«Επίσης, επανήλθε ο κ. Λαφαζάνης στο πρόβλημα του Ταμείου Αξιοποίησης της
Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Μα, το Ταμείο διαχειρίζεται την
ιδιωτική περιουσία του δημοσίου. Δεν διαχειρίζεται δημόσια κτήση. Δεν
διαχειρίζεται κυριαρχικά δικαιώματα. Ρωτήστε –με συγχωρείτε που το λέω,
κ. Λαφαζάνη- να πληροφορηθείτε τη διαφορά μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας
περιουσίας του δημοσίου...
τι σημαίνει ιδιωτική περιουσία, τι σημαίνει
δημόσια κτήση [Ιδιωτική περιουσία του δημοσίου είναι ας πούμε οι μετοχές που έχει στην ΕΥΔΑΠ ή τον ΟΤΕ ή το Ελ. Βενιζέλος, αντίθετα δημόσια κτήση είναι οι φρεγάτες, τα F16, ο ορυκτός πλούτος της χώρας... σύμφωνα με τον Βενιζέλο μπορούμε με νόμο να χαρακτηρίσουμε τι θα πει δημόσια κτήση και να μην μπορεί να την ακουμπήσει κανείς ακόμακαι αν δεν πληρώσουμε τα ομόλογα που θα είναι στο αγγλικό δίκτυο...]. Σε εμάς εναπόκειται να χαρακτηρίσουμε τη δημόσια κτήση
και να σταματήσει και αυτή η άκρως επικίνδυνη συζήτηση περί ελληνικού
και αγγλικού δικαίου.
Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η δανειακή
σύμβαση του Μαΐου του 2010 διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, γιατί αυτό
ξέρουν οι πιστωτές, οι θεσμικοί μας εταίροι και δανειστές μας και έτσι
γίνονται αυτές οι διεθνείς συμβάσεις. Όμως, η αναγκαστική εκτέλεση
διέπεται από το δίκαιο του τόπου της αναγκαστικής εκτέλεσης –δηλαδή από
το ελληνικό δίκαιο- και αυτό είναι μια θεμελιώδης διαφορά, την οποία θα
έπρεπε να ξέρει όποιος έχει μια στοιχειώδη προσέγγιση των θεμάτων αυτών,
αντί να λέμε το ένα και το άλλο.
Και όταν θα κάνουμε τη
συζήτηση για το PSI και για το τι είναι σωστό για τη χώρα, σε σχέση με
το δίκαιο και άλλες πολλές παραμέτρους -γιατί οι παράμετροι που πρέπει
να λάβουμε υπ’ όψιν μας είναι πάρα πολλές, για να σώσουμε και τις
ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία- θα μιλήσουμε και
για το ισχύον δίκαιο.»