«Πρωτοφανή περιπέτεια» χαρακτηρίζει την προφυλάκισή του ο επιχειρηματίας
Λάκης Γαβαλάς, ο οποίος, σε δήλωσή του αναφέρεται σε «διάκριση» στη
μεταχείριση του από τις διωκτικές αρχές, τόσο για τη «διπλή» σύλληψή του
την ώρα που έβγαινε από το αυτόφωρο, όσο και για την προφυλάκισή του,
υποστηρίζοντας ότι η αντιμετώπιση του δεν ήταν ανάλογη με αυτήν προς
άλλους οφειλέτες.Ο Λ.Γαβαλάς, ο οποίος την Τετάρτη αναμένεται να μεταχθεί στις φυλακές Άμφισσας κατηγορούμενος για μη απόδοση ΦΠΑ, σημειώνει πως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, οι επιχειρήσεις του χρωστούν χρηματικά ποσά, χρέη, που, όπως αναφέρει, «κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια να τα διευθετήσω. Κατέφυγα στην προστασία του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, όπου αυτό ήταν δυνατό. Δυστυχώς, δεν ήταν παντού».
Ο γνωστός επιχειρηματίας τονίζει όσον αφορά την πρόσφατη σύλληψή του: «Η τελευταία μου σύλληψη έγινε την ώρα που έβγαινα από το Αυτόφωρο, μετά από προηγηθείσα σύλληψή μου και αφού είχα πάρει αναβολή για νόμιμο λόγο. Η Αρχή που διέταξε τη σύλληψή μου, γνώριζε το γεγονός ότι είχα δικαστήριο και, εν τούτοις, δεν κίνησε μαζί και τις δύο δικογραφίες, ώστε να δώσω λόγο ενιαία ή τουλάχιστον διαδοχικά. Επέτρεψε, αν δεν προκάλεσε, την ταπείνωσή μου, τον διασυρμό μου, την ταλαιπωρία μου, μόνο και μόνο, κατά τη γνώμη μου, για να βγει προς τα έξω κάποιο μήνυμα».
Εκφράζει, επίσης, την άποψη ότι η αντιμετώπιση του δεν ήταν ανάλογη με αυτήν προς άλλους οφειλέτες επισημαίνοντας: «Αλήθεια, ακολουθήθηκε αυτή η γραμμή σε κάποιον άλλον συλληφθέντα; Μήπως, αντιθέτως, οι συλλαμβάνοντες συμβούλευαν τους συλλαμβανομένους να ρυθμίσουν την οφειλή τους, για να βοηθηθούν στην περαιτέρω εξέλιξη της διώξεώς τους; Γιατί, λοιπόν, αυτή η διάκριση σε βάρος μου;»
Ο κ. Γαβαλάς εκφράζει επιπλέον παράπονο γιατί κρίθηκε προφυλακιστέος, ενώ και γνωστής διαμονής είναι και δεν είναι ύποπτος φυγής, αλλά ούτε και διάπραξης νέων αδικημάτων και καταλήγει: «Προσπαθώ, τα τελευταία δύο χρόνια, να εξυγιάνω την επιχείρηση μου και να ανακάμψω. Δυστυχώς, αυτές οι προσπάθειές μου ανακόπτονται και φαίνεται ότι μάλλον τιμωρούμαι, αντί να μου δοθεί ευκαιρία να τα καταφέρω, ώστε να μπορέσω να ορθοποδήσω και πάλι. Και μαζί μου να ορθοποδήσουν οι διακόσιοι (200), περίπου, εργαζόμενοι, που δούλευαν στις επιχειρήσεις μου».