Αναλύοντας τα δυσάρεστα δεδομένα, ο κ. Χατζηδάκης επισημαίνει:
1) Για τον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, η Βουλγαρία τον περασμένο Δεκέμβριο κατήγγειλε μονομερώς τη συμφωνία του 2007 για την κατασκευή του. Αδιαφορία, ανικανότητα και ιδεοληψίες συνέβαλαν από τον Οκτώβριο 2009 στη δημιουργία της εντύπωσης ότι η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για την προώθησή του. Προσθέτει ακόμα πως καμία ουσιαστική πίεση στη Βουλγαρία δεν ασκήθηκε. Επιπλέον, παρά τις ανακοινώσεις Παπανδρέου στη Μόσχα τον Φεβρουάριο του 2010 ότι, δηλαδή, η Ελλάδα θα έλυνε όλα τα εσωτερικά γραφειοκρατικά προβλήματα και η κατασκευή θα ξεκινούσε τάχιστα, τίποτε απολύτως δεν έγινε έως τον Ιούλιο του 2011, μολονότι το νομοσχέδιο για τις απαλλοτριώσεις είχε κατατεθεί στη Βουλή ήδη από τον Ιούλιο του 2009.
2) Ο South Stream κινδυνεύει με ακύρωση, επίσης. Ο ρωσικός Τύπος αποκαλύπτει την πρόθεση της ΓΚΑΖΠΡΟΜ να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Η ελληνική πλευρά δεν διαψεύδει. Εάν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, τότε θα καταρρεύσουν πλήρως οι ελληνορωσικές ενεργειακές σχέσεις. Ούτε τυχόν χρονική μετάθεση του νοτίου κλάδου του αγωγού για μετά το 2015 είναι καθησυχαστική. Η ροή ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ελλάδας προς την Ιταλία δεν είναι αυτονόητη εξέλιξη. Εξασφαλίστηκε με επίπονη προσπάθεια και δεν πρόκειται να λάβει σάρκα και οστά μόνο με δικές μας διακηρύξεις.
3) Κινδυνεύει, όμως, και ο ITGI, Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία, που με αφετηρία από το Αζερμπαϊτζάν διασφαλίζει διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών. Το αζέρικο αέριο από το Shah Deniz διεκδικούν και 3 παρόμοιοι αγωγοί, που, όμως, παρακάμπτουν την Ελλάδα: ο Nabucco, που αντιμετωπίζει προβλήματα, ο TAP και ένα σχέδιο αγωγού της BP. Φυσικά, το αέριο (16 bcm, εκ των οποίων 6 bcm για την Τουρκία) δεν επαρκεί για όλους. Η απόφαση του Αζερμπαϊτζάν αναμένεται μέχρι τα τέλη Μαρτίου.
Ο κ. Χατζηδάκης υποβάλλει συγκεκριμένα ερωτήματα προς τον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής:
1) Ποιές κινήσεις έγιναν προς τη βουλγαρική πλευρά, είτε μονομερώς, είτε σε συνδυασμό με τους Ρώσους, είτε στο πλαίσιο της εταιρικής μας σχέσης μέσα στην Ε.Ε., προκειμένου να μην οδηγηθεί η Βουλγαρία στην απόφαση για καταγγελία της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που ανακοίνωσε; Για ποιό λόγο καθυστέρησε δύο ολόκληρα χρόνια η έγκριση του νομοσχεδίου για τις απαλλοτριώσεις, σε σχέση με το έργο αυτό, πολύ περισσότερο που δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου σε σχέση με αυτό που κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2009 ;
2) Ως προς τον South Stream, επιβεβαιώνει τα δημοσιεύματα του ρωσικού Τύπου για ακύρωση του σχεδίου ως προς το νότιο διάδρομο του έργου, αλλά και τις συζητήσεις για χρονική μετάθεσή του μετά το 2015;Ποιες είναι οι κινήσεις στις οποίες προέβη, προκειμένου να επηρεάσει τη ρωσική κυβέρνηση; Για ποιό λόγο έχουν αραιώσει οι επαφές με τη Ρωσία από το 2009 και μετά ;
3) Πώς τοποθετείται για τη δημόσια δήλωση του Προέδρου της ΔΕΠΑ, ότι South Stream και ITGI είναι ανταγωνιστικά σχέδια και επομένως, κατά τη συλλογιστική αυτή, το ένα εξουδετερώνει το άλλο; Ποιες πρωτοβουλίες θα αναληφθούν το επόμενο κρίσιμο τρίμηνο, για να μην τεθεί σε κίνδυνο ο ITGI; Στην απευκταία περίπτωση που τελικά δεν επιλεγεί ο ITGI, ποια είναι τα εναλλακτικά σχέδια που επεξεργάζεται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας και τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική του Νοτίου Διαδρόμου ;
Ο βουλευτής της Ν.Δ. σημειώνει ότι: «Η καταστροφή δεν είναι νομοτέλεια, ούτε η νωθρότητα μονόδρομος. Όπως πετύχαμε με μια πολυδιάστατη πολιτική να βρεθούμε στο επίκεντρο των σχεδιασμών, με την ίδια πολιτική, με επιμονή και με συνδυασμό κλασικής και οικονομικής διπλωματίας μπορούμε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος, χωρίς άλλη ζημιά για την Ελλάδα.»