«Όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχουν δρομολογηθεί είναι σωστές, ωστόσο επιδεινώνουν την ύφεση. Είναι σωστό οι αποθανόντες να μην λαμβάνουν πλέον σύνταξη. Οι απόγονοί τους έχουν όμως τώρα μικρότερο εισόδημα. Είναι σωστό να μειώνεις τον κρατικό μηχανισμό. Αλλά πολλοί Έλληνες χάνουν έτσι το μισθό και τη θέση τους. Είναι σωστό να κλείνεις ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις. Αλλά και αυτό κοστίζει θέσεις εργασίας.
Στο τέλος δεν αποκλείεται να παραμείνει μόνον ο τουρισμός, ο οποίος όμως δεν μπορεί να θρέψει όλους τους Έλληνες. Η χώρα θα γνωρίσει εκείνη τη μαζική φτώχεια, η οποία όφειλε να έχει ξεπεραστεί με το ευρώ. Η Ελλάδα είναι ένα πείραμα με αβέβαιη έκβαση. Ποτέ άλλοτε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μια δυτικοευρωπαϊκή χώρα δεν οδηγήθηκε τόσο βάναυσα στην εξαθλίωση. Ήρθε ο καιρός να ασχοληθεί κανείς –πέρα από τα χρέη του παρελθόντος- και με το μέλλον της Ελλάδας».