Ναι, ειμαστε στα προθυρα της χρεωκοπιας, αλλά 32 χρονια τωρα είχαμε δημοκρατία, η επάρατη είχε μπει στο χρνοντούλαπο, είχαμε εορτες πολυτεχνείων, δεκαπενταμελή συμβουλια στα 16χρονα των λυκειων, πανεπιστημια χωρις μαθηματα αλλά με δυναμικες πολιτικες κινητοποιήσεις, ύφος, μαγκιά, καγιέν, κι ο κώλος κυριολεκτικά έξω στις Μύκονους και στα πρωινάδικα, ξενυχτησαμε για να δουμε τον τσακα να κερδιζει,...
υπερηφανα νικησαμε στο ποδοσφαιρο, πηραμε κι ολυμπιακους αγώνες, τσιμεντωσαμε την πιο ομορφη πρωτευουσα του κόσμου, καναμε τον δρομο στο πεταλο του μαλλιακου αφου χαθηκαν καμποσες δεκάδες αθωες ψυχούλες, μιλάμε απταιστα τουλαχιστον μια ξενη γλωσσα χωρις τελεια ελληνικά, ονειρευτηκαμε τα παιδια μας μοντελα και σταρ και πήραν φωτια τα μουζουκια και τα στριπτιζαδικα στις μεγαλουπόλεις και τα κολόμπαρα στην επαρχία (για την αμεση ρευστοποίηση των επιδοτησεων).
Δηλαδή τι περιμένατε μετά από όλα αυτά για τα οποία είμασταν περήφανοι και ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΨΗΦΙΖΑΜΕ;
ΠΕΤΡΟΣ