ανά πάσα στιγμή από σήμερα και μέσα στα επόμενα 1.500 χρόνια, αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί εξαιτίας της υψηλής ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης CO2. Το ότι τη γλιτώσαμε δεν σημαίνει βεβαίως ότι όλα είναι ρόδινα ούτε ότι θα πρέπει να «καμαρώνουμε» για τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρά μας.
Όταν μιλάμε συνεχώς για το λιώσιμο των πάγων το να σκεφτόμαστε τις εποχές των παγετώνων ακούγεται μάλλον σαν να ανήκει, αν όχι στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, τουλάχιστον σε αυτή των ταινιών κινουμένων σχεδίων. Τα πράγματα δεν είναι όμως τόσο απλά, κυρίως όταν πρόκειται για το κλίμα της Γης, ένα από τα πιο πολύπλοκα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η επιστήμη.
Στη Γη αρέσουν τα «λευκά»
Παγωμένες περίοδοι εναλλάσσονται με θερμότερες εδώ και περίπου τρία εκατομμύρια χρόνια στον πλανήτη. Αντίθετα μάλιστα με ό,τι θα φανταζόταν ίσως κανείς, η Γη έχει περάσει πολύ μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής της σκεπασμένη από πάγους παρά «γυμνή». Αυτό είναι κάτι που οι επιστήμονες πλέον γνωρίζουν σε γενικές γραμμές. Εκείνο το οποίο δεν γνωρίζουν επακριβώς είναι το πότε και το γιατί ξεκινά και τελειώνει η καθεμιά από αυτές τις παγωμένες περιόδους. Η γνώση έχει σημασία όχι μόνο για να ξέρουμε πόσο «θερμό» μέλλον μάς απομένει αλλά και επειδή αυτοί οι εναλλασσόμενοι κύκλοι που φαίνονται να είναι απαραίτητοι για την ισορροπία του πλανήτη μπορούν να φωτίσουν τις παραμέτρους που επιδρούν στο κλίμα του.
Η τελευταία παγετώδης περίοδος έληξε πριν από περίπου 12.000 χρόνια. Από τότε, με την έναρξη του Ολόκαινου, ζούμε σε μια θερμή, μεσοπαγετώδη περίοδο, όπως την ονομάζουν οι επιστήμονες. Αυτή η θερμή - και άκρως ευνοϊκή για την ευημερία μας - ανάπαυλα αναμένεται όμως ότι κάποτε θα τελειώσει. Ο προσδιορισμός αυτού του «κάποτε» είναι κάτι που απασχολεί τους ειδικούς εδώ και καιρό. Υπολογίζοντας, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ότι η τελευταία αντίστοιχη περίοδος που είχε προηγηθεί του Ολόκαινου είχε διαρκέσει 10.000 χρόνια, αμερικανοί επιστήμονες είχαν θεωρήσει ότι η επόμενη εποχή των παγετώνων βρισκόταν προ των πυλών - είχαν μάλιστα ζητήσει από τον πρόεδρο Νίξον να λάβει μέτρα. Ευτυχώς για εμάς άλλες μελέτες μετατόπισαν αυτό το ενδεχόμενο στο απώτερο μέλλον - σε τουλάχιστον 50.000 χρόνια. Αιτία για αυτή την αναβολή ήταν ένας παραμελημένος παράγοντας, η ατμοσφαιρική συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα.
ΠΗΓΗ: tovima.gr