Η Deutsche Bank ανακοίνωσε σήμερα πως προτίθεται να αποζημιώσει 100% τους επενδυτές που θα επιθυμούσαν να αποσυρθούν από επενδυτικό πρόγραμμα, αμερικάνικης προέλευσης (δείτε παρακάτω περί τίνος πρόκειται), το οποίο έχει ξεσηκώσει κύματα αγανάκτησης στην κοινή γνώμη της Γερμανίας, διότι προτείνει στους συμμετέχοντες να πλουτίσουν στοιχηματίζοντας στον πρόωρο θάνατο άλλων.
Οι αποδόσεις του επενδυτικού χαρτοφυλακίου Kompass Life 3 εξαρτώνται από το προσδόκιμο ζωής μίας ομάδας 500 ανωνύμων προσώπων, τα οποία προσφέρονται εθελοντικά στις ΗΠΑ. Όσο περισσότεροι θάνατοι επέρχονται το ταχύτερο, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα κέρδη των επενδυτών. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν οι θάνατοι του δείγματος προκύπτουν πολύ αργότερα από το προβλέψιμο, η τράπεζα «ενθυλακώνει» το στοίχημα.
Ο συγκεκριμένος τομέας στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι τζιράρει πάνω από 20 δις δολ. "Επενδυτές" αγοράζουν την ασφάλεια ζωής κάποιου αποζημιώνοντάς τον με ένα μέρος της αξίας του ασφαλιστηρίου. Οι "επενδυτές" συνεχίζουν να πληρώνουν την ασφάλεια ζωής του πωλητή και όταν αυτός πεθάνει, εισπράττουν το ασφαλιστήριο. Εννοείται πως αν ο πωλητής ζήσει λίγο, ο "επενδυτής" θα πληρώσει μικρό ασφάλιστρο και θα εισπράξει όλη την ασφάλεια αποκομίζοντας μεγάλο κέρδος. Αντίθετα αν ο αγοραστής πέσει σε πωλητή σκληρό καρύδι θα πληρώνει επί πολλά χρόνια την ετήσια εισφορά στην ασφάλεια ζωής και το κέρδος από την είσπραξη της ασφάλειας (όταν πεθάνει ο πωλητής) θα είναι μειωμένο. Το συγκεκριμένο "χρηματοπιστωτικό προϊόν" πρωτοεμφανίστηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 80 όταν ασθενείς του AIDS πουλούσαν τις ασφάλειες ζωής τους προκειμένου να εισπράξουν χρήματα για τη θεραπεία τους. Τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες δεν αγοράζουν πραγματικές ασφάλειες ζωής αλλά βρίσκουν εθελοντές και τους κάνουν εικονικές ασφάλειες επάνω στις οποίες υπολογίζονται οι αποδόσεις.
Περίπου 10.000 επενδυτές, στην πλειονότητά τους μικροκαταθέτες, στη Γερμανία συμμετέχουν στο πρόγραμμα τούτο, που ξεκίνησε το 2007 και ήδη έχει έναν όγκο 200 εκατ. ευρώ.
Σε απάντηση της προσφυγής ενός επενδυτή, ο οποίος διαμαρτυρόταν διότι ενεγράφη χωρίς να γνωρίζει πραγματικά τους όρους της λειτουργίας του χαρτοφυλακίου, ο μεσολαβητής της γερμανικής ομοσπονδίας ιδιωτικών τραπεζών (BdB) παραδέχθηκε πως το χρηματοοικονομικό τούτο προϊόν «δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί συμβατό με τις αξίες μας, ιδίως σε όσους ισχύουν στον τομέα της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», τόνιζε σε άρθρο του στις αρχές Φεβρουαρίου το περιοδικό Σπίγκελ.
Μολαταύτα, σύμφωνα με χρηματοοικονομικές πηγές, στις οποίες προσέφυγε το Γαλλικό Πρακτορείο, υποστηρίζουν πως ορισμένοι μικροκαταθέτες εξέφρασαν παράπονα λιγότερο ηθικής φύσεως και περισσότερο για την ισχνή απόδοση του προγράμματος, η οποία ετησίως απέδιδε το 3% στο διάστημα 2009-2011.