Διαβάστε τι γράφει ο καραΠΑΣΟΚος Μακρυγιάννης στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ:
Μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες στο ΠΑΣΟΚ την Κυριακή το πρωί ξέραμε ότι είχε βρεθεί ο αρχηγός, αλλά ήταν αμφίβολο εάν υπήρχε κόμμα. Με το που έκλεισαν οι κάλπες το βράδυ της Κυριακής είναι πλέον σαφές: Και αρχηγός υπάρχει και κόμμα, έστω ένα κάποιο κόμμα και όχι το φάντασμά του.
Παρά τα όσα έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου την τελευταία διετία και παρά τα όσα κατέγραφαν τα γκάλοπ και πίστευαν οι περισσότεροι, το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να υπάρχει. Πιο μικρό, τραυματισμένο, οργανωτικά διαλυμένο, αλλά κοινωνικά υπαρκτό, να δίνει το παρόν στις πολιτικές εξελίξεις.
Είναι η κοίτη του κέντρου απ’ όπου το ΠΑΣΟΚ αντλεί δυνάμεις αστείρευτη; Είναι ότι παραδοσιακά στρώματα πασόκων ψηφοφόρων, παραμένουν στο κόμμα και την παράταξη, ασχέτως της δυσαρέσκειάς τους για την κυβερνητική πολιτική; Είναι ότι ο Βενιζέλος κατάφερε να συγκινήσει ένα σημαντικό τμήμα της παράταξης, που αναζητά ματαίως λόγο για να συνεχίσει την ύπαρξή του.
Ό,τι κι αν ισχύει από τα παραπάνω το ΠΑΣΟΚ έχει ρόλο στην πολιτική ζωή, ανεξάρτητα από το εάν πρέπει ή όχι. Προφανώς δεν μπορεί να είναι το μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα των περασμένων ετών και των αυτοδύναμων ποσοστών. Όμως υπάρχει.
Κι αυτό είναι ένα μήνυμα στον Γιώργο Παπανδρέου, που πιθανόν πίστεψε ότι μετά από αυτόν θα υπάρξει το χάος. Τελικά η παράταξη υπερβαίνει τον Γιώργο και όχι ο Γιώργος την παράταξη, όπως πίστευαν οι φανατικοί οπαδοί του. Ακόμη κι αν μικρόψυχα συμπεριφερόμενος δεν έκανε καν μία δήλωση – πρόσκληση προς τους πασόκους να πάνε στην κάλπη της Κυριακή.
Ο Βενιζέλος λοιπόν δικαιούται και να ελπίζει και να πιστεύει ότι μπορεί να αρχίσει το ΠΑΣΟΚ μίας νέα πορεία. Κυρίως όμως οφείλει προσπαθήσει πολύ. Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι υπάρχει. Είναι σειρά του να αποδείξει ότι μπορεί να υπάρξει ως νέος ηγέτης της κεντροαριστεράς, όχι απλά ως ο αναπόφευκτος αρχηγός…
Είναι η κοίτη του κέντρου απ’ όπου το ΠΑΣΟΚ αντλεί δυνάμεις αστείρευτη; Είναι ότι παραδοσιακά στρώματα πασόκων ψηφοφόρων, παραμένουν στο κόμμα και την παράταξη, ασχέτως της δυσαρέσκειάς τους για την κυβερνητική πολιτική; Είναι ότι ο Βενιζέλος κατάφερε να συγκινήσει ένα σημαντικό τμήμα της παράταξης, που αναζητά ματαίως λόγο για να συνεχίσει την ύπαρξή του.
Ό,τι κι αν ισχύει από τα παραπάνω το ΠΑΣΟΚ έχει ρόλο στην πολιτική ζωή, ανεξάρτητα από το εάν πρέπει ή όχι. Προφανώς δεν μπορεί να είναι το μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα των περασμένων ετών και των αυτοδύναμων ποσοστών. Όμως υπάρχει.
Κι αυτό είναι ένα μήνυμα στον Γιώργο Παπανδρέου, που πιθανόν πίστεψε ότι μετά από αυτόν θα υπάρξει το χάος. Τελικά η παράταξη υπερβαίνει τον Γιώργο και όχι ο Γιώργος την παράταξη, όπως πίστευαν οι φανατικοί οπαδοί του. Ακόμη κι αν μικρόψυχα συμπεριφερόμενος δεν έκανε καν μία δήλωση – πρόσκληση προς τους πασόκους να πάνε στην κάλπη της Κυριακή.
Ο Βενιζέλος λοιπόν δικαιούται και να ελπίζει και να πιστεύει ότι μπορεί να αρχίσει το ΠΑΣΟΚ μίας νέα πορεία. Κυρίως όμως οφείλει προσπαθήσει πολύ. Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι υπάρχει. Είναι σειρά του να αποδείξει ότι μπορεί να υπάρξει ως νέος ηγέτης της κεντροαριστεράς, όχι απλά ως ο αναπόφευκτος αρχηγός…