Γ. Αυτιάς: Κύριε Πρόεδρε, στο σπίτι σας έχετε άνεργο;
Ευ. Βενιζέλος: Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει άνεργο, βεβαίως έχω, στην οικογένεια έχουμε παιδιά με προσόντα με διπλώματα, με μεταπτυχιακά, που δεν μπορούν να βρουν δουλειά.
Γ. Αυτιάς: Ναι, τι σας λένε αυτά τα παιδιά;
Ευ. Βενιζέλος: Έχω στενούς μου συγγενείς, με οικογένειες, με μεγάλα προσόντα, ας πούμε έχω ξάδερφο διδάκτορα πολιτικό μηχανικό εξειδικευμένο, που δεν μπορεί να βρει μια δουλειά, δεν μπορεί να σταυρώσει ένα μεροκάματο.
Γ. Αυτιάς: Αυτός ο άνθρωπος ήρθε να σας πει «Βαγγέλη, ξάδερφε δεν έχω να πληρώσω το χαράτσι της ΔΕΗ»;
Ευ. Βενιζέλος: Πως δεν ήρθε, προφανώς.
Γ. Αυτιάς: Και τι του είπατε;
Ευ. Βενιζέλος: Μα προφανώς, πού νομίζετε ότι ζούμε; Να σας πω κάτι; Εάν δεν κάνουμε την προσπάθεια που σας προτείνω, δεν μπορούμε να δώσουμε απάντηση στους ανθρώπους αυτούς. Τι να πεις στον άνεργο; Να του πεις ότι εάν είχαμε ακολουθήσει άλλη πολιτική και δεν είχαμε πάρει σκληρά μέτρα δε θα είχαμε 1 εκατομμύριο ανέργους αλλά θα είχαμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους;