Ε, τελικά αυτούς τους ΠΑΣΟΚους δεν τους καταλαβαίνω με τίποτα. Τοποθέτησε - λέει - ο Βαγγέλης Βενιζέλος ως εκπρόσωπο του κόμματος τη Φώφη Γεννηματά κι όλοι έσπευσαν να μιλάνε για "στροφή στα αριστερά" ή για "κατάδυση του ΠΑΣΟΚ στην ξεχασμένη του ψυχή".
Ρε πάμε καλά; Όλα αυτά τα σηματοδοτεί η άγευστη και άοσμη Φώφη, η οποία εάν δεν είχε το επώνυμο του λαμπρού ομολογουμένως πατρός της, ίσως να πουλούσε προϊόντα σε κανένα μαγαζί ή θα εργαζόταν σε κάποια ξεχασμένη δημόσια υπηρεσία (σε μια τράπεζα, επί παραδείγματι…);
Θυμάμαι πριν από κάποια χρόνια, οι εφημερίδες έγραφαν για την περίφημη dream team στελεχών του Κινήματος. Ήταν η περίοδος που συνωστίζονταν οι δελφίνοι όπως ο Κ. Λαλιώτης, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, η Βάσω, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ενώ ξεκινούσαν να λάμπουν τα άστρα των Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Ανδρέα Λοβέρδου, Άννας Διαμαντοπούλου κ.ά. Και να που τώρα καταλήξαμε στη ...Φώφη. Μάλιστα στο άκουσμα και μόνο της πληθώρας πρωθυπουργοποιήσιμων στελεχών της εποχής αυτής, η ΝΔ ένιωθε άβολα καθώς η 30ετής αποχή από τη διακυβέρνηση δημιουργούσε έλλειμμα παραγωγής στελεχών.
Πώς όμως από αυτή την τεράστια δεξαμενή στελεχών, το ΠΑΣΟΚ έφθασε στο σημείο να έχει μονάχα έναν υποψήφιο για την θέση του προέδρου και τη Φώφη για εκπρόσωπο; Πώς ένα Κίνημα εθνικής εμβέλειας χαίρεται επειδή μια δημοσκόπηση το δείχνει στο 12% μόνο και μόνο επειδή η ΝΔ είναι στο 12,5%;
Η κατάντια αυτή έχει σαφώς εξήγηση. Και δεν είναι άλλη από την παντελή αδιαφορία ανθρώπων με ουσία, αξίες και επιτυχίες στον στίβο της ζωής να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική. Όσοι έχουν αξία, επιλέγουν να απέχουν γνωρίζοντας πως η πολιτική έχει γίνει ένα σπορ των ανικάνων και των μετρίων. Μια συνομωσία ανύπαρκτων επαγγελματικά κομματικών στελεχών - όπως για παράδειγμα η κα. Διαμαντοπούλου που από τα 25 της ασκεί το επάγγελμα της πολιτικού και που συχνά μας κουνάει και δήθεν εκσυγχρονιστικά το δάκτυλο.
Είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι εκλαμβάνουν την πολιτική ως καριέρα κι όχι ως προσφορά.
Ποιός σοβαρός άνθρωπος για παράδειγμα θα συμμετείχε σε μια κυβέρνηση με υφυπουργό την κα. Χριστοφιλοπούλου που μου θυμίζει κυρία που περιμένει με τα μπικουτί στο κομμωτήριο ή τον κύριο "μηδέν έργο όπου κι αν πέρασε” Σωκράτη Ξυνίδη; Που θα αναγκαζόταν κάθε πρωί να συνομιλεί με την κα. Ξενογιαννακοπούλου ή κάτι ανύπαρκτα γιαποειδή όπως τον κ. Σπύρο Κουβέλη και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου που εάν εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα ούτε καφέδες δεν θα τους αφήναμε να φέρνουν;
Επομένως η Φώφη για αυτό το σκηνικό μια χαρά είναι! Μέτρια, μικρή και λίγη. Όπως ακριβώς και το σύνολο του πολιτικού μας δυναμικού.
Δημ. Μαρκόπουλος
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ