Πάνος Καμμένος: Υπόγειες διαδρομές με τα φρένα καμένα...

Ο «Κένταυρος» που θα γινόταν αρχηγός, έχει πλούσιο βιογραφικό, από τη θητεία παρά τω Γρυλλάκη, μέχρι το Χρηματιστήριο και τις θεωρίες συνωμοσίας για το χρέος

Ηταν μια φορά κι έναν καιρό ο Πάνος Καμμένος. Ο βίος και η πολιτεία του βουλευτή της Β’ Αθηνών έχει ως αφετηρία τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η περίληψη είναι ότι ο Καμμένος έχει πάει με όλους τους αρχηγούς της ΝΔ, για να τους πουλήσει μετά όλους, και ότι του καταλογίζονται τα περισσότερα από αυτά που καταγγέλλει.
Μπορεί να ψάχνει αρχηγικό μέλλον στις εκλογές που έρχονται με τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Είναι όμως η κλασική περίπτωση πολιτικού που τον κυνηγά το παρελθόν του. Το ρεπορτάζ φέρνει στον αφρό όλα όσα λείπουν από την ιστοσελίδα του Πάνου στο facebook. Και μας υπενθυμίζει ότι όσο κι αν πλένονται διάφοροι φερέλπιδες «εθνοσωτήρες» στο αντιμνημονιακό μέτωπο, όλα όσα έχουν κάνει στην πολιτική δεν ξεπλένονται

Ο καθένας θυμάται πότε άκουσε πρώτη φορά για τον Πάνο Καμμένο. Και έχει μια ιστορία να πει. Πληθωρικός, εκρηκτικός, ασυγκράτητος, μόνιμα επιρρεπής στον λαϊκισμό, σταθερά ακραίος, εκδικητικός και δικομανής, ο Καμμένος αναδύεται στο στερέωμα της ΝΔ στα μέσα της δεκαετίας του '80. Ο πυρετός της πασοκικής αντισυσπείρωσης έχει χτυπήσει τη γαλάζια πανεπιστημιακή νεολαία. Το όνομα του Πάνου ακούγεται για πρώτη φορά στον αστερισμό των Ρέιντζερς και των Κενταύρων, την εποχή που μεσουρανεί στη Νεολαία της ΝΔ ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. Ο Πάνος θεωρείται αβερωφικός. Παρ' όλα αυτά, οι έχοντες μνήμη ελέφαντα σημερινοί σαραντάρηδες της ΝΔ επιμένουν ότι η πρώτη κοινοβουλευτική κατάδυση του - μανιώδους αυτοδύτη - Πάνου γίνεται με τη ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου - χωρίς όμως επιτυχία.

Η αντιπάθεια μεταξύ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Κωστή Στεφανόπουλου θα επιβιώσει όλων των μεταλλάξεων της ελληνικής πολιτικής. Και θα διαρκέσει είκοσι χρόνια. Μάλιστα, προς το τέλος της δεύτερης θητείας Στεφανόπουλου ο επίτιμος πλέον της ΝΔ θα πέσει θύμα δηλητηρίασης έπειτα από μια δεξίωση στο Προεδρικό - συμβάν που κουκουλώθηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Πάνος έχει περάσει στο μητσοτακικό στρατόπεδο. Η ροπή του προς τα παρασυστήματα έχει εκδηλωθεί. Πηγές με γνώση της εποχής τον τοποθετούν στο δίκτυο Γρυλλάκη. Ο τότε «στρατηγός» πρωταγωνιστεί στο μητσοτακικό παρακράτος - που εκδηλώνεται παντού. Κοριοί, «παράλληλες» πρωτοβουλίες για το Σκοπιανό και επιτήρηση της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού. Το σύστημα Γρυλλάκη είναι σε υπόγεια αντιπαράθεση με άλλα κομμάτια του μητσοτακικού στερεώματος - όπως οι κομματικοί Σγαρδέλης και Μπεχράκης, αλλά και η Ντόρα Μπακογιάννη. Ωστόσο, οι ελιγμοί του Πάνου αποδίδουν. Η χώρα σε φάση αποκρατικοποιήσεων κάποιων κρατικοποιημένων από το ΠΑΣΟΚ βιομηχανιών. Οι συνομήλικοι του Πάνου τον θυμούνται να διοικεί στη φάση αυτή την Ιζόλα.

Το 1993 ο μητσοτακισμός γίνεται χίλια κομμάτια. Αλλά ο Καμμένος κατεβαίνει στη Β' Αθηνών και, σε εκλογές δύσκολες για τη ΝΔ, βγαίνει βουλευτής. Αυτό οφείλεται κυρίως στην υποστήριξη του βαρόνου της παράταξης Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Ο «Μπάρμπι» παίρνει τον Καμμένο από το χέρι στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας που είναι το σπίτι του. Αποτέλεσμα; Αμέσως μετά τις εκλογές, στην αναμέτρηση για τη διαδοχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ, ο Καμμένος «πουλάει» τον Βαρβιτσιώτη και πάει με τον Μιλτιάδη Εβερτ που θα κερδίσει. Είναι ένα έργο που θα παιχτεί ξανά και ξανά τα επόμενα είκοσι χρόνια.

Στην κούρσα της Σοφοκλέους

Μπαίνει στη Βουλή το 1993. Αλλά η ΝΔ θα κάνει έντεκα χρόνια να δει εξουσία. Ακόμη περισσότερο: το 1997 εκλέγεται πρόεδρος ο Κώστας Καραμανλής. Είναι πανίσχυρος κομματικά και πολιτικά. Ούτε ο ίδιος ούτε οι άνθρωποί του θα ασχοληθούν ποτέ ιδιαίτερα με τον Καμμένο. Αυτός τοποθετείται στα άκρα. Ακραίος εθνικιστής, θα «ωσμωθεί» στα έδρανα με το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» που κάνει σκληρή αντιπολίτευση στον Κώστα Σημίτη για τα εθνικά. Από το ΠΑΣΟΚ θα προκύψουν οι πρώτες προσπάθειες για δημιουργία κομμάτων με πολιτικά «έξαλλο» χαρακτήρα. Είναι η περίπτωση του ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα. Αντιθέτως, ο Στέλιος Παπαθεμελής δεν θα μπορέσει ποτέ να μπει αυτόνομος στη Βουλή.

Τα χρόνια εκείνα αναφύονται σιγά σιγά οι εμμονές του Πάνου σε διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Δαπανά χρόνο και χρήμα ψάχνοντας τα αρχεία της Στάζι. Χωρίς αποτέλεσμα. Μετά είναι η φάση της εμμονής με τη 17Ν, την οποία ο Καμμένος ταυτίζει grosso modo με το ΠΑΣΟΚ, ώσπου έρχεται το 2002 και η εξάρθρωσή της από την Κατεχάκη επί Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Ακόμη ένας μύθος καταρρέει. Ενδιαμέσως όμως ο Καμμένος ζει τον μύθο του στη Σοφοκλέους του 1999-2000.

Ο Μιλτιάδης Εβερτ θα αναλάβει προσωπικά τη διαλεύκανση του «εγκλήματος του Χρηματιστηρίου», κατά τη διατύπωσή του. Ο άλλοτε εβερτικός Καμμένος όμως αφήνει τους πάντες σύξυλους όταν στο πόθεν έσχες του, σύμφωνα με στοιχεία που δίνει η Συγγρού, εμφανίζεται να έχει παίξει εννέα δισ. δραχμές αέρα. Ο ίδιος εμφανίζει εαυτόν ζημιωμένο κατά 105 εκατ. δραχμές, αλλά τα ποσά από πωλήσεις και αγορές δεν «τσεκάρουν» ακριβώς, με αποτέλεσμα η τότε ΝΔ να αγωνίζεται να τα δικαιολογήσει και να τον καλύψει.

Οι χρηματιστηριακές δραστηριότητες του Καμμένου ανήκουν στο γαλάζιο φολκλόρ της εποχής, ενώ φέρεται να έχει εμπλέξει και άλλους βουλευτές της ΝΔ σε τοποθετήσεις σε μετοχές, όχι πάντοτε επωφελείς. Είναι αυτά που θα υπαινιχθεί σε πρόσφατες δηλώσεις του ο βουλευτής της Β' Αθηνών Γεράσιμος Γιακουμάτος. «Κάνουμε τώρα καταγγελίες αλλά δεν κοιτάμε την καμπούρα μας. Ας κοιτάξουν τα χρηματιστηριακά του 2000 και θα καταλάβουμε γιατί και ποιος είναι υπεύθυνος. Είναι πενήντα βουλευτές που το ξέρουν, δεν το ξέρω μόνο εγώ. Αν δει κανείς το πόθεν έσχες του Καμμένου την περίοδο 2000-2002, θα καταλάβετε. Τα κέρδη ήταν 280 εκατομμύρια δραχμές. Εγώ ξέρω ότι έχασα τα λεφτά μου όπως και άλλοι συνάδελφοι…».

Κατά τα άλλα, όμως, ο Καμμένος είναι στο περιθώριο. Η ροπή προς τη συνωμοσιολογία κουράζει. «Το πρώτο λεπτό καταλαβαίνεις κάτι», λέει κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ, «μετά χάνεσαι…». Ο Πάνος καλείται να καταθέσει τα στοιχεία του σε διάφορα εισαγγελικά ή υπηρεσιακά γραφεία, αλλά οι κουβέντες, όταν δεν διανθίζονται με υπερβολή, είναι άγονες. Ο Καμμένος πρωταγωνιστεί στα γνωστά μεταμεσονύκτια talk shows καταγγελτικής τηλεδημοσιογραφίας, όπου είναι μόνιμος θαμώνας. Πρώην υπουργός της ΝΔ που τον συμπαθεί προσωπικά λέει ότι «ο Πάνος είναι καλό παιδί, αλλά ασταθής πολιτικά, με διάφορες μανίες με τα κατασκοπικά και τέτοιες μ*****ες». Με απλά λόγια, ο Καμμένος θεωρείται από τους συναδέλφους του γραφικός.

Βουτώντας από τον «Ηλιάτορα»

Το 2004, όταν ο Κώστας Καραμανλής κερδίζει τις εκλογές και η ΝΔ επανέρχεται θριαμβευτικά στην εξουσία, ο Καμμένος είναι στην απέξω. Μπορεί να έχει το «high life», τις κρουαζιέρες στο Αιγαίο με το σκάφος του «Ηλιάτορας» και τις εμμονές στις θεωρίες συνωμοσίας, αλλά βρίσκεται σε απόσταση από την καρδιά του συστήματος. Βλέπει τον πρωθυπουργό μόνο μαζί με άλλους βουλευτές. Παρ' όλα αυτά, εξασφαλίζει την προεδρία της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας. Στην Ελλάδα, η Επιτροπή είναι διακοσμητική. Αλλά, εξηγεί γνώστης, «οι ξένοι δεν το ξέρουν, της δίνουν σημασία, οπότε ο Καμμένος την προσανατολίζει σε ταξίδια και κάνει τον παράγοντα επί αμυντικών και εξοπλιστικών θεμάτων».

Το 2007 όμως μπαίνει στην κυβέρνηση ελέω Ντόρας. Ολες οι ενδείξεις είναι ότι γίνεται υφυπουργός Αιγαίου λόγω πίεσης της Μπακογιάννη, της οποίας εμφανίζεται ως υποστηρικτής. Το Μαξίμου του Καραμανλή διασκεδάζει με τις λόξες του Πάνου που εμφανίζεται σε κάποια επίσημη τελετή έχοντας κι αυτός υπασπιστή - όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο υπουργός Αμυνας. Τον ρόλο αυτό αναλαμβάνει ένας πλωτάρχης του Λιμενικού. Είναι η εποχή που ο Πάνος διατρέχει το Αιγαίο με τα ελικόπτερα και τα φουσκωτά του Λιμενικού, φροντίζοντας, σύμφωνα με την ανεκδοτολογία της εποχής, να είναι ένστολος. Καθότι μανιώδης αυτοδύτης, τον Καμμένο ακολουθεί πάντα μια μόνιμη φημολογία για το πού διαλέγει να κάνει καταδύσεις. Με ένα άρωμα παραδραστηριότητας θα αποχαιρετήσει ο Καμμένος την εξουσία. Το 2009 το όνομά του εμφανίζεται μαζί με πολλά άλλα στις απομαγνητοφωνήσεις των συνομιλιών μεταξύ των μελών της συμμορίας Βλαστού που έχει παρακολουθήσει η ΕΥΠ. Οπως πάντα, ο Καμμένος προκαλεί θόρυβο. Ως απλός βουλευτής προξενεί επεισόδιο στη Βουλή όταν αρνείται να περάσει από το μηχάνημα ελέγχου. Η φασαρία είναι τόση, που το θέμα φθάνει ώς τον φρούραρχο.

Κυνηγώντας το φάντασμα των CDS

Τo φθινόπωρο του 2009 ο Πάνος Καμμένος ξεκινά ως υποστηρικτής της Ντόρας. Η Μπακογιάννη έχει προβάδισμα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ενώ είναι και φαβορί. Αφήστε που πίεσε για να γίνει ο Πάνος υφυπουργός Αιγαίου το 2007-2009. Στις εβδομάδες όμως που θα ακολουθήσουν ο Καμμένος αλλάζει γνώμη. Αρκετές μέρες πριν από την 29η Νοεμβρίου είναι σκληροπυρηνικός οπαδός του Αντώνη Σαμαρά. Ακραίος και «υπερπατριώτης», θα κολλήσει αρχικά μια χαρά με την ομάδα του Αntinews και τα μπλογκ που λειτουργούν ως δορυφόροι του στενού πυρήνα των σαμαρικών. Το «όχι» της ΝΔ στο Μνημόνιο του έρχεται γάντι. Οπως πάντα, όμως, εκτρέπεται σε θεωρίες συνωμοσίας. Κάνει ερώτηση στη Βουλή, ως μοναχικός καβαλάρης, για το περίφημο ταξίδι Λούκας Κατσέλη, Νίκου Παπανδρέου και άλλων στο Κατάρ, όταν η κυβέρνηση ήταν σε φάση αναζήτησης αγοραστή για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Πολύ σύντομα όμως ο Καμμένος θα μπει σε μια προσωπική πολιτική βεντέτα με την οικογένεια Παπανδρέου. Ο Καμμένος φέρεται να μιλάει για CDS που φτάνουν τα 100 δισ. ευρώ και να ζητάει δράση από τη Συγγρού. Οπως αποδείχθηκε, βεβαίως, μετά το PSI, όλα κι όλα είχαν παιχθεί 2,5 δισ. Ο Καμμένος προσπαθεί να κάνει ερωτήσεις στη Βουλή για το θέμα και στοχοποιεί τον Αντρίκο Παπανδρέου. Η ΝΔ δεν τις υιοθετεί, με αποτέλεσμα να τα βάλει, με χοντροκομμένο τρόπο, ο Καμμένος με τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ Κώστα Τασούλα στη Βουλή σε θέα τρίτων.

Πέρσι το καλοκαίρι, εκμυστηρεύεται σε φίλο του βουλευτή «ότι ο Σαμαράς είναι ο καλύτερος αρχηγός που είχε ποτέ η ΝΔ». Ο πρόεδρος της ΝΔ όμως κουνάει το κεφάλι με όρους συγκαταβατικής ευγένειας. Στη Συγγρού αρχίζουν να λένε ότι ο Καμμένος «δεν είναι στα καλά του» και ότι πολιτεύεται «με άναρθρες κραυγές». Η συνωμοσιολογική μανία του εκθέτει τη ΝΔ. Σε ένα από τα τελευταία επίσημα ραντεβού Παπανδρέου - Σαμαρά πριν από τη συζήτηση για τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο πρώην πρωθυπουργός είναι εκνευρισμένος με τον Καμμένο. Ζητάει να μάθει αν τα περί CDS και οι επιθέσεις κατά μελών της οικογένειάς του είναι γραμμή της Συγγρού, ένα «βρώμικο 2011». Ο Σαμαράς είναι σε γραμμή αμφισβήτησης του Μνημονίου γιατί είναι αντιαναπτυξιακό και αποφεύγει τη χοντρή σκανδαλολογία ως πολιτικός. Κάπου εκεί, ελέω στυλ και χοντράδας, ο Καμμένος αρχίζει να θέτει εαυτόν εκτός ΝΔ.

Στην πραγματικότητα, αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει από το καλοκαίρι του 2011. Ο Καμμένος δεν ψηφίζει τον εκτελεστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου. Χωρίς όμως να έχει συνέπειες. Οι άλλοι βουλευτές της ΝΔ στη Β' Αθηνών είναι έξαλλοι, καθώς θεωρούν ότι η Συγγρού τον χαϊδεύει. Και ότι ο ίδιος παίζει ένα προσωπικό παιχνίδι με στόχο να βγει πρώτος βουλευτής στην περιφέρεια. Κάπου εκεί ξεκινάει, άλλωστε, η κούρσα του Καμμένου στις δημοσκοπήσεις. Ο ίδιος παίζει δυνατά το χαρτί του facebook. Οπως εξηγεί παράγων της ΝΔ, «το Διαδίκτυο δεν είναι η Πνύκα. Είναι γεμάτο ακραίους. Ο Καμμένος βρήκε εκεί τον φυσικό του χώρο και χρησιμοποίησε τα social media σαν πολλαπλασιαστή».

Ο σερ και ο... Λαρισέρ

Ο Καμμένος δεν δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου τον Νοέμβριο του 2011 και βγαίνει εκτός ΝΔ. Οι κακές γλώσσες λένε ότι αυτό γίνεται βελούδινα, ώστε να ξαναμπεί στις εκλογές. Δεν διαγράφεται, άλλωστε, από το κόμμα. Κάπου εκεί αρχίζει να βλέπει τον εαυτό του ως Καρατζαφέρη στη θέση του Καρατζαφέρη ως νέος χαλίφης Ιζνογκούντ. Αλλωστε, είναι φανερό ότι ο ΛΑΟΣ κάνει λάθος στηρίζοντας την κυβέρνηση Παπαδήμου και το διπλασιάζει αποχωρώντας από αυτήν τον Φεβρουάριο. Στο ακραίο δεξιό περιθώριο οι ζυμώσεις είναι περίεργες και θα κορυφωθούν πριν από τη δραματική ψηφοφορία για τη νέα δανειακή σύμβαση στις 12 Φεβρουαρίου 2012. Ο Καμμένος πρωτοστατεί σε νομική επιχειρηματολογία για το χρέος. Το επιχείρημα ότι θα ισχύσει το βρετανικό δίκαιο σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης αντικρούεται με οργή τόσο από τον αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο όσο και από τον κορυφαίο νομομαθή της ΝΔ Προκόπη Παυλόπουλο. Ωστόσο, οι καλά πληροφορημένοι επιμένουν ότι η επιχειρηματολογία Καμμένου έχει απώτερο εμπνευστή τον νομικό του Κέμπριτζ, σερ Μπάζιλ Μαρκεζίνη. Η Βουλή βουίζει ότι ένα ραντεβού με τον Μαρκεζίνη, που οργάνωσε ο Καμμένος, έχει πείσει και τον Χρήστο Ζώη - που μέχρι χθες εθεωρείτο σοβαρός - να ψηφίσει «όχι». Ζώης και Καμμένος συνδέονται από εποχής που ταξίδευαν μαζί για να μετάσχουν στην Κοινοβουλευτική Σύνοδο του ΟΑΣΕ. Ο Ζώης σηκώνεται και πάει κόντρα στον Σαμαρά στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, παραμονές της ψηφοφορίας.

Νάρκισσος και σπουδαιοφανής, ο Μαρκεζίνης θεωρείται επιρρεπής στο να του δίνουν προσοχή. Συνομιλητής αρχικά του Σαμαρά τους μήνες αφότου έγινε πρόεδρος της ΝΔ, ο «σερ Μπιλ» - όπως αποκαλείται χαϊδευτικά - δεν έχει μετά την προσοχή που θέλει από τη Συγγρού. Τώρα εμφανίζεται ως eminence grise και ιδεολογικός ινστρούχτορας του κόμματος Καμμένου, των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Σπεύδουν να πάνε εκεί Ζώης, Κώστας Μαρκόπουλος, Κουντουρά, Ιατρίδη και άλλοι από τους διαγραμμένους και τις διαγραμμένες της 12ης Φεβρουαρίου 2012. Κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ τούς αποδίδει πολιτική ιδιοτέλεια. «Αν ο Καμμένος περάσει το εκλογικό μέτρο του 3%, τότε θα χρειαστούν 1.500-2.000 ψήφους για να εκλεγούν στη Βουλή, εκεί που μ' εμάς θα ήθελαν 15.000 με 20.000». Η Συγγρού στοχοποιεί πολιτικά τον Καμμένο ως πρόσωπο «που θέλει να στερήσει την αυτοδυναμία από τη ΝΔ». Τον ξέρουν, άλλωστε, καλά όπως αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις φιλικών τους εφημερίδων για τα πηγαινέλα με ελικόπτερο που ανήκει σε offshore.

Επιτελικό στέλεχος της ΝΔ δεν έχει εντυπωσιαστεί με τον Καμμένο. «Οταν κάτσει η σκόνη και πρέπει να μιλήσει πολιτικά, θα φανεί λίγος - ήδη έχει συμβεί αυτό στην τηλεόραση. Πώς αυτός, ο Ζώης κι ο Μαρκόπουλος μιλάνε για παράνομο χρέος τώρα, ενώ δεν ασχολήθηκαν με το θέμα τα δύο χρόνια που ήταν υφυπουργοί; Από το 2007 ώς το 2009 υπήρξε δημόσιος δανεισμός πάνω από 100 δισ.».

Στους Ανεξάρτητους Ελληνες αναγνωρίζεται μια διεισδυτικότητα στους κάτω των 40 ετών οργισμένους ψηφοφόρους - αλλά αυτή είναι η ίδια δεξαμενή από την οποία τραβάει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Παραδοσιακά δεμένοι με το κόμμα τους και προσηλωμένοι στην εξουσία, δύσκολα οι ψηφοφόροι της ΝΔ, ιδίως στην περιφέρεια, θα της γυρίσουν την πλάτη για να δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας. Παρ' όλα αυτά, ο ΛΑΟΣ καταρρέει - κι αυτό δημιουργεί ένα κενό στα δεξιά της ΝΔ. Τριγμούς όμως εμφανίζει και το σύμπλεγμα προσώπων που συνδέθηκε με το εγχείρημα Καμμένου. Σε δημόσια εκδήλωση στην Αθήνα ο Μαρκεζίνης κινήθηκε σε στυλ «απεταξάμην τω Καμμένω» και αρνήθηκε εμπλοκή στους Ανεξάρτητους Ελληνες ή συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Σύμφωνα με τα κουτσομπολιά, η δήλωση εστάλη με φαξ στο γραφείο Σαμαρά στη Συγγρού. Μεγάλη πίεση στον Καμμένο ασκούν, με δηλώσεις τους, και βουλευτές της ΝΔ που τον ξέρουν. Η γραμμή είναι: «Θα του απαντήσουμε με δικά του λόγια…».

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ο Καμμένος έχοντας εγκλωβιστεί στα δεξιά κινείται σε άλλη κατεύθυνση, με τους ψιθύρους στη Βουλή να επιμένουν για σύμπλευση με τον Γιάννη Δημαρά. Μένει να φανεί αν η Ελλάδα του Μνημονίου θα γίνει μια Δημοκρατία των Ακρων.

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4707282