Τελικά η κρίση δεν πέρασε ούτε για την Ελλάδα, αλλά ούτε και για την Ευρώπη. Για την ακρίβεια, για τους εταίρους μας όλα τα δύσκολα μπορεί να είναι και μπροστά, αν αναλογιστεί κανείς ότι επί δύο και πλέον χρόνια έκρυβαν τα προβλήματά τους κάτω από το χαλί… ή, πιο σωστά, λιθοβολώντας τη χώρα μας.
Οι ανησυχίες για την κρίση χρέους, που σοβεί στη γηραιά ήπειρο, όχι μόνο δεν έχουν καταλαγιάσει από τα αλλεπάλληλα προγράμματα λιτότητας που έχουν με γερμανική πειθαρχία επιβληθεί στις χώρες του Νότου, αλλά το αντίθετο. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η αισθητή αύξηση των αποδόσεων των ισπανικών και ιταλικών τίτλων που πρόσφατα δημοπρατήθηκαν.
Τι κι αν ο επίτροπος για θέματα Ανταγωνισμού, Χοακίν Αλμούνια, προσπαθεί να καθησυχάσει τις αγορές, υπογραμμίζοντας ότι οι δύο χώρες βρίσκονται σε καλό δρόμο. Παρόμοιες δηλώσεις, άλλωστε, είχαν γίνει από το σύνολο των εταίρων μας, μετά το πρώτο μνημόνιο, για τη δημοσιονομική εξυγίανση της Ελλάδας. Το πόσο σύντομα διαψεύστηκαν, το γνωρίζουμε ήδη.
Το ερώτημα, φυσικά, που γεννάται είναι εάν στον ίδιο καλό δρόμο, στον οποίο μέχρι πρότινος βάδιζε και η Ελλάδα, βρίσκονται και η Ισπανία και η Ιταλία. Διότι τότε η Ευρωζώνη έχει ήδη πιάσει «φωτιά», απλώς κανείς δεν φωνάζει τον ... πυροσβέστη!
Μήπως ο κ. Αλμούνια, στην προσπάθειά του να καθησυχάσει, χτύπησε καμπανάκι; Διότι πώς αλλιώς να εκληφθούν οι αναφορές του στις αγορές; «Οι αγορές παρουσιάζουν μια νευρικότητα, μια υπερβολική νευρικότητα», και φυσικά, όποτε το πιστεύουν, οι αγορές επιβεβαιώνονται κι ας τις χαρακτήρισε ως «αγέλες» που έχουν υπερβολικές αντιδράσεις. Κάποιος θα πρέπει να υπενθυμίσει στους εταίρους μας ότι οι «αγέλες» μαζεύονται, όταν... μυρίζονται αίμα για να επιτεθούν. Και τότε η Ευρώπη πώς θα αμυνθεί; Διότι η Ιστορία απέδειξε ότι δεν έχει καλούς... «κυνηγούς» να τα βάλουν με τις «αγέλες».
Ο πιο ισχυρός της, μάλιστα, «κυνηγός», η Γερμανία, προς το παρόν αδιαφορεί. Και ίσως δικαιολογημένα, αφού όσο βλέπει τις «αγέλες» στις αυλές των γειτόνων της, τόσο ισχυροποιεί τη θέση της, αφού ξέρει ότι θα τις χτυπήσουν την πόρτα για βοήθεια… Και γιατί όχι, αφού, εν μέσω κρίσης, είναι η μόνη χώρα που δίνει αυξήσεις 6% στους εργαζομένους της και μπορεί να απευθύνει πρόσκληση στους ανέργους των υπόλοιπων κρατών - μελών να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο, αφού η ανεργία σκαρφάλωσε στο 21,8% και το 50,8% των νέων δεν έχει δουλειά. Αλλά βλέπετε οι δικοί μας «κυνηγοί» κοιμούνται... ύπνο βαθύ! Ησυχία, γιατί μπορεί και να ξυπνήσουν με τις εκλογές...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - gkouros@naftemporiki.gr