Σημειώστε παρακαλώ ότι και οι δυο καλοί κύριοι είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιας συνιστώσας από τις 12, θα σας γελάσω.
Η αλήθεια είναι ότι η ευχή των προαναφερθέντων ίσως είναι πιο κοντά από ό,τι μπορούν να φανταστούν.
Η Ελλάδα είναι πιο κοντά παρά ποτέ στο να βγει από το ευρώ. Ο μόνος λόγος που ακόμα δεν έχουμε γίνει Λαϊκό Σοσιαλιστικό Προλεταριάτο (όπως ορισμένοι θα ήθελαν), είναι διότι κάποιοι στην Ευρώπη ακόμα μας λυπούνται.
Χτες λοιπόν μάθαμε ότι η ΕΚΤ δίνει ρευστότητα μόνο σε τράπεζες που θεωρεί ότι είναι βιώσιμες (solvent). Και επειδή ακόμα δεν έχει γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών (ποιος φταίει για αυτό άραγε;), η ΕΚΤ δεν τις θεωρεί βιώσιμες. Μάλιστα, σύμφωνα με μια πηγή του Reuters, ορισμένες ελληνικές τράπεζες έχουν αρνητικά ίδια κεφάλαια!!
Βέβαια όλα αυτά τα γνωρίζουμε ήδη, δεν είναι νέα. Αν μη τι άλλο τα έχουμε πει σε αυτό το βήμα πολλές φορές. Αλλά άλλο είναι να το λες και άλλο είναι να σε αποκόψει η ΕΚΤ και να μην βγάζουν λεφτά τα τραπεζικά ATMs.
Έχω νέα για όλους αυτούς που ονειρεύονται να καταρρεύσει αυτή η χώρα για να τους γίνει η ιδεολογική χάρη και να γίνουμε προλεταριάτο.
Αν ποτέ γίνει αυτό, οι πρώτοι που θα πληρώσουν το μάρμαρο θα είναι οι ίδιοι. Διότι το βιοτικό τους επίπεδα θα πέσει τόσο χαμηλά, που θα παρακαλάνε να γυρίσουμε στην Ευρώπη γονατιστοί. Επίσης, όλους αυτούς που κατεβάζουν στους δρόμους, στο όνομα της δήθεν της ορθής ιδεολογίας, θα συνεχίσουν να κατεβαίνουν στους δρόμους, αλλά αυτή τη φορά, ο στόχος του όχλου δεν θα είναι το “κεφάλαιο” αλλά οι ίδιοι.
Διότι το “κεφάλαιο” σε περίπτωση που γίνει αυτή η χώρα προλεταριάτο θα την έχει κάνει (αν δεν την έχει ήδη κάνει) με ελαφρά πηδηματάκια από την Ελλάδα. Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα. Πρόβλημα θα έχουμε εμείς και εσείς κύριοι, που οραματίζεστε αυτή η χώρα να γίνει Βόρεια Κορέα.
Αντιλαμβάνομαι την οργή του κόσμου. Δεν κατανοώ όμως την αντίδραση. Διότι η αντίδραση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια κραυγή υπέρ της στασιμότητας. Κανένας δεν θέλει αλλαγές και άπαντες θέλουν να διατηρηθεί το status quo. Το status quo όμως δεν μπορεί να διατηρηθεί, διότι ακριβώς δεν υπάρχουν λεφτά. Διότι το όποιο status quo υπήρχε, ήταν αποτέλεσμα δανεισμού και όχι παραγωγικής δυνατότητας.
Μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και να μπορούσε το κράτος να προσλάβει όχι 100.000, αλλά 500.000 εργαζόμενους, να κρατικοποιήσει τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή και το περίπτερο της γειτονιάς, στο όνομα του να γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Αλλά λεφτά δεν υπάρχουν και κρατικοποιώντας τα πάντα δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα. Αν μη τι άλλο, είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο ανά τον κόσμο όλο. Αλλά ακόμα και αν δεν ήταν ένα αποτυχημένο μοντέλο, δεν υπάρχουν λεφτά!
Και όσοι νομίζουν ότι λεφτά υπάρχουν πλανώνται, όπως όταν ο κ. Παπανδρέου είπε τις ίδιες κουβέντες πριν 3 χρόνια.
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να φορολογήσει τις επιχειρήσεις βάσει του τζίρου και να νομίζει ότι θα πετύχει αναζωπύρωση της επιχειρηματικότητας. Και όποιος τα πιστεύει αυτά, όχι μόνο κάνει κακό στη χώρα, αλλά είναι πέρα για πέρα σε άλλο γαλαξιακό σύμπλεγμα και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Και συμφωνώ μαζί σας ότι τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν αποτύχει. Αλλά έχουν αποτύχει κυρίως διότι σας έλεγαν αυτό που θέλατε να ακούσετε. Απέτυχαν διότι κανένας δεν θέλει να ακούσει την αλήθεια, κανένας δεν θέλει να αλλάξει τίποτα και όλοι θέλουν να πιστέψουν σε μαγικές λύσεις. Δυστυχώς, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και πάνω από όλα λεφτά δεν υπάρχουν.
Χειρότερο όμως ακόμα και από τα ψέματα και τις μαγικές λύσεις που σας έχουν πουλήσει άλλοι πολιτικοί λαοπλάνοι, οι του ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά πιστεύουν αυτά που λένε και δεν τα λένε μόνο για να πάρουν την ψήφο σας. Και αυτό τους κάνει πολλαπλά επικινδύνους από όλους τους άλλους, διότι η πολιτική που πρεσβεύουν, θα μας οδηγήσει εκτός Ευρώπης και στην απόλυτη καταστροφή.
Και μπορεί ορισμένοι μέσα στο θυμό τους να μην τους νοιάζει τίποτα και να θέλουν αυτή η χώρα να γίνει σκόνη, αλλά ρώτησε κανείς τα παιδιά μας; Τι χώρα άραγε θέλουμε να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά;
Το πολιτικό σύστημα έχει αποτύχει εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο πρόσφατα. Έχει αποτύχει διότι έχει μείνει στάσιμο και δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Υπάρχουν όμως πρόσωπα εκεί έξω που έχουν μια διαφορετική αντίληψη αλλά θα πρέπει πρώτα να αναδειχτούν αυτά τα πρόσωπα (όχι κόμματα) για να μπορεί να αλλάξει η κατάσταση.
Μέχρι όμως να αναδειχτούν αυτοί και να δούμε αλλαγές, λεφτά δεν θα υπάρχουν. Και όσο αργούμε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές που πεισματικά αρνούμαστε να κάνουμε, λεφτά δεν θα υπάρχουν. Και μέχρι να αναζωπυρωθεί ο ιδιωτικός τομέας σε αυτή τη χώρα, επίσης λεφτά δεν θα υπάρχουν.
Πάνω από όλα, λεφτά δεν θα υπάρχουν αν γίνουμε προλεταριάτο και φύγουμε από την Ευρώπη, με εξαίρεση βέβαια αυτούς που είναι στον στενό κομματικό πυρήνα. Αυτοί θα έχουν όλα τα λεφτά του κόσμου.
Γιώργος Καισάριος
