- Μνημόνιο λιτότητας καί Τρόϊκα δέν έχουμε μόνο εμείς καί οι Ιρλανδοί, αλλά καί οι Πορτογάλοι. Η Πορτογαλία είχε επίσης σχετικά μικρό δημόσιο χρέος (καί έχει ακόμα), αλλά τά δομικά προβλήματα τής οικονομίας της (παρόμοια μέ τά δικά μας) εκτίναξαν τό έλλειμμά της καί οι αγορές τήν οδήγησαν στό μνημόνιο.
- Η Ισπανία έχει παρόμοια προβλήματα μέ τήν Ιρλανδία (φούσκα τού τραπεζικού τομέα), μικρό δημόσιο χρέος, μεγάλο τρέχον έλλειμμα, υψηλότατη ανεργία (μεγαλύτερη από τήν δική μας), δέν θέλει νά μπεί σέ μνημόνιο, αλλά οδεύει ολοταχώς πρός τά εκεί.
- Η Ιταλία έχει μεγάλο δημόσιο χρέος, μέτριο τρέχον έλλειμμα, υψηλή ανεργία, κλεπτοκρατικό σύστημα, παίρνει μέτρα λιτρότητας χωρίς μνημόνιο καί προσπαθεί νά αποφύγει τά χειρότερα.
- Η Κύπρος έχει μικρό δημόσιο έλλειμμα, μέτριο τρέχον έλλειμμα, τραπεζικό πρόβλημα (κατά κύριο λόγο λόγω τού ελληνικού PSI, αλλά όχι μόνον), αγόρασε χρόνο δανειζόμενη 4 δισ. μέ 4% τόκο γιά δύο χρόνια από τήν Ρωσία, αλλά αδυνατεί νά αντιμετωπίσει τήν πίεση τών αγορών καί μάλλον θά ζητήσει τήν συνδρομή τού ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, φυσικά μέ μνημόνιο καί Τρόϊκα.
Πολλά άλλα κράτη τής ευρωζώνης (Βέλγιο, Γαλία) καί τής ΕΕ (Αγγλία, Ουγγαρία) αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω μεγάλου δημόσιου χρέους, μεγάλων ελλειμμάτων καί κάλυψης ζημιών τών τραπεζών τους.
Υπάρχει μεγάλη αναταραχή, αλλεπάληλες συζητήσεις, προτάσεις, σχεδιασμοί καί αντεγκλήσεις από θεσμικά ευρωπαϊκά καί πολιτικά κέντρα, καθώς καί έμμεση καί άμεση εξωευρωπαϊκή ανάμειξη. θεσμικά καί εξωθεσμική (σπεκουλαδόροι, πληρωμένοι οικονομολόγοι, κ.λ.π.).
Υπάρχει δηλαδή μιά μεγάλη κινητικότητα γιά τό πώς μπορεί τό διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα νά ελέγξει καί νά ισορροπήσει τήν μεγάλη χρηματοπιστωτική φούσκα πού τό ίδιο δημιούργησε. Στήν συγκρουσιακή αυτή πορεία μετέχουν πολλά μεγάλα διεθνή κέντρα οικονομικοπολιτικής δύναμης. Κάποιοι θά χάσουν περισσότερα, κάποιοι λιγότερα, αλλά όλοι προσπαθούν ενταγμένοι σέ οργανωμένες ομάδες συμφερόντων νά προστατευθούν (όσο γίνεται καλύτερα) καί νά μήν τραβήξουν αναγκαστικά τόν ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ.
Καί η Ελλάδα;
Η Ελλάδα έχει ένα τρομακτικά μεγάλο δημόσιο χρέος καί ένα πολύ μεγάλο τρέχον έλλειμμα. Τό πρόβλημά της δέν ήταν στήν ουσία πρόβλημα τού τραπεζικού της τομέα, αλλά προστίθεται καί αυτό στήν πορεία. Τό μεγάλο δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα ενός θεσμοθετημένου κλεπτοκρατικού συστήματος εξουσίας μέ παροχές πρός τούς Ιθαγενείς. Η ουσία τού προβλήματος έγκειται στό γεγονός τής υπέρμετρης διόγκωσης τού δημόσιου χρέους. Η μεγάλη ρευστότητα πού δημιούργησε ο δημόσιος καί ο ιδιωτικός δανεισμός, σέ συνάρτηση μέ τήν μικρή εγχώρια αγορά, οδήγησε τό σύστημα τής διαπλοκής στό νά μοιράσει ζηλότυπα τήν οικονομική δραστηριότητα σέ λίγες ελεγχόμενες καί εξυπηρετικές πρός τήν δομηθείσα θεσμική κλεπτοκρατία οργανωμένες οικονομικές κλίκες. Καί αυτό σέ όλους τούς τομείς. Από τά ΜΜΕ, τούς τομείς παροχής υπηρεσιών, μέχρι καί τήν βιομηχανία.
Τό κλεπτοκρατικό μεταπολιτευτικό σύστημα στήν πορεία τής επιβίωσής του απορρόφησε όλες τίς επιδοτήσεις τής ΕΟΚ. Καταλήστευσε όλους τούς οικονομικούς πόρους πού προορίζονταν γιά αναπτυξιακές επενδύνσεις (έργων υποδομής, βιομηχανικής παραγωγής, επιμόρφωσης, κρατικού εκσυγχρονισμού, κ.λ.π.). Τό έγκλημα αυτό απαιτούσε όμως καί τούς πρόθυμους συνένοχους. Τούς βρήκε στό πρόσωπο τών δημοσίων υπαλλήλων, εργατοπατέρων, μικροαπατεώνων, αεριτζήδων, κομμάτων καί εν τέλει μεγάλου μέρους πολιτών. Αφέθηκαν δέ οι πολίτες νά ζούν μέ μικροπαροχές καί έρπουσα ανομία στήν ψευδαίσθηση τής ανάπτυξης. Κανείς δέν ήθελε νά ακούσει τίς ελάχιστες κριτικές φωνές τών ολίγων ευσυνείδητων επαϊόντων καί μή. Κανείς δέν ήθελε νά ακούσει ότι τρέφεται από τό αίμα τών δανεικών πού γρήγορα τελειώνει. Κανείς δέν ήθελε νά ακούσει τί φωνές τής λογικής ότι τά δανεικά ψίχουλα θά πρέπει νά πληρωθούν μέ τήν μελλοντική σκλαβιά τών ίδιων, τών παιδιών του, εγγονών καί δισσέγγονών του. Αυτή ήταν η συνενοχή. Αυτή ήταν καί η προτελευταία συμμετοχή τού λίγου-πολύ συνένοχου λαού στό έγκλημα ενάντια στόν εαυτό του καί στά παιδιά του. Γι’αυτό καί ψήφισε τόν κ. λεφτά υπάρχουν.
Τώρα έρχεται καί η τελευταία πράξη τού δράματος. Ο εθισμένος πιά λαός στά δανεικά δέν μπορεί νά αποτοξινωθεί. Η μεθαδόνη πού τού προτάθηκε (μνημόνιο καί PSI) δέν αντικαθιστά τήν ηρωΐνη τών παροχών πού εξασφάλιζε τό εύκολο δανεικό χρήμα. Τό σύνδρομο τής στέρησης είναι μεγάλο καί ο πειρασμός ακόμα μεγαλύτερος νά ξαναοδηγηθεί στόν έμπορο ναρκωτικών πού τού γνέφει χαμογελαστά από τήν γωνία. Ακόμα δέν κατάλαβε ότι οι έμποροι ναρκωτικών πωλούν ψεύτικες στιγμές χαλάρωσης καί απαιτούν πραγματικό χρήμα. Δέν έχει πιά νά πληρώσει τήν δόση του καί πρέπει νά υποθηκεύσει τό σπίτι του, τά χωράφια του, τήν γυναίκα καί τό παιδί του.
Θέλει πολλή προσοχή. Είμαστε εθισμένοι αλλά όχι απέλπιδα εθισμένοι. Η μεθαδόνη τής λιτότητας είναι ο ασφαλέστερος τρόπος αποκατάστασης. Δέν μάς τήν χορηγούν οι ευρωπαίοι γιατί μάς αγαπούν. Φοβούνται καί αυτοί από τήν κατάντια μας. Σέ διπλανά σπίτια ζούνε καί ένα ανεξέλεγκτο ναρκομανή δέν θέλει κανείς στήν γειτονιά του. Γιά αυτό τόν λόγο βάζουν τό χέρι στήν τσέπη καί πληρώνουν τήν δόση μεθαδόνης. Ελπίζουν ότι έτσι θά καταφέρουν σιγά-σιγά νά μάς απεξαρτήσουν από τά σκληρά . Τό κάνουν γιά τό καλό τους. Σέ τελική ανάλυση καλύτερη λύση δέν έχουμε. Καί όποιοι επιμένουν ότι έχουμε ψεύδονται ασύστολα. Θά είναι οι ίδιοι πού θά μάς πωλήσουν τό τελευταίο γραμμάριο ηρωΐνης όταν απελπισμένοι θά ψάχνουμε γιά κάτι φαγώσιμο στήν χωματερή τής δραχμής. Αυτή είναι η εθνική αξιοπρέπεια πού μάς υπόσχονται. Θά ζούμε στήν χωματερή τής ευρώπης καί τό εθνικό μας νόμισμα θά αντιπροσωπεύει μόνο τά υπάρχοντα τής χωματερής. Γιατί αυτά μόνο θά μάς αφήσουν. Καί όταν σάν καλοί γύφτοι θά τούς πουλούμε τά ανακυκλώσιμα υλικά τής χωματερής, θά μάς τά παίρνουν στό δρόμο οι νταβατζήδες τών πιστωτών. Γιά τά χρέη πού θά εχουμε ανοιχτά. Αυτά πού θά αρνούμαστε νά πληρώσουμε καί αυτοί ποτέ δέν πρόκειται νά τά διαγράψουν.
Ξυπνήστε. Τό έγκλημα απαίτησε καί απαιτεί όμως πρόθυμους συνένοχους.
Πρώτοι καί καλύτεροι τά παληκάρια της αριστεράς πού ζητεί τήν ψήφο σας. Αυτοί καί οι άνθρωποί της φάγανε τά περισσότερα.
Γιατί φωνάζανε περισσότερο παίρνανε δυσανάλογα μεγαλύτερο μερίδιο από τήν κλεψιά.
Αυτοί ήταν τά τελευταία χρόνια τό καθεστώς.
Η δεξιά έπαιζε τόν ρόλο τού έντιμου απατεώνα. Στό επίπεδο τής καθεστωτικής αριστεράς δέν έφθασε ποτέ. Δέν μπορούσε λόγω ιστορικών συνθηκών.
Η αριστερα είχε τό πλεονέκτημα τού θύματος καί τής ηθελημένης αθωότητας τού προοδευτισμού.
Η δεξιά συγκρίνεται στήν καθεστωτική συμπεριφορά ενός Βουλγαράκη (νόμιμο καί όχι ηθικό), ενός Μαγγίνα (αδήλωτος ινδός υπηρέτης στήν οικεία αναψυκτήριο) ή στήν συμπεριφορά ενός Τσιτουρίδη (μεταγραφή γιού-φοιτητή στήν Αθήνα).
Η αριστερά συγκρίνεται στήν καθεστωτική συμπεριφορά ενός Μαντέλη (χορηγία Siemens), ενός πρώην ΕΚΚΕτζή Τσουκάτου (βαλίτσα εκατομμυρίου γιά τό κόμμα, χορηγία Siemens) καί ενός μέχρι χθές θεσμικά ανέγγιχτου προσώπου. Τού Άκη. Μέ τά 850 εκ. σέ ένα μόνο λογαριασμό.
Καί μήν γελιέστε. Δέν ήταν μόνο τό ΠΑΣΟΚ. Ήταν καί είναι όλος αυτός ο συρφετός τών ατελείωτων μεταγραφών. Από τό ΚΚΕ στό ΠΑΣΟΚ , στόν ΣΥΡΙΖΑ καί στήν ΔΗΜΑΡ. Από τό ΠΑΣΟΚ στόν ΣΥΡΙΖΑ καί στήν ΔΗΜΑΡ.
Κρατούν ερμητικά κλειστό τόν δικό τους οχετό.
Δακτυλοδείχνουν μέ περισσό θράσος τούς ντροπιασμένους μικροαπατεώνες τής δεξιάς καί δίνουν στόν κόσμο χαμογελαστά τόν ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ τής χωματερής.
Μήν τόν πάρεις.
Ιαπετός
http://www.antinews.gr/2012/06/06/164557