Αυτό πλέον θα πρέπει να μας είναι αδιάφορο διότι το δάσος είναι ότι ο κ. Τσίπρας, στην προσπάθειά του να φτιάξει τη μεγάλη αριστερή παράταξη που θα έπαιρνε την εξουσία, δε δίστασε να συναντηθεί και να συνεργαστεί με κάθε λογής παράλογη συνιστώσα που υπάρχει στην Ελλάδα.
Αυτό στην κοινή ελληνική γλώσσα λέγεται πολιτικός τυχοδιωκτισμός διότι ο ΣΥΡΙΖΑ μάζεψε στους κόλπους τους κάθε πικραμένο που είχε στο μυαλό του ότι με μια αριστερή κυβέρνηση θα επιβάλλει και τις απόψεις του.
Και για να το ξεκαθαρίζουμε άπαξ διά παντός. Στην δημοκρατία η ψήφος του λαού είναι σεβαστή. Δεν κατηγορούμε λοιπόν την προσπάθεια για αριστερή κυβέρνηση. Αν υπήρχε μια υγιής, δημοκρατική αριστερή παράταξη που θα οδηγούσε την Ελλάδα στην ανάπτυξη μέσω της κοινωνικής δικαιοσύνης, αυτό θα ήταν αποδεκτό και σεβαστό σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα.
Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι μια πολύχρωμη παράταξη που τη συνδέει η γλύκα της εξουσίας. Και ο κ. Αμυράς είναι ένα κομμάτι από όλο αυτό το συνονθύλευμα. Ασχέτως αν υπήρχε ή όχι στα ψηφοδέλτια το γεγονός και μόνο ότι ένας επικίνδυνος άνθρωπος συζητούσε με τον Τσίπρα αν θα είναι υποψήφιος, τα λέει όλα. Και φυσικά δείτε το αντίγραφο από το ΒΗΜΑ το οποίο επιβεβαιώνει ότι η υποψηφιότητα του ανακοινώθηκε πανηγυρικά και διαψεύδει τους ισχυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς ο κ. Αμυράς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του, απλά μέλη ή ακόμη και υποψήφιοι βουλευτές είναι ορισμένοι άνθρωποι που έχουν ιδεολογική αντίθεση με τη δημοκρατία. Άλλοι θα επιθυμούσαν ένα ελληνικό Σοβιέτ, άλλοι θα ήθελαν να βγαίνουν οι πολίτες στους δρόμους κάθε μέρα, άλλοι είναι υπέρ των μπαχαλάκηδων, άλλοι είναι αναρχικοί κι άλλοι θα ήθελαν την Ελλάδα να γίνει η Αλβανία του Χότζα.
Χρησιμοποιούν όλοι, ωστόσο, τη δημοκρατία για να αποκτήσουν ο καθένας ότι θέλει. Και να είστε σίγουροι. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει και αρχίσουν οι έριδες, μέσα σε λίγο καιρό θα διαλυθούν.
Διότι αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Ο καθένας χρησιμοποιεί τον άλλο για να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί. Ο Τσίπρας χρησιμοποιεί τύπους σαν τον Αμυρά για να γίνει πρωθυπουργός και ο Αμυράς τον ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει επαναστατικό στρατό.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία (αν και πολλοί θα διαφωνήσουν μ’ αυτό) η ελληνική Αριστερά δεν λειτούργησε ως μια χοάνη που χωρά τα πάντα, ακόμη κι αν μέσα μπαίνουν και τυχοδιώκτες που αναζητούν το 15λεπτο της δημοσιότητας. Η Αριστερά και κυρίως η ευρωπαϊκή αριστερά που έβλεπε την Ελλάδα ως μέλος της Ευρώπης, ποτέ δεν αποδέχθηκε τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό ως κύρια συνιστώσα του.
Ο κ. Τσίπρας όμως, μπορεί να χαίρεται για την επιτυχία του. Χώρεσε τους πάντες στον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν αυτοί είναι υπερασπιστές της βίας, της τρομοκρατίας ή ακόμη και των σύγχρονων Σοβιέτ.
Ο ελληνικός λαός, όμως, σε μια εβδομάδα, πρέπει να κρίνει με ψυχραιμότερο τρόπο και να δει τι κρύβουν οι περίεργες συνιστώσες που θέλουν να κυβερνήσουν. Διότι, άλλο είναι να υπόσχεσαι ότι θα δώσεις αυξήσεις και θα κάνεις προσλήψεις κι άλλο να παίζεις με τη δημοκρατική πορεία της χώρας. Κάποιοι από του Συριζαίους πιστεύουν ότι θα πάρουν ρεβάνς για τον εμφύλιο ή ότι ξαναγύρισαν τα παιδιά των λουλουδιών ή ακόμη ότι ο Κουφοντίνας είναι ο νέος Λένιν.
Δεν πρέπει να επιτρέψει κανείς, επομένως, να παίζουν κάποιοι πολιτικοί τυχοδιώκτες με ότι πιο αγνό έχει η ελληνική αριστερά.
