"Η ιστορία καμιά φορά παίζει απίστευτα παιγνίδια. Αν κάποιος έλεγε πριν από 15 χρόνια ότι κάποια στιγμή ό Αντώνης Σαμαράς θα γινόταν πρωθυπουργός ενός συνασπισμού μεταξύ Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και ότι θα ήταν ο σωτήρας που θα χειροκροτούσε η διεθνής κοινότητα, θα σκάγαμε στα γέλια. Και αυτό όχι γιατί ο άνθρωπος αυτός δεν φαινόταν ευθύς εξ αρχής ότι θα είχε λαμπρό μέλλον", γράφει η εφημερίδα.
Και συνεχίζει: "Επικεφαλής της ΝΔ, εν μέσω κρίσης χρέους, ο Αντώνης Σαμαράς ρυθμίζει την πορεία σύμφωνα με το συμφέρον του. Πεπεισμένος ότι θα κερδίσει εύκολα τις πρόωρες εκλογές αγωνίζεται να εξουθενώσει τον αντίπαλο και αρνείται να σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Θα χρειαστεί να επιμείνει πολύ η Ευρώπη για να συμμετάσχει σε ένα σχήμα κυβέρνησης Παπαδήμου το Νοέμβριο του 2011 οπότε του ασκείται έντονη κριτική από την Ευρώπη γιατί δεν έπαιξε το παιγνίδι της συνοχής και επέτρεψε να χαθεί, για λόγους προσωπικής στρατηγικής, η εμπιστοσύνη απέναντι στο ελληνικό κράτος."
Τον χαρακτηρίζει επίσης πρώην εθνικιστή, προϊόν του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος, ο οποίος μεταμορφώθηκε σε ελπίδα των αγορών και των δυτικών αυλών.
Τον χαρακτηρίζει πονηρό και χαμαιλέοντα της πολιτικής. Λέει ότι εκμεταλλεύθηκε το φόβο που είχαν καλλιεργήσει τα ξένα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο και κατάφερε τελικά να φθάσει στο στόχο του με μια γραμμή τελείως αντιδιαμετρική από εκείνη την οποία υπερασπιζόταν εδώ και 20 χρόνια.
Λέει επίσης ότι παρότι κανείς δεν αμφισβητεί τις ικανότητες του νέου πρωθυπουργού, θα είναι πολυ δυσκολο να μπορέσει να κρατήσει μια κυβερνητική ομάδα εν μέσω των ελληνικών αναταράξεων.