02 Ιουνίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ (χθες): εντός ΝΑΤΟ η Ελλάδα.. - ΣΥΡΙΖΑ (σήμερα): εκτός ΝΑΤΟ η Ελλάδα!

Η παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική ενέτεινε τη θολούρα αντί να τη διαλύσει. Κι αυτό διότι ενώ χθες ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχθηκε (σε συνέντευξή του στο enikos.gr) ότι «δεν είναι στο πρόγραμμα του κόμματος η έξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ», στις...  θέσεις που παρουσιάσθηκαν στην «Αθηναϊδα» υποστηρίζεται το ακριβώς αντίθετο.

Σύμφωνα με το επίμαχο σημείο:

«Σταθερή και αμετάκλητη παραμένει η στρατηγική μας για την ανάγκη να αποδεσμευθούμε από το ΝΑΤΟ. Εχουμε επίγνωση των δυσκολιών, αλλά πιστεύουμε ότι οι διεθνείς εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ορθότητα της θέσης μας».

Σε άλλο σημείο, διατυπώνεται η θέση για «άμεση ανάκληση της ελληνική δύναμης από τις στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».
Ο βουλευτής του κόμματος Θεόδωρος Δρίτσας, στην παρουσίαση των εν λόγω θέσεων ανέφερε επιπλέον: «Προτείνουμε μια νέα πολυδιάστατη ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, απαλλαγμένη από τον ατλαντισμό, με ανάπτυξη σχέσεων ισότιμης συνεργασίας στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, όπως και με τη Ρωσία, αλλά και με χώρες εκτός της Ευρώπης (Κίνα, Ινδία, Λατ. Αμερική)».

Επίσης: «Θέλουμε ο ορίζοντας της διεθνούς παρουσίας της χώρας μας να μην εξαντλείται στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αλλά να καλύπτει μεγάλα σύγχρονα ζητήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η εξάλειψη της φτώχειας και γενικότερα η αλληλεγγύη με τον τρίτο κόσμο, με τον οποίο το σύνορό μας είναι η Μεσόγειος όπου χρειάζονται «γέφυρες» και μια νέα μεταναστευτική πολιτική και όχι τα «τείχη» μιας Ευρώπης - φρούριο. Και γι’ αυτούς τους λόγους είμαστε αντίθετοι με κάθε συμμετοχή της Ελλάδας στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που χρησιμοποιείται για τον στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρων περιοχών του πλανήτη και για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών».
Ενώ με βάση το επιχείρημα ότι σήμερα οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν, ο κ. Δρίτσας τόνισε πως «δημιουργείται χώρος και για νέες πρωτοβουλίες περιφερειακής συνεργασίας όπως αυτές που διαφαίνονται στη Λατινική Αμερική, που έχουν σταθερή ανάπτυξη σε αντι-νεοφιλελεύθερη και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση».