Αναφέρομαι κατ’ αρχάς στήν τοπική οργάνωση (Ortsverband) εξόχως μικρού μεγέθους, στήν περίπτωση τού Βερολίνου περίπου μιάς γειτονιάς. Ο αμέσως ευρύτερος σχηματισμός είναι τά Kreisverbände, επί παραδείγματι «Kreisverband Κέντρο τού Βερολίνου», καί μετά ακολουθεί τό Landesverband, η αντίστοιχη «νομαρχιακή».
Η τοπική οργάνωση τού CDU (Ortsverband) είναι ένα εκπληκτικά ενεργό κύτταρο πολιτικής δράσης καί ζύμωσης, καί μάλιστα σέ μιά πόλη εξόχως εχθρική απέναντι στό CDU, όπως τό Βερολίνο. Κάθε βδομάδα -επαναλαμβάνω: κάθε βδομάδα- λαμβάνει χώρα πάνω από μία εκδήλωση τής τοπικής οργάνωσης: είτε θά είναι κάποια πολιτική δράση ενημέρωσης τού κοινού (π.χ. έξω από μεγάλα σούπερ-μάρκετ), είτε διάλεξη κάποιου προσκεκλημένου πολιτικού ή ειδήμονος καί μετά συζήτηση σέ χαλαρό κλίμα, είτε στρογγυλή τράπεζα πολιτικής συζήτησης είτε απλώς μιά χαλαρή συνάντηση τών μελών τής τοπικής οργάνωσης γιά κουβέντα καί καφέ ή μπύρα. Ποτέ δέν χάνεται η επαφή τής τοπικής οργάνωσης καί τών μελών της, διατηρούνται πάντοτε «ζεστά» καί ζυμούμενα. Συχνώτατα λαμβάνουν χώρα εκδηλώσεις σέ συνδιοργάνωση μέ άλλες τοπικές οργανώσεις ή άλλους φορείς, υφίσταται μία έντονη εξωστρέφεια, ενώ φυσικά υπάρχει ιστοσελίδα τής τοπικής καί ενημερωτικό δελτίο μέ τίς δραστηριότητές της κάθε μήνα.
Σημειώνω ξανά ότι μιλάμε γιά τό συντηρητικό κόμμα τής Γερμανίας, όχι γιά κάποιον «κινηματικό» μηχανισμό τής Αριστεράς. Φανταστείτε τί γίνεται εκεί δηλαδή!
Στίς διάφορες αυτές εκδηλώσεις ή στίς εκδηλώσεις τού Kreisverband ή τού Landesverband, τά μέλη τής τοπικής έχουν διαρκώς τήν δυνατότητα άμεσης ουσιαστικής επικοινωνίας καί τριβής μέ τούς εκλεγμένους πολιτικούς τού CDU, ενίοτε ακόμη καί μέ τούς πλέον μεγαλόσχημους. Όπως η τοπική φροντίζει νά διατηρεί τά μέλη της «ζεστά», έτσι καί οι επικεφαλής τών «νομαρχιακών» δημιουργούν διαρκώς ευκαιρίες αλληλογνωριμίας τών απλών μελών τού κόμματος μέ τά στελέχη όλων τών βαθμίδων.
Η προσπάθεια διατήρησης αυτής τής σχέσης εκτείνεται σέ διάφορα επίπεδα. Επί παραδείγματι, πέραν τών αμιγώς πολιτικών εκδηλώσεων, τό CDU καλεί τά εν Βερολίνω μέλη του νά παρακολουθήσουν κάποιους αγώνες ποδοσφαίρου στά… κεντρικά του (ένα εξαιρετικό κτήριο), εννοείται παρουσία τών στελεχών, όπου έναντι συμβολικού αντιτίμου παρέχεται φαγητό, ποτό καί τά συναφή.
Όσον αφορά τίς αμιγώς πολιτικές δραστηριότητες, έχει κανείς έντονα τήν αίσθηση πώς πρόκειται γιά εξαιρετικό πεδίο αξιοκρατικής ανάδειξης: κάποιος πού «τό’χει» καί ασχολείται, δέν μπορεί παρά νά ανέλθει καί νά αξιοποιηθεί στά μύρια όσα ουσιώδη πόστα έχει ένα κόμμα πού όντως δραστηριοποιείται σέ όλες τίς βαθμίδες του. Από τήν άλλη, είναι πολύ δύσκολο νά προτιμηθεί ο μέτριος: λόγω αυτής τής δυναμικής διασύνδεσης όλων μέ όλους, τό CDU καθίσταται «μικρό χωριό» καί όλοι αναγνωρίζουν τόν ικανό, τόν δραστήριο, τόν ταλαντούχο, τόν ευφυή, όπως επίσης καί τόν ανίκανο, τόν μέτριο, τόν κόλακα. Τούς ξέρουν καί τούς δύο προσωπικά. Οπότε, άν τυχόν προτιμηθεί από τόν κομματικό μηχανισμό ο δεύτερος, ο μέτριος… ο Θεός νά προστατεύσει από τήν οργή τών πάντοτε δραστήριων μελών όσους ευθύνονται γιά τήν αναξιοκρατική ανάδειξη. (Διανοείστε τί δυναμική απελευθερώνει τό νά λειτουργεί έτσι ένα μεγάλο κόμμα;)
Τά e-mail πού αποστέλλει τό κεντρικό CDU ή η νομαρχιακή δέν είναι ποτέ απλώς ενημερωτικά. Πάντοτε καλούν τό κάθε μέλος ονομαστικά σέ συμμετοχή, είτε σέ μιά διαδικτυακή διαβούλευση πού δίνει τήν αίσθηση πώς πιάνει τόπο καί ότι δέν πέφτουν οι προτάσεις στό κενό, είτε μέ άλλους τρόπους. Όλες αυτές οι διεργασίες καθιστούν δύσκολο τό νά μιλήσεις γιά «μέλη» κόμματος, μέ τήν έννοια πού τό γνωρίζουμε στήν Ελλάδα: μάλλον μιλάμε γιά μιά τεράστια κοινότητα πολιτικών στελεχών διαφόρων βαθμίδων, παρά γιά μέλη. Αυτό δέν σημαίνει πώς τυγχάνουν όλοι «πολιτικοί διανοούμενοι» ή ακτιβιστές τής κεντροδεξιάς: όμως, όλοι έχουν τόν ρόλο τους.
Ξεχωριστή αναφορά πρέπει νά γίνει στό κομματικό Ινστιτούτο, τό Konrad-Adenauer-Stiftung (KAS). Εκεί δέν διαπρέπουν στό νά βαράνε μύγες ή νά οργανώνουν άχρωμες εκδηλώσεις όπως κάποιοι άλλοι. Τό Konrad-Adenauer-Stiftung οργανώνει διαρκώς, πολλές φορές τήν εβομάδα εκδηλώσεις, στρογγυλές τράπεζες, διαλέξεις καί σεμινάρια άψογα οργανωμένα γιά τό κοινό, μέ κάθε πιθανό θέμα από τήν εντόπιο μέχρι τήν ευρωπαϊκή καί διεθνή πολιτική. Πέρα από τίς συχνές καί περιοδικές εκδόσεις του, διαθέτει άψογα λειτουργώσα «πολιτική ακαδημία» (όχι μόνο στά χαρτιά) καί προγράμματα συνεχούς «πολιτικής εκπαίδευσης» καί κατάρτισης πού απεθύνονται σέ όλους, όχι μόνο σέ κομματικούς καί νεολαίους. Περιττό νά πώ, τό Ινστιτούτο λειτουργεί μ’ αυτόν τόν τρόπο καί ως φυτώριο νέων στελεχών γιά τό CDU, κάτι πού επιδιώκεται μέ σαφήνεια. (Άλλοι, αλλού, κάνουν ακριβώς τό αντίθετο: αποφεύγουν επίτηδες καί συνειδητά νά δημιουργήσουν τέτοιες δυνατότητες ανάδειξης, μή καί εμφανιστούν επίδοξα στελέχη από τό πουθενά καί διεκδικήσουν κομμάτι τής πίττας…) Επίσης, τό Konrad-Adenauer-Stiftung παρέχει υποτροφίες σέ λαμπρούς φοιτητές όλων τών κατευθύνσεων, όχι μόνο τών πολιτικών επιστημών, μέ κριτήριο τίς εξαιρετικές επιδόσεις καί τήν ιδεολογική συγγένεια μέ τό Ινστιτούτο. Τυχόν πολιτική δράση, όχι αναγκαστικά κομματική, προσμετράται στά θετικά. Όμως, κάθε υπότροφος είναι υποχρεωμένος καθ΄ όλη τή διάρκεια τής υποτροφίας του νά παρακολουθεί εντατικά σεμινάρια πολιτικής κατάρτισης!
Θά μπορούσα νά συνεχίσω επί μακρόν. Τό μείζον όμως είναι νά συγκρίνουμε τήν κατάσταση στήν Γερμανία μέ τήν λειτουργία τού κεντροδεξιού κόμματος στήν Ελλάδα καί νά πέσουμε σέ μιά -ελπίζω γόνιμη- απελπισία. Καί νά πιέσουμε, νά πιέσουμε μήπως αξιωθεί νά λειτουργήσει όχι τό κόμμα σέ τοπικό επίπεδο (πολλά ζητάμε), αλλά έστω αυτό τό ρημάδι τό Ινστιτούτο μέ τόν τρόπο πού λειτουργούν όλα τά κομματικά Ινστιτούτα στήν Ευρώπη.
Καί ένας χρησμός: σέ αυτήν τήν περίοδο πολιτικής αναδιάταξης, ανάπλασης καί αυριανής ανάδειξης νέων δυνάμεων, στό κόμμα πού θά πετύχει νά λειτουργήσει μέ παρόμοιο τρόπο σέ πανελλαδική δικτύωση ανήκει τό πολιτικό μέλλον τής Ελλάδας.
Αστυάναξ Καυσοκαλυβίτης
ΥΓ: Τώρα πού γράφτηκε τό άρθρο, νά ξεγραφόμαστε σιγά-σιγά… Όχι καί CDU - πάει πολύ!
http://www.antinews.gr/2012/06/25/168050/