Σχεδόν ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που ήλθαν στην Ελλάδα ο Βιετναμέζικης καταγωγής κ. Ρέσλερ, o οποίος είχε προχωρήσει σε ανακοινώσεις για επενδύσεις ( Ήλιος- Ενέργεια κ.α ) στην Ελλάδα – σε συνεργασία με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης και τον ανεκδιήγητο υπουργό περιβάλλοντος Παπακωνσταντίνου.
Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε μια επίσκεψη των Ελλήνων στην Γερμανία, αλλά από τότε δεν έγινε τίποτε και το πρόγραμμα «Ήλιος» έσβησε. Και ποιος θα το περίμενε άλλωστε;
Όποιος έχει την εντύπωση πως οι Γερμανοί θα κάνουν ανταγωνιστικούς τους Έλληνες ή άλλους Νότιους για να χάσουν οι ίδιοι την ανταγωνιστικότητα τους, τότε είναι μακριά νυχτωμένος. Αν δεν κάνουν, όμως, οι Γερμανοί, δεν σημαίνει ότι, εμείς πρέπει να μείνουμε άπρακτοι. Και εξηγούμαστε : Έχουμε 5-6 βιομηχανίες στην Ελλάδα και επιβάλλαμε ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούμε υψηλές χρεώσεις για το ηλεκτρικό ρεύμα. Με λίγα λόγια καταδικάζουμε τις ελληνικές βιομηχανίες σε κάθε κλάδο, διότι το κόστος περνά στις τιμές.
Όλα αυτά τα γνωρίζουν στην Τροϊκα – διότι ο φόρος επιβλήθηκε επί ημέρων της – όπως γνωρίζουν οποιαδήποτε άλλη διαδικασία γιατί απλά έχουν τα «βιβλία» του ελληνικού κράτους στα χέρια τους. Το ζήτημα, όμως, είναι τι θα κάνουμε εμείς. Αν κοντεύει ένας μήνας και δεν έχουμε αποφασίσει ΑΚΌΜΗ να μειώσουμε το ΦΠΑ στην εστίαση στο 9% ή να ασχοληθούμε με τα φόρο καύσιμα ή τον ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο, τότε το παιχνίδι θα χαθεί. Τα παιδιά του Τόμσεν την ξέρουν καλά την δουλειά. Ρωτάνε τι δεν έχουμε κάνει, βάζουν πάλι τους στόχους στο κομπιούτερ και στο τέλος οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται ΠΟΤΕ. Πολύ απλά. Αν χρειαζόμαστε την άδεια του Τόμσεν να μειώσουμε το ειδικό φόρο στο αέριο ή τον ΦΠΑ, τότε η ανάπτυξη θα μεταβληθεί σε εφιάλτη.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ