Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του κ. Μειμαράκη ο οποίος δηλώνει αποφασισμένος να πετύχει «τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου για την Βουλή» ακολουθώντας με τον τρόπο αυτό την πολιτική του κ. Φίλιππου Πετσάλνικου ο οποίος υιοθέτησε τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας και για τα δημοσιονομικά του κοινοβουλίου.
Πέραν όμως του γυμναστηρίου της Βουλής, ο πρόεδρος προσανατολίζεται σε περικοπές και από τα βουλευτικά προνόμια στο πλαίσιο των δηλώσεων του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Βέβαια η συγκεκριμένη δέσμευση μένει να αποδειχθεί και στην πράξη και μια καλή αφορμή –σύμφωνα με τους περισσότερους– θα δοθεί τις επόμενες εβδομάδες με την έναρξη των θερινών τμημάτων της Βουλής.
Σημειώνεται ότι στα συγκεκριμένα τμήματα που διαρκούν έως τον Οκτώβριο οι βουλευτές που συμμετέχουν πληρώνονται έξτρα 150 ευρώ την ημέρα! Σε κάθε τμήμα συμμετέχουν 100 βουλευτές και συνήθως ο χρόνος έως τον Οκτώβριο κατανέμεται με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργήσουν 3 τμήματα και να καλυφθούν όλοι οι βουλευτές.
Επιπροσθέτως, κατά την λειτουργία θερινών τμημάτων δεν μπορούν να ψηφιστούν νομοσχέδια του υπουργείου Οικονομικών, μπορούν όμως να έρθουν άλλες κρίσιμες προτάσεις νόμου ή ακόμα και αποκρατικοποιήσεις. Παραδοσιακά άλλωστε, πολλές κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν την λειτουργία των θερινών τμημάτων για να περάσουν «αναίμακτα» σκληρά νομοσχέδια χωρίς «ανταρσίες».
Εκτός όμως των δημοσιονομικών μέτρων, ο κ. Μεϊμαράκης επιθυμεί να αλλάξει και την κοινοβουλευτική διαδικασία. Σύμφωνα με πληροφορίες ορισμένες από τις σκέψεις του προέδρου είναι:
- Σύσταση διακοινοβουλευτικής επιτροπής παρακολούθησης της εκτέλεσης νομοσχεδίων που έχουν ψηφιστεί στην βουλή. Η επιτροπή θα ελέγχει την πορεία εκτέλεσης των νόμων, θα εκδίδει πόρισμα ανά 2μηνο και θα ζητεί εξηγήσεις από τους υπουργούς αν δεν εφαρμόζουν τους νόμους.
- Μεταφορά του κοινοβουλευτικού ελέγχου στις επιτροπές με παρουσία τόσο του υπουργού όσο και άλλων βουλευτών. Η επιθυμία του προέδρου είναι να φύγει η συγκεκριμένη διαδικασία από την Ολομέλεια προκειμένου να αποφευχθούν οι εικόνες των άδειων εδράνων.
- Επαναφορά του κτιρίου της παλιάς Βουλής (ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού) στην δικαιοδοσία της Βουλής. Συγχώνευση με το ίδρυμα της Βουλής υπό ενιαία διοίκηση.