Δηλαδή με ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να πετύχουν, χωρίς να λογαριάζουν το πολιτικό κόστος.
Που δεν του ενδιαφέρει να είναι ευχάριστοι, αλλά χρήσιμοι.
Που δεν θα εργάζονται για τις επόμενες εκλογές, αλλά για τις επόμενες γενιές.
Που θα αντιλαμβάνονται το «υπουργιλίκι» ως βαρύ καθήκον που πρέπει να φέρουν σε πέρας.
Ο Νίκος Νικολόπουλος δεν είναι χτεσινός. Ήξερε που πήγαινε και τι τον περίμενε. Άγνοια δεν συγχωρείται.
Δεν είχε λόγο να περιμένει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης για να διαμορφώσει άποψη. Εδώ και ημέρες ήταν γνωστή η προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων, άρα και οι προγραμματικές σ’ αυτό το μήκος κύματος θα κινούνταν.
Επομένως, το επιχείρημά του περί μη διαπραγμάτευσης μάλλον είναι εκ του πονηρού. Για να δικαιολογήσει,δηλαδή, το «ηρωϊκόν» της εξόδου.
Γιατί, αν όντως αυτός είναι ο λόγος, τότε δεν έπρεπε να παράσχει και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Αυτό θα υπαγόρευσε η συνέπεια.
Γιατί είναι οξύμωρο τη μια να παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης και την επομένη να παραιτείται.
Δυστυχώς, όμως, μεγαλύτερη ζημιά στην κυβέρνηση και από την παραίτηση, προξενεί η δικαιολογία την οποία προβάλλει ο πρώην πλέον υφυπουργός.
Σε μια κρίσιμη στιγμή ο Νίκος Νικολόπουλος επέλεξε να δώσει τροφή σε όσους πολεμούν την κυβέρνηση.
Θα κριθεί και αυτός από τα έργα του πλέον….
Και όπως σχολίασε φίλος όταν άκουσε τα της παραίτησης Νικολόπουλου , “ένα ακόμα λάθος που …διορθώθηκε …νωρίς”!
Αδέξιος Δεξιός
http://www.antinews.gr/2012/07/09/170078