10 Αυγούστου 2012

Ο Γίγαντας Χέλμουτ Σμιτ και η διαφορά του Ηγέτη από τον τραπεζοϋπάλληλο



Ο Χέλμουτ Σμιτ ανήκει στην τελευταία γενιά πολιτικών που υπήρξαν πραγματικοί Ευρωπαίοι ηγέτες.

Στην γενιά της οποίας το Ευρωπαϊκό όραμα πρόλαβε να λάμψει, πριν από την κατάληψη της Ευρώπης από ανδρείκελα και μαριονέτες συμφερόντων τύπου Σημίτη, Μπλερ και Σρέντερ.
Γι αυτό και όταν εμφανίζεται στην τηλεόραση προκαλεί σεισμό και γίνεται πρώτο θέμα όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και πανευρωπαϊκά.

Όχι μόνο επειδή οι αλήθειες που λέει έχουν σταματήσει να ακούγονται αλλά κυρίως γιατί, στα 93 του πλέον, δεν κωλώνει να φτύνει στα μούτρα και να κάνει πλάκα στα politically correct ανθρωπάκια.

Για να εμφανιστεί στην τηλεόραση θέτει έναν απαράβατο όρο: Οτι θα καπνίζει όποτε και όταν γουστάρει. Στα παπάρια του όλες οι νόρμες και οι ντιρεκτίβες.

Στην τελευταία του εμφάνιση, στο πολιτκό talk show της Σάντρα Μάϊσμπέργκερ στην γερμανική τηλεόραση, έδωσε για άλλη μια φορά ρέστα.

Ευθύς, μάγκας και γίγαντας είπε πράγματα που έχουν σταματήσει να ακούγονται στην Ευρώπη εδώ και 20 χρόνια.

Καθισμένος στην αναπηρική καρέκλα με το μπαστούνι του, αλλά και με το πακέτο των τσιγάρων στο τσεπάκι και με ένα τσιγάρο μόνιμα ανάμεσα στα δάκτυλά του, γέμιζε το τασάκι δίπλα του ενώ ταυτόχρονα φύσαγε τον καπνό κατάμουτρα στην κάμερα.

Και ταυτόχρονα μιλούσε μια γλώσσα μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που οι πολιτικοί ήταν Ηγέτες και όχι υπάλληλοι τραπεζών.

Και μόνο η σύγκριση με το σήμερα προκαλεί θλίψη

http://amantomatimou.wordpress.com/