«Η αξία τους έχει αναγνωριστεί διεθνώς, γιατί αποτελούν τις μοναδικές πλέον, μη - προσβάσιμες από τον άνθρωπο, περιοχές αναπαραγωγής και ξεκούρασης προστατευόμενων πουλιών. Επίσης, αποτελούν καταφύγια και για πολλά άλλα σπάνια είδη πανίδας και χλωρίδας. Για ορισμένα από αυτά, οι ακατοίκητες νησίδες αποτελούν το μοναδικό και αναντικατάστατο χώρο αναπαραγωγής τους», αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Οι 24 από τις βραχονησίδες αυτές είναι καταχωρημένες ως Ζώνες Ειδικής Προστασίας για την προστασία των πουλιών, είτε ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας για την προστασία των οικοτόπων.
Μάλιστα όπως δημοσιεύει το tovima.gr, τα μέλη της Ορνιθολογικής, Εταιρείας εκφράζουν ενστάσεις αλλά και απορίες σχετικά με την κατάρτιση της συγκεκριμένης λίστας. Η Εταιρεία υπενθυμίζεται πως εδώ και χρόνια έχει μελετήσει τα θαλασσοπούλια που επισκέπτονται τις βραχονησίδες.
Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία καθιστά υποχρέωση του ελληνικού κράτους την προστασία των ευαίσθητων αυτών οικοσυστημάτων.
Η Μαλαμώ Κουρμπέτη, υπεύθυνη θεμάτων πολιτικής περιβάλλοντος της Ορνιθολογικής, επισημαίνει πως «σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, το ελληνικό κράτος πρέπει να αποφύγει την υποβάθμιση των περιοχών Natura 2000 και ένα έργο μπορεί να εγκριθεί μόνο εφόσον εξασφαλιστούν αντισταθμιστικά μέτρα».
Μάλιστα όπως τονίζει, το να εγκατασταθούν στα συγκεκριμένα νησιά τουριστικές εγκαταστάσεις και αιολικά πάρκα, τότε παραβιάζεται η ευρωπαϊκή νομοθεσία. «Κατά κανόνα συνεπάγεται την ολοσχερή καταστροφή τους, λόγω της πολύ μικρής έκτασης των νησίδων και της απώλειας του βασικού τους οικολογικού χαρακτηριστικού το οποίο είναι η απουσία ανθρώπινων δραστηριοτήτων», επισημαίνει.
Ειδικότερα στην ανακοίνωσή της η Ορνιθολογική τονίζει ότι:
Η «αξιοποίηση» ορισμένων νησίδων με καταστροφικούς όρους θα ακυρώσει όλες τις προσπάθειες και τα κονδύλια που έχουν επενδυθεί τα τελευταία χρόνια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η προχειρότητα με την οποία διατίθενται προς εκμετάλλευση οι νησίδες είναι ενδεικτική της αμηχανίας της πολιτείας να δει μια βιώσιμη διέξοδο από την οικονομική κρίση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αμφισβητήσιμη δυνατότητα αξιοποίησης των περισσότερων νησίδων της δημοσιευμένης λίστας εξαιτίας των απόκρημνων πλαγιών και του ανώμαλου ανάγλυφού τους.
«Αυτό που δε φαίνεται να κατανοεί το πολιτικό προσωπικό είναι ότι η φυσική κληρονομιά της Ελλάδας είναι εξίσου πολύτιμος εθνικός πόρος με την πολιτιστική κληρονομιά. Οποιοσδήποτε πολίτης δικαιολογημένα θα αντιδρούσε αν «έβγαινε στο σφυρί» η Δήλος, και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την άνευ όρων παραχώρηση των Στροφάδων νήσων, που είναι εξαιρετικής αξίας για τα θαλασσοπούλια και τα μεταναστευτικά πουλιά. Η βιοποικιλότητα είναι το εναπομείναν θησαυροφυλάκιο της χώρας, αλλά αντιμετωπίζεται σαν προϊόν σε εποχή εκπτώσεων», τονίζει ο πρόεδρος της Ορνιθολογικής, Αποστόλης Καλτσής.