Οφέλη που μεταφράστηκαν ΚΥΡΙΩΣ σε υλικά ανταλλάγματα και όχι σε κάποιας μορφής "ηθική ικανοποίηση", κάτι που θα ήταν και σωστό και απαραίτητο, σε μια "Εθνική Συμφιλίωση".
Τι κέρδισε τότε, το 1989, η Αριστερά; Καταρχήν, κέρδισαν την "Συγκυβέρνηση", πράγμα που δεν ενοχλεί προσωπικά. Κέρδισαν όμως μέσω αυτής πολλά περισσότερα. Με το Νομοσχέδιο για την Εθνική Συμφιλίωση που κατατέθηκε και που, ειρωνεία της τύχης, υπέγραφαν οι δύο εκ των τριών σημερινών κυβερνητικών εταίρων, ο Φώτης Κουβέλης και ο Αντώνης Σαμαράς, εξομοιώθηκαν τα θύματα με τους δράστες, ο αντάρτης με τον νόμιμο.
Εξισώθηκαν όσοι πολέμησαν στο "Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας" με όσους πολέμησαν στον Ελληνικό Στρατό. Εξισώθηκαν δηλαδή, όσοι ξεσηκώθηκαν κατά του επίσημου Κράτους, με όσους πολέμησαν να το υπερασπιστούν. Βάλτε τη φαντασία σας, μερικά χρόνια αργότερα, να εξισώνεται η 17 Νοέμβρη με τα θύματα της. Διότι, και μην πει κάποιος το αντίθετο, στα χρόνια του Εμφυλίου, ως τρομοκράτες αντιμετωπιζόταν το ΚΚΕ και ο ΔΣΕ, από όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου, από τα Αριστερά ως τα Δεξιά.
Η εξίσωση αυτή, είχε φυσικά και τις "απολαβές" της. Οι αντάρτες του ΔΣΕ έλαβαν συντάξεις, οι δε απόγονοι τους, προνόμια στην εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Επιβαρύνθηκε τότε, το 1989, η ήδη επιβαρυμένη από την 8ετή λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ Οικονομία της χώρας, από χιλιάδες συντάξεις για αυτούς που πολέμησαν για το διαμελισμό της Ελλάδας.
Αυτή ήταν στην πράξη, η "Εθνική συμφιλίωση". Φυσικά, η άλλη πλευρά, δεν κέρδισε απολύτως τίποτα. Μια "κρυφή" συμφωνία της ΝΔ με την ΕΠΕΝ, να μην κατέβει η τελευταία στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση των Απριλιανών εγκλείστων, αθετήθηκε από μέρους της Συγκυβέρνησης, κι απλά κάποιοι Απριλιανοί τότε αποφυλακίστηκαν για λόγους υγείας, με την υποχρέωση να προσέρχονται 2 φορές το μήνα στο οικία Αστυνομικό τμήμα. Δηλαδή, "κέρδισαν" κάτι το οποίο δικαιούται ο κάθε κρατούμενος. Φυσικά, η Εθνική Συμφιλίωση στην πράξη, δεν έγινε ποτέ.
Το ΚΚΕ και η άκρα Αριστερά, εξακολουθεί, όταν αναφέρεται σε εκείνα τα χρόνια του Εμφυλίου και των Δεκεμβριανών, διατηρεί την ίδια εμφυλιοπολεμική φρασεολογία, κατηγορεί ως φασίστες όσους θέλουν να θυμούνται ακόμη, και κτίζει χωρίς να κατηγορηθεί ότι "εξάπτει τα μίση" μνημεία στο Γράμμο, για να τιμήσει την...ήττα του ΔΣΕ. Η "Εθνική Συμφιλίωση" λοιπόν, μπορεί να είχε από πλευράς της "χαζής Δεξιάς" αγαθές προθέσεις, αλλά στην πράξη, δεν πέτυχε ποτέ. Ωφέλησε μόνο την Αριστερά, η οποία κέρδισε και υλικά ανταλλάγματα, και στο ιδεολογικό μέρος διατήρησε το δικαίωμα να ασχημονεί εναντίον την "άλλης πλευράς" και των νεκρών της.
