Άκουγα το πρωί τον Άρη Πορτοσάλτε στο ραδιόφωνο να λέει ότι "επιτέλους" θα απολύονται οι επικεφαλής οργανισμών αν δεν πετύχουν τους στόχους. Και ότι ακόμα και αυτό το αυτονόητο χρειαζόταν νόμος για να γίνει...
Και όμως. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Επίσης τίποτα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Γιατί, εντάξει, να απολύσεις π.χ. τον Πρόεδρο της ΔΕΗ αν δεν σου φέρει τους στόχους. Όταν όμως ο Πρόεδρος της ΔΕΗ δεν συμμετέχει στην διαδικασία του ορισμού των στόχων και αυτοί είναι μη ρεαλιστικοί... τι ακριβώς κάνεις; Αλλάζεις προέδρους. Τίποτε άλλο.
Για παράδειγμα ξέρουμε ότι σχεδιάζεται η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος από τον ερχόμενο Αύγουστο κατά 40%, έτσι ώστε να αυξηθούν τα έσοδα της επιχείρησης και να πληρώσουν για τις επενδύσεις στις ΑΠΕ (για αυτές θα γράψω σύντομα).
Όμως ήδη υπάρχει μεγάλη κάμψη στα έσοδα λόγο της κρίσης. Ο κόσμος αδυνατεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και υπάρχουν χιλιάδες διακοπές ρεύματος. Τι κάνει αυτούς που έθεσαν αυτούς τους στόχους να νομίζουν ότι είναι ρεαλιστικοί; Εγώ νομίζω ότι όχι μόνο δεν θα αυξήσουν τα έσοδα, αλλά υπάρχει κίνδυνος και να τα μειώσουν.
Να πιάσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Την λαθρεπιβίβαση στα ΜΜΜ. Από την στιγμή που ξεκίνησαν ελέγχους (αυτονόητο θα μου πείτε) αυξήθηκαν τα έσοδα 9%. Όμως η λαθρεπιβίβαση υπολογίζεται σε ποσοστά 20%-30%. Αν μείωναν λίγο το εισιτήριο για να βοηθήσουν τον κόσμο που έχει οικονομικό πρόβλημα και έβαζαν απλά αυτόματες μπάρες εισόδου στα μέσα σταθερής τροχιάς και είσοδο μόνο από μπροστά στο λεωφορείο είναι σίγουρο ότι θα μηδενιζόταν η λαθρεπιβίβαση και τα έσοδα θα ανέβαιναν πολύ περισσότερο. Αμφιβάλει κανείς ότι μόλις αυξήσουν πάλι τα εισιτήρια, που το σχεδιάζουν για τον Απρίλιο του 2013, θα αυξηθεί πάλι η λαθρεπιβίβαση και έτσι θα την πληρώσουν στην ουσία αυτοί που είναι νόμιμοι;
http://vaspersview.blogspot.gr/2012/11/blog-post_20.html