Χθες άφησε άφωνους όσους παρακολούθησαν την ομιλία της για τον προϋπολογισμό. Κατήγγειλε τα τούρκικα σήριαλ και ζήτησε να χρηματοδοτηθούν οι ελληνικές σειρές. «Κυρίες και κύριοι, όταν η δημόσια τηλεόραση δεν έχει ελληνικό πρόγραμμα, ως όφειλε, όταν τα ιδιωτικά κανάλια, ενώ θεωρούν τσιφλίκι τους τις δημόσιες συχνότητες, κατακλύζονται από τούρκικες παραγωγές στο όνομα του κέρδους...»
Εκτέλεσε την ομιλία της σαν θεατρικό ρόλο που θύμιζε τις σειρές όπου έπαιξε στο παρελθόν Το καφέ της Χαράς, Εμείς κι Εμείς, Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαϊμη, Μάνα είναι μόνο μία. Αχ, αυτοί οι ηθοποιοί των ελληνικών σήριαλ (Χαϊκάλης, Γερασιμίδου, Κανελλοπούλου) μας απαγοητεύουν κατά συρροή ή τέλος πάντως τους προτιμούμε σε δεύτερους ρόλους στην μικρή οθόνη παρά στο βήμα της Βουλής.
Ποια είναι η Μαρία Κανελλοπούλου
Η Μαρία Κανελλοπούλου, 64 ετών, γεννήθηκε στα Καλάβρυτα, είναι Ελληνίδα ηθοποιός και εκλεγμένη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Αχαϊα.
Έχει κατέβει υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Αχαΐας στις εκλογές του 2007 και του 2009, και εξελέγη δημοτική σύμβουλος Αθηναίων έως το 2012. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής με 8.760 ψήφους 2η πίσω από τον αρχηγό του κόμματος Αλέξη Τσίπρα.
Δεν κάνω τίποτα χωρίς τέχνη και έρωτα
Η Τασία του «Καφέ της Χαράς», βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Αχαΐα εδώ και κάποιους μήνες και βέρα Καλαβρυτινή, μίλησε στο κανάλι BEST για τα παιδικά της χρόνια στα Καλάβρυτα και δήλωσε αισιόδοξη σε καιρό κρίσης με προσωπικό ρεφραίν: «Δεν κάνω τίποτα χωρίς τέχνη και έρωτα».
Και είπε:
«Τα Καλάβρυτα...Τα Καλάβρυτα είναι για μένα ταυτόχρονα ο χαμένος Παράδεισος, αλλά κι ο τόπος των προσωπικών απωλειών, των μεγάλων τραυμάτων. Τα Καλάβρυτα.είναι αυτό πού είμαι σήμερα ή τουλάχιστον ένα μεγάλο κομμάτι αυτού πού είμαι. Δεν είναι πολλά αυτά που μπορώ να πω για τα παιδικά μου χρόνια - γιατί κράτησαν λίγο. Η απώλεια της μητέρας μου, επέσπευσε κατά έναν τραυματικό τρόπο το πέρασμά μου απ' το κορίτσι στη γυναίκα. Αυτό που μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι είχα υπέροχους γονείς! Εκ των υστέρων βέβαια, γιατί όταν είσαι μικρός πάντα ζητάς...περισσότερη αγάπη, περισσότερη αποδοχή, περισσότερη προσοχή. Μόνο με το πέρασμα του χρόνου αντιλαμβάνεσαι το πολύτιμο φορτίο της αγάπης, της φροντίδας, της γνώσης που σου έχει με τόση ανιδιοτέλεια χαρισθεί. Με στενοχωρεί που οι γονείς μου δεν πρόλαβαν να «πάρουν» πίσω τίποτα απ' όσα έδωσαν σε μένα και την αδερφή μου και φυσικά δεν υπαινίσσομαι την υλική ανταπόδοση, αλλά το πλατύ χαμόγελο ή την βαθιά ανάσα και τη βεβαιότητα πώς «τίποτα δεν πάει χαμένο».
Σόου με τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο
Η Μαρία Κανελλοπούλου εξασφαλίζει κάποια διασημότητα ως πολιτικός με δύο εξασφαλισμένα θέματα : βρίζει την Εκκλησία και τη Χρυσή Αυγή. Αποκάλεσε τον Μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιο image maker της Χρυσής Αυγής, με αφορμή το μήνυμά του στα εγκαίνια των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Αίγιο.
«Εμείς θα επιμείνουμε, ξαναθυμίζοντας σε αυτόν και τους ομοϊδεάτες του ότι αμείβεται με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων ως ανώτερος κληρικός και όχι για να ασκεί καθήκοντα ''image maker'' της νεοναζιστικής συμμορίας.
Γι' αυτό και πολεμάμε τον σκοταδισμό του, όσο και τον σκοταδισμό των νεοναζί φίλων του, στα Καλάβρυτα, στην Αιγιαλεία και παντού όπου ο ναζισμός άφησε νεκρούς, αποκαΐδια, ξεκληρισμένες οικογένειες, ορφανά παιδιά και κυρίως μνήμες που δεν πρέπει να σβήσουν» έλεγε στην ανακοίνωσή της.
Ο Αμβρόσιος απάντησε με μια θυμοσοφία:
«Δεν καταδεχόμεθα να απαντήσουμε στην κυρία Κανελλοπούλου, καθ' όσον "κουφού καμπάνα κι΄ αν χτυπάς, τυφλόν κι αν θυμιατίζεις και μεθυσμένον κι αν κερνάς, όλα χαμένα πάνε» απάντησε ο Μητροπολίτης τον Οκτώβριο του 2012
Μένει στον Σταθμό Λαρίσης
Εχει συνειδητά επιλέξει να διαμένει στο κέντρο της πρωτεύουσας και, συγκεκριμένα, κοντά στον Σταθμό Λαρίσης, στον Αγιο Παντελεήμονα, όπου η κλίμακα της εγκληματικότητας βρίσκεται στο ζενίθ. Στοχοποιημένη από τους φασίστες όπως λέει, δέχεται φραστικές επιθέσεις, χυδαίες, για τη στάση της κατά των επιθέσεων σε μετανάστες. Για τη στάση της αστυνομίας στο Α.Τ. της περιοχής τονίζει ότι, «ενώ γίνονται επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αντί να πιαστούν αυτοί που κάνουν τις επιθέσεις, βρίσκονται οι ίδιοι οι πρόσφυγες στο τμήμα να απολογούνται γιατί δεν έχουν χαρτιά.»
Μάλιστα, όπως υποστηρίζει, όποτε περνάει μπροστά από το Α.Τ. δέχεται φραστικές επιθέσεις με λέξεις όπως «ουστ» κτλ. Η ηθοποιός και βουλευτής περιγράφει μία από τις επιθέσεις που δέχτηκε έξω από το σπίτι της από παρέα στην οποία ήταν άτομα με μέσο όρο ηλικίας στα 30, μία γυναίκα και ένα παιδί περίπου 15 ετών.
Η κ. Κανελλοποούλου κάνει λόγο για «χείμαρρο υβριστικών επιθέσεων». «Στο συνοδό μου, όταν τους κοίταξε είπαν επιθετικά «έλα, έλα». Ήταν φριχτό αυτό το πράγμα... Αυτό που διάβαζα στα πρόσωπα τους είναι «δεν φοβόμαστε τίποτα, κανένας δεν θα μας τιμωρήσει».
Και το πιο σοκαριστικό, όπως λέει είναι, ότι οι γείτονες της την επόμενη ημέρα της έλεγαν «θέλαμε να σε βοηθήσουμε αλλά φοβόμαστε». Λέει χαρακτηριστικά ότι φίλος της καταστηματάρχης, της είπε «Μαρία, μην περνάς από το μαγαζί γιατί έχω στοχοποιηθεί». «Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνω εγώ στον Άγ. Παντελεήμονα. Ο Αγ. Παντελεήμονας είναι πια ένα άβατο», σημειώνει η κ. Κανελλοπούλου.
Και δίνει τη δική της εξήγηση για την άνοδο της εγκληματικότητας στην περιοχή:
«Ξέρετε πως προέκυψε το έγκλημα στην περιοχή; Οι νοικοκυραίοι, νεόπλουτοι Έλληνες ήταν αυτοί που εγκατέλειψαν την άλλοτε πανέμορφη περιοχή, για να πραγματοποιήσουν το όνειρο της sic μεζονέτας στα Βόρεια και στα Νότια. Το έγκλημα γεννιέται εκεί που υπάρχει εγκατάλειψη και φτώχεια. Επίσης, το έγκλημα δεν έχει ένα πρόσωπο. Έχει πολλά και τα τελευταία χρόνια το πιο άγριο πρόσωπό του είναι τα εγκλήματα των νεοναζιστικών συμμοριών της Χρυσής Αυγής, που σπάνε μαγαζιά, μαχαιρώνουν και δολοφονούν!
Ο Ρούσβελτ είχε πει ότι «αυτό που φοβίζει πιο πολύ είναι ο φόβος». Δεν συμφιλιώνεσαι με τον φόβο. Ή τον χτυπάς μέσα από τη δράση στη γειτονιά, μέσα από τη συλλογική ζωή και την απαίτηση από την Πολιτεία να εξασφαλίσει τη ζωή του καθενός, μαύρου, άσπρου και κίτρινου, ή σε καταπίνει ολόκληρο. Ο φόβος για τους Αριστερούς είναι εχθρός και όχι κάτι διαχειρίσιμο. Όπως λέει και ο ποιητής, «πιο πολύ απ' όλους φοβάμαι τους φοβισμένους».