Oχι ότι όλα ξαφνικά έγιναν ρόδινα, ούτε ότι θα αρχίσει να βρέχει και λεφτά, αλλά κάπου αναρωτιέσαι: όταν αξιωματική αντιπολίτευση και κυβέρνηση στη Γερμανία συμφωνούν και υπερψηφίζουν τη νέα βοήθεια προς την Ελλάδα, πόσο κακόπιστος και… κακορίζικος μπορείς να είσαι για να μην παραδέχεσαι ότι έγινε ένα κάποιο θετικό βηματάκι; Οταν οι ίδιοι ακριβώς Ολλανδοί και Αυστριακοί, που πριν από τέσσερις μήνες μάς ήθελαν εκτός ευρώ, τώρα πρωτοστατούν για να πάρουμε κι άλλα στη συνέχεια -ναι, ναι, πάντα υπό προϋποθέσεις-, πώς μπορεί στην Ελλάδα κάποιοι να υποστηρίζουν ότι… χάσαμε;
Να λένε ότι την πατήσαμε γιατί χρεωθήκαμε περισσότερο; Κι αλήθεια, στο τέλος-τέλος με ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θα ήταν ευχαριστημένοι όσοι από ΣΥΡΙΖΑ μέχρι Χρυσή Αυγή επικρίνουν την τρικομματική κυβέρνηση για… νέα προδοσία; Πραγματικά, για να ’χουμε καλό ρώτημα, τι θα θεωρούσαν επιτυχία; Να μας διέγραφαν όλα τα χρέη και να διόριζαν και το σύνολο των Ελλήνων ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ στο σουηδικό, φινλανδικό και γερμανικό Δημόσιο για να έχουμε λαμβάνειν άπαντες και μια αργομισθία στην παραλία; Ε, λοιπόν, ακόμη και αυτό το φανταστικό να γινόταν (εδώ που τα λέμε, μπορεί να τους κόστιζε και λιγότερο να μας διόριζαν όλους στις χώρες τους, να ησύχαζαν μια και καλή), και πάλι οι «αντιμνημονιακές» δυνάμεις θα μίλαγαν για ειδικά δικαστήρια και «κατοχική» συμφωνία. Ζούμε σίγουρα στην ίδια πραγματικότητα;
Κανείς δεν λέει ότι λύθηκαν τα προβλήματά μας μια κι έξω. Αντιθέτως, οι σοβαροί παρατηρητές βλέπουν κι άλλο «μπλόκο» στον δρόμο, με κάποιο νέο αδιέξοδο μέσα στο 2013. Επίσης, παραπλανούν τον λαό όσοι γίνονται σαμαρικότεροι του Σαμαρά αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα δούμε βελτίωση του κλίματος την επόμενη χρονιά ή ακόμη περισσότερο ότι θα αποκατασταθούν κάποιες αδικίες σταδιακά. Θέλετε και την «καλή» εκδοχή; Η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού πληθυσμού θα περάσει ακόμη πιο άσχημα από τον Ιανουάριο, αλλά τουλάχιστον δεν θα πεινάσει, με την κυριολεκτική και φρικιαστική έννοια του όρου, που θα έφερνε μια «κακήν κακώς» έξοδος από το ευρώ. Δεν ξέρω αν για κάποιους δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο να μη ζεις πια καλά και στο να λιώνεις από την πείνα. Και επειδή κανένας Ελληνας δεν το έχει ζήσει για να απαντήσει (πέρα από τις κατοχικές γενιές), ας ρωτήσει και κάναν λαθραίο από πρώην κομμουνιστικές χώρες, πόσο μάλλον ασιατικές ή αφρικανικές, τι σημαίνει πραγματική πείνα, αληθινή απελπισία. (Προχθές, η τραγουδίστρια Τάμτα, η οποία γεννήθηκε στη Γεωργία, έλεγε ότι δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει να κάθεσαι στην ουρά, μες στο κρύο, για να πάρεις με το δελτίο λίγες φέτες ψωμί και μια κούπα γάλα για τα παιδιά σου. Το ’παθε, το ’μαθε, το ’ζησε. Ακούστε τη.) Αυτά όχι για να πούμε μπράβο στον Σαμαρά, αλλά για να ξέρουμε τουλάχιστον τι συζητάμε. Με τι όρους προσδιορίζουμε το καλό και το κακό, το αρνητικό και το θετικό. Γιατί, αν δεν συμφωνούμε ούτε ως προς τον προσδιορισμό τού τι μας ωφελεί και τι μας ζημιώνει, πώς να κάνουμε ρεαλιστικό απολογισμό, αλλά και μελλοντικό σχεδιασμό;
Μήπως πρέπει να συμφωνήσουμε στην αλφαβήτα της εθνικής συνεννόησης για το τι συμβαίνει προτού πάθουμε παράκρουση με τις μεταπτώσεις από την αβάσιμη αισιοδοξία στην υπέρμετρη καταστροφολογία; Συμφωνούμε ότι στην ουσία είμαστε εδώ και καιρό μια ΗΔΗ χρεοκοπημένη χώρα; Υποθέτω, ναι! Συμφωνούμε ότι κατά βάση και εμείς ξέρουμε αλλά και οι δανειστές μας ξέρουν ότι δεν πρόκειται να πάρουν τα λεφτά τους ποτέ πίσω; Μεταξύ μας τώρα… ε; Ναι! Συμφωνούμε ότι, παρότι το γνωρίζουν και το γνωρίζουμε, εξακολουθούν να μας δανείζουν όλο και πιο πολύ; Εκ των πραγμάτων, ναι! Συμφωνούμε ότι ακριβώς επειδή μας δανείζουν μπορούμε ακόμη να έχουμε τα βασικά σε τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα και τα λοιπά; Ε, κι εδώ δύσκολα θα πεις όχι. Συμφωνούμε ότι είναι λίγο παράδοξο από τη μια να μας θεωρούν ΜΗ βιώσιμους και από την άλλη να ξοδεύονται κι άλλο; (Γιατί; Επειδή είσαι ακόμη στην Ε.Ε., αδιάβαστε!) Συμφωνούμε ότι το πιο σημαντικό που είπαν είναι ότι πήραν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση να κρατηθεί η Ελλάδα εντός ευρώ και να μη χρεοκοπήσει; Αυτό σημαίνει ότι θα πράξουν και θα πράξουμε όλα τα τεχνικά και λογιστικά τερτίπια για να κάνουν το «μη βιώσιμο» χρέος να μοιάζει με απλό φέσι στον μπακάλη όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά επειδή, ΔΙΑΟΛΕ, δεν θέλουν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να ξετυλιχτεί το πλεχτό! Οχι επειδή πονάνε τον Ισπανό, αλλά γιατί μια χρεοκοπία του Νότου θα φέρει τρελή ύφεση στον ευρωπαϊκό πλούσιο Βορρά, παράνοια στις αγορές, και ειδικά στις ΗΠΑ, οι οποίες αναλογικά χρωστούν ΧΙΛΙΕΣ φορές πιο πολλά από εμάς! Και βάλε!
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει να δικαιωθεί στο τέλος 100% ο ΣΥΡΙΖΑ που ποντάρει εκ του ασφαλούς στο ότι θα βγούμε και δαρμένοι και χρεοκοπημένοι. Ως τότε, όμως, πέρα από τις πρωτοφανείς προσπάθειες της παρούσας κυβέρνησης, φαίνεται ότι το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μας. Την ώρα που πάμε για πανηγυρικό κραχ, από τη μια βλέπει ξανά χρεοκοπία η Αργεντινή και από την άλλη αρχίζουν τους πολέμους οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί. Τη μια κινδύνευε στις κάλπες ο Ομπάμα, την άλλη ακολουθεί η Μέρκελ. Ας εκμεταλλευτούμε, λοιπόν, την ανάσα που πήραμε κι ας ευχηθούμε να επαναληφθεί. Ολο και κάτι συμβαίνει που μας ωφελεί τελευταία στιγμή. Σκέψου να κάναμε κάτι κι εμείς γι’ αυτό. Ή μάλλον… άσ’ το καλύτερα γιατί θα το χαλάσουμε.
ΘΕΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ