28 Δεκεμβρίου 2012

Οι αναμνήσεις του… EURO 2012 (βίντεο)

Το ΕURO 2012 σημαδεύτηκε από την επικράτηση της Ισπανίας που για άλλη μια φορά έδειξε ότι διαθέτει την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη.Η επικράτηση της στον τελικό του Κιέβου με 4-0 επί της Ιταλίας, δεν αφήνει καμία αμφισβήτηση για το ταλέντο και τη διάρκεια στην απόδοση αυτής της ομάδος.


Στην τελική κατάταξη η εθνική μας φιγουράρει στην όγδοη θέση του τουρνουά, την πιο τιμητική στην ιστορία της, πριν και μετά, το θρίαμβο της στην Πορτογαλία. Τη θέση αυτή δεν της την χάρισε κανείς αλλά την κατέκτησε δίκαια, με τη συμμετοχή της στην προημιτελική φάση όπου έχασε από τη Γερμανία με 4-2 στο Γκνανσκ.

Το ταξίδι της στα γήπεδα της Πολωνίας ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς στις αρχές Ιουνίου. Με αισιοδοξία, κουτσουρεμένη προετοιμασία αλλά χωρίς τραυματισμούς ο Σάντος έκτιζε την ομάδα του έχοντας όμως εμφανή αγωνία και αβεβαιότητα για τη θέση του τερματοφύλακα όπου φαινόταν από την αρχή ότι θα ήταν ο αδύναμος κρίκος της ομάδος.

Στις 8 Ιουνίου στη Βαρσοβία, στην πρεμιέρα της διοργάνωσης η εθνική έπαιξε μπροστά σε δισεκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο μπροστά σε 65.000 θεατές, στη μεγάλη τους πλειοψηφία Πολωνοί, που βρίσκονταν στο γήπεδο Ναρότβι. Παρά το γρήγορο γκολ του Λεβαντόφσκι στο 17΄ και τη φούρια των γηπεδούχων να «καθαρίσουν» το ματς, η ομάδα του Σάντος άντεξε στην πίεση και στο 51’ με το γκολ του Σαλπιγγίδη που είχε μπει αλλαγή, ισοφάρισε 1-1, σκορ που έμεινε μέχρι τη λήξη.

Η εθνική θα μπορούσε να είχε χάσει αλλά και να είχε κερδίσει αυτό το ματς αν το πίστευε περισσότερο. Το ερώτημα τέθηκε όμως για κάποιες επιλογές στην ενδεκάδα, στη θέση του τερματοφύλακα και της επίθεσης. Ήταν δικαίωση του Σάντος που η αλλαγή του, ο Σαλπιγγίδης, σκόραρε ή το αντίθετο, επειδή δεν ξεκίνησε ο επιθετικός του ΠΑΟΚ; Ήταν αυτονόητο να ξεκινήσει κάτω από τα δοκάρια ο Χαλκιάς;

Η ισοπαλία στην πρεμιέρα επισκιάστηκε όμως από τον σοβαρό τραυματισμό του Αβραάμ Παπαδόπουλου που ακόμη δεν έχει επιστρέψει στα γήπεδα. Ένας τραυματισμός που έφερε στα χαρακώματα την ΕΠΟ με τον Ολυμπιακό για αρκετές ημέρες.

Στις 12 Ιουνίου στο Βρότσλαβ η εθνική αντιμετώπιζε τη Τσεχία που είχε γνωρίσει την πρώτη αγωνιστική βαριά ήττα από το φαβορί του ομίλου, τη Ρωσία, με 4-1. Εκεί όμως στο πρώτο ημίωρο η εθνική έχασε «τα αυγά και τα πασχάλια». Στο 6ο λεπτό το σκορ ήταν 2-0 υπέρ των Τσέχων που έστησαν πάρτι. Στο 33’ αποχωρεί τραυματισμένος ο Κώστας Χαλκιάς και τη θέση του παίρνει ο Σηφάκης. Το σκορ αυτό παρέμεινε μέχρι τη στιγμή που μπήκε σαν αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο ο Γκέκας και μείωσε σε 2-1 μετά το λάθος του Τσεχ. Έτσι οι Τσέχοι «μαζεύτηκαν και τα βρήκαν μπαστούνια στη συνέχεια». Κάλλιστα η εθνική θα μπορούσε να είχε ισοφαρίσει. Στο άλλο παιχνίδι του ομίλου Ρωσία και Πολωνία έμεναν στο 1-1, κάνοντας από ένα ωραιότατο δώρο στη Τσεχία και την Ελλάδα.

Στις 16 Ιουνίου η εθνική επιστρέφει στη Βαρσοβία να παίξει με τη Ρωσία του Αντβοκατ. Οι μπουκμέικερς της έδιναν λίγες ελπίδες και η υπεροπτική Ρωσία την έβλεπε μάλλον ως σάκο του μποξ. Όμως η «τυπάρα», ο αρχηγός Γιώργος καραγκούνης, δείχνοντας το ελληνικό δαιμόνιο, κυνηγά μια χαμένη φάση, πετυχαίνει ένα πολύ ωραίο γκολ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους και σπέρνει τη διχόνοια στους Ρώσους (1-0).

Αυτό το γκολ ήταν αρκετό για να προκαλέσει σεισμό στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ρωσίας και ο πρόεδρος της να απολυθεί από τον ηγέτη της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν. Όσο για τον προπονητή Ντικ Αντβοκατ, θα κυκλοφορούσε ακόμη στην Ευρώπη με τον κάρτα ανεργίας του ελληνικού ΟΑΕΔ ελπίζοντας να μην κοπεί κι άλλο το σχετικό επίδομα, αν δεν έβρισκε καταφύγιο στα γνώριμα λημέρια της Αιντχόφεν. Η εμπειρία της εθνικής και ο εκνευρισμός των Ρώσων, δίνουν τη νίκη και τους τρεις βαθμούς στην Ελλάδα. Σε συνδυασμό δε με τη νίκη της Τσεχίας επί της Πολωνίας με 1-0, η εθνική ισοβαθμεί με τους Ρώσους στη δεύτερη θέση πίσω από τη Τσεχία αλλά παίρνει την πρόκριση εξαιτίας της νίκης στο μεταξύ τους παιχνίδι. Μέρες Πορτογαλίας ξαναζεί η αποστολή και οι Έλληνες φίλαθλοι στη Βαρσοβία. Οι φίλαθλοι αρχίζουν να κτίζουν ένα νέο γαλανόλευκο φάρο στις όχθες του ποταμού Βιστούλα και ψάχνουν τρόπο για να ταξιδέψουν στο Γκνάνσκ όπου θα αντιμετωπίσουν την Γερμανία του Λεβ και της Μέρκελ.

Πράγματι στις 22 Ιουνίου όλη η Ευρώπη έχει στρέψει την προσοχή της σε ένα παιχνίδι, που είχε αναφορές και αναγωγές και σε άλλα ζητήματα. Όποιοι ισχυρίζονταν ότι ο αθλητισμός δεν έχει σχέση και με την πολιτική, διαψεύστηκαν καθώς σε όλη την Ευρώπη, το ματς αυτό το είδαν με άλλο πρίσμα. ΜΜΕ, αναλυτές αλλά και ο απλός κόσμος έβλεπαν την αυτοκράτειρα Γερμανία θα αντιμετωπίζει την φτωχή Ελλάδα των χιλίων προβλημάτων. Η υπεροχή της Γερμανίας είναι αναμφισβήτητη στο πρώτο ημίχρονο, η Ελλάδα παίζει αμυντικά και προσπαθεί μόνο να διαφυλάξει τα νώτα της. Το 1-0 υπέρ των «πάντσερ» στο πρώτο μέρος με το γκολ του Λαμ στο 39΄, δεν αντικατοπτρίζει τη πραγματικότητα αλλά οι Έλληνες αποδεικνύουν ότι είναι μαχητές. Αμέσως μετά την ανάπαυλα, ο Σαμαράς ισοφαρίζει στο 55΄σε 1-1 και δίνει ελπίδες στη Ευρώπη του Νότου για ένα ποδοσφαιρικό μάθημα στην καγκελάριο Μέρκελ που βρίσκεται στη εξέδρα και προς στιγμή το χαμόγελο της παγώνει.

Τρία γκολ των Γερμανών σε ένα εφιαλτικό δεκαπεντάλεπτο(61΄- 74΄)ανεβάζει τον δείκτη του σκορ στο 4-1 και το γκολ του Σαλπιγγίδη στην εκπνοή του αγώνα απαλύνει μόνο τον πόνο του αποκλεισμού (4-2).Οι διεθνείς όμως φεύγουν με το κεφάλι ψηλά, χειροκροτούμενοι από τους φιλάθλους μας οι οποίοι ανανέωσαν το ραντεβού τους στα γήπεδα της Βραζιλίας το 2014 στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Για να γίνει όμως αυτό η εθνική θα πρέπει να μείνει όρθια τον Μάρτιο στη Βοσνία ώστε να προκριθεί σαν πρώτη στον όμιλο της.

ΠΗΓΗ:pamesports.gr