Ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει αναδειχτεί σε οικονομολόγο-σταρ, ο οποίος κατατάσσεται στη χορεία των «αιρετικών» επιστημόνων που έκανε haircut ακόμη και στα δύο «ν» του μικρού ονόματός του. Είτε συμφωνεί κάποιος, ωστόσο, είτε διαφωνεί με τις απόψεις του, όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Γ. Βαρουφάκης δεν μασάει τα λόγια του και δεν φοβάται να γίνει δυσάρεστος. Κι αυτό αποδείχτηκε (και) με την τελευταία συνέντευξή του στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Ε» που συνοδεύει την επανεκδοθείσα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».
Ο γνωστός καθηγητής οικονομικής θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών (και μέχρι πρότινος διευθυντής του Τομέα Πολιτικής Οικονομίας του ιδίου Τμήματος) ρωτήθηκε από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Αλωνιστιώτου για την οικονομική κρίση και τις προοπτικές εξόδου από αυτήν. Εν τούτοις, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις που εξέφρασε για τον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς είχε διατελέσει σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Η «ανοιχτοσύνη» Παπανδρέου
Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, η ιστορία της σχέσης του με τον Γ. Παπανδρέου «ξεκίνησε από κοινωνική σχέση στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όσο ήταν στο ΥΠΕΞ. Κάποια στιγμή όταν άρχισε να έχει βλέψεις προς την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ζήτησε τη συνδρομή μου, όπως έκανε και με πολλούς άλλους». Και ο οικονομολόγος συνεχίζει:
«Του εξήγησα ότι δεν μπορούσα να υποστηρίξω το ΠΑΣΟΚ –της εποχής εκείνης τουλάχιστον–, ότι δεν θα το ψήφιζα, αλλά λόγω της φιλικής σχέσης δεν μπορούσα να αρνηθώ συμβουλές. Μου είπε ότι γι’ αυτό με θέλει. Αυτή η “ανοιχτοσύνη” του Γιώργου σε ρίχνει, λες ότι εδώ υπάρχει ενδιαφέρον. Έτσι ξεκίνησα ως λογογράφος στην προεκλογική εκστρατεία του 2004 και λίγο πριν, στις συζητήσεις περί συμμετοχικής δημοκρατίας, η οποία με ενδιέφερε πολύ. Όπως αποδείχτηκε, δεν ενδιέφερε εκείνον, ήταν απλώς ένα σύνθημα, ή τουλάχιστον δεν τον ενδιέφερε αρκετά ώστε να ασχοληθεί».
«Σαθρή» η καμπάνια του 2004
Αυτή την έλλειψη ενδιαφέροντος του Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Βαρουφάκης δεν την αποδίδει τόσο σε ανικανότητα όσο σε έναν ενθουσιασμό που διαρκεί λίγο: «Ο Γιώργος ενθουσιάζεται με μία ιδέα και μετά την ξεχνάει». Μάλιστα ο οικονομολόγος περιγράφει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που βίωσε ο ίδιος το 2004:
«Συμμετείχα πολύ ενεργά με τον Αλέκο Παπαδόπουλο στη συγγραφή του οικονομικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ του 2004. Οι δυο μας καθίσαμε και το βγάλαμε βασικά, κάτι που αποδεικνύει και πόσο σαθρή ήταν εκείνη η προεκλογική καμπάνια. Λόγω της αλλαγής από την προεδρία του Σημίτη στον Παπανδρέου, ενώ το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση λειτουργούσε ως ένα μικρό κόμμα.
»Αν και σύντομα άρχισα να απογοητεύομαι με τον τρόπο που δούλευε ο Γιώργος Παπανδρέου, που οργάνωνε τους συνεργάτες του, δηλαδή εμάς. Ήταν ό,τι πιο σαθρό και χαοτικό μπορεί να φανταστεί άνθρωπος και τελικά απωθούσε τους ανιδιοτελείς ανθρώπους και συσπείρωνε τους ιδιοτελείς. Δεν ήταν εσκεμμένο. Δεν ήταν εις θέσιν να οργανώσει την πολιτική δουλειά, δεν ήταν εις θέσιν να οργανώσει τίποτα. Από το 2005 άρχισα να απομακρύνομαι και τον Δεκέμβριο του 2006 παραιτήθηκα επισήμως. Όταν έχασε τις εκλογές, του έστειλα επιστολή όπου του εξηγούσα γιατί δεν μπορούσα να τον υποστηρίξω ποτέ ξανά. Του είπα ότι οποιοσδήποτε άλλος θα ήταν καλύτερος στη θέση του προέδρου. Ο οποιοσδήποτε!».
Πηγή: iapopsi.gr