Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για το 2012, η ομάδα του κ. Ρακιντζή έχει εντοπίσει μέσω έλεγχων που πραγματοποιήθηκαν το παρελθόν έτος, τεράστια ποσά σε λογαριασμούς υπαλλήλων που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογούνται από το πόθεν έσχες.
Από τις 2.700 εισερχόμενες καταγγελίες του 2004, οπότε και άρχισε η θητεία του ο κ. Ρακιντζής, υποδέχεται σήμερα περισσότερες από 20.000, πέραν των υποθέσεων που αυτεπαγγέλτως ερευνά η υπηρεσία επιθεώρησης.
Ο ίδιος ωστόσο σημειώνει ότι διακύβευμα παραμένει το αποτέλεσμα, η επιβολή ποινών και η περιστολή της διαφθοράς. Σ' αυτό το πλαίσιο, όμως αποκαλύπτονται τεράστια προβλήματα:
• Με τις αλλαγές στο πειθαρχικό δίκαιο (με τον νόμο 4014/2011) του αφαίρεσαν το δικαίωμα έφεσης στις αποφάσεις των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων. Ετσι, σημειώνει έχει στηθεί “πλυντήριο” αθωωτικών αποφάσεων για επίορκους υπαλλήλους.
• Στο ποινικό σκέλος υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης στα δικαστήρια. Εχουν σταλθεί 2.000 υποθέσεις στο εισαγγελέα και δεν έχει τελειώσει καμία. Κάνει μάλιστα λόγο για καθυστερήσεις που αγγίζουν τα όρια της “αρνησιδικίας”!
• Οι ποινές είναι τόσο μικρές ώστε να μην θεωρούνται αποτρεπτικές. Ενας χρόνος φυλακή εξαγοράσιμος είναι περίπου 3 – 3,5 χιλιάδες ευρώ και δεν λειτουργεί αποτρεπτικά.
Ο κ. Ρακιντζής εκτιμά ότι το κόστος της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς αγγίζει τα 30-35 δισ. ευρώ ετησίως. Πέραν της επίπτωσης στα δημόσια οικονομικά, ο ίδιος υπογραμμίζει ότι υπάρχουν σημαντικές παράπλευρές συνέπειες, όπως ότι δεν μπορούν να προσελκυστούν επενδύσεις χωρίς αξιόπιστο σχέδιο πάταξης της διαφθοράς.
Αναφέρεται τόσο στη βούληση της παρούσας κυβέρνησης όσο και των εξωτερικών παραγόντων, όπως η τρόικα και η Task Force για τη δημιουργία συντονιστικού οργάνου κατά της διαφθοράς, ένα θεσμό που θεωρεί ότι θα αποδώσει άμεσα καρπούς.
Συμπληρώνει, ωστόσο, ότι πάντα το πρόβλημα εμφανίζεται στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και για αυτό προτείνει “σκληρές” πρακτικές παρεμβάσεις (κόλλημα εντοπιότητας, ανάδειξη προϊσταμένων από άλλους χώρους κ.ά.).
Αναφορικά με τη λειτουργία του κράτους τονίζει ότι πρέπει να μικρύνει και να δημιουργηθούν νέες οργανωτικές δομές.
Τέλος, αποκαλύπτει ότι η υπηρεσία που ηγείται είναι επίσης “θύμα” της κρίσης με περικοπές του προϋπολογισμού που αγγίζουν το 60%, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν ταξίδια για επιτόπιες έρευνες των επιθεωρητών.
Πηγή: euro2day.gr