Εχθές 16-3-2013 πήγα στο Θέατρο B adminton στο Γουδή να παρακολουθήσω ένα καλλιτεχνικό θέαμα που διαφήμιζε το κρατικό ραδιόφωνο εδώ και πολύ καιρό, το «οδηγίες Κρίσης» με τον Σίλα Σεραφείμ. Πήγα μαζί με δύο ενήλικα άτομα και ένα ανήλικο, τον γιό μου, μαθητή Δημοτικού Σχολείου.
Προσωπική μου άποψη για το θέαμα, επιεικώς απαράδεκτο, αλλά φυσικά όπως όλες οι απόψεις είναι υποκειμενική.
Ο λόγος που με ώθησε να γράψω αυτό το κείμενο, αμέσως μετά την παράσταση, είναι γιατί ένοιωσα ντροπή για τον εαυτό μου, για την επιλογή μου, για πράξεις που δεν έκανα εκείνες τις ώρες (ενώ τις σκεφτόμουν), για τον γιό μου που δεν τον προστάτεψα, για……...
Δεν θα αναφερθώ στην «σάτιρα» κατά των πολιτικών κομμάτων, η οποία όσο και αν προσπαθούσε να διατηρήσει ισορροπίες, βάραινε προς τις πολιτικές απόψεις του «καλλιτέχνη», φυσικό επόμενο και αποδεκτό. Άλλωστε σε μία σατιρική παράσταση αν δεν προσβάλεις κάποιους (δίκαια ή άδικα) δεν μπορείς να βιάσεις τον θεατή για να γελάσει. Για να τον κάνεις να γελάσει αβίαστα, θα πρέπει να κοπιάσεις και να ανεβάσεις το επίπεδο του έργου σου.
Θα αναφερθώ σε δύο βασικά θέματα, στην βλασφημία του Σίλα και την προστασία του ανηλίκου.
Τα τελευταία χρόνια, έχω αντιληφθεί, πως εάν κάποιος προσβάλει θρησκευτικά σύμβολα ή πεποιθήσεις αλλοθρήσκων ή ετεροδόξων ελέγχεται και τιμωρείτε βάσει κάποιων νόμων, ακόμα και αν εκφραστεί στον περίγυρό του. Όταν κάποιος στο όνομα της Δημοκρατίας, προσβάλει την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία, γελοιοποιώντας και σατιρίζοντας τα Πρόσωπά της και μάλιστα δημοσίως, τι ακριβώς του στοιχίζει; Όταν κάποιος δημοσίως λοιδορεί την Θεοτόκο Παναγία για τουλάχιστον ένα πεντάλεπτο, περιμένουμε από την Ίδια να ζητήσει το λόγο και να τον επαναφέρει στην τάξη; Όσο διεστραμμένος κι αν είναι κανείς, βλέποντας στο δρόμο μία μητέρα να θηλάζει, σέβεται την φύση και λογικά δεν την βλέπει σεξουαλικά και ο Σίλας έχει το ανάστημα να αφήσει υπονοούμενα για την Παναγία την Γαλακτοτροφούσα και όχι μόνο;
Ντρέπομαι για τον εαυτό μου, που δεν είχα το θάρρος να του χαλάσω την παράσταση, ή τουλάχιστον στο πιο ευγενικό να του ζητήσω να σταματήσει το συγκεκριμένο «αστείο». Ντρέπομαι γιατί έκανα και πάλι αυτό που κάνω χρόνια στα δημόσια πράγματα της καθημερινότητας ΤΙΠΟΤΑ. Όπως δεν αντιδρώ όταν με προσβάλει ένα νομοθέτημα ή μία Υπουργική απόφαση, έτσι δεν αντέδρασα και στην προσβολή του Σίλα. Και καλά, στην πρώτη περίπτωση φοβάμαι ένα θηρίο, το κράτος. Στον ανθρωπάκο αυτόν τι φοβήθηκα, μήπως με ειρωνευτεί;
Έχω πολιτική άποψη και νόμιζα ότι δεν άνηκα σε κοπάδι, γιατί δεν έχω κομματική στάμπα. Αλλά, Ναι τελικά ανήκω σε ένα μεγάλο κοπάδι προβάτων που μπορούν να με οδηγούν τα λαμπερά μηδενικά. Που μπορούν να με κάνουν να τα χειροκροτήσω επειδή αερίστηκαν. Που έχουν την δύναμη να με ναρκώσουν και να μην διεκδικήσω το να με σεβαστούν. Ναι έχω ευθύνη για την κατάντια αυτού του τόπου, γιατί δεν διεκδικώ το δίκιο μου.
Το άλλο βασικό θέμα, δεν έχει να κάνει με τον «καλλιτέχνη», αλλά με τους υπευθύνους λειτουργίας του θεάτρου και της παραγωγής.
Κάνω μία επισήμανση, όταν πηγαίνουμε στον συνοικιακό κινηματογράφο, γράφει πολλές φορές απ’ έξω: «ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ» ή «ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ». Αναρωτιέμαι, σε αυτόν το κολοσσό που λέγεται «Θέατρο Badminton», που συνηθίζει να ασχολείται με υπερπαραγωγές, δεν γνωρίζουν τι ακριβώς θα παρουσιασθεί κάθε φορά; Δεν ήξεραν ότι το πρόγραμμα του Σίλα δεν ήταν το καταλληλότερο για ανήλικα; Όταν μετρούσαν τα κεφάλια μας ελέγχοντας τα εισιτήριά μας, δεν είδαν ότι το ένα κεφαλάκι ήταν μικρό; Δεν όφειλαν να με ενημερώσουν ότι το θέαμα είχε ένα μεγάλο μέρος αφιερωμένο στις σεξουαλικές προτιμήσεις του Σίλα και τις μεθόδους αυνανισμού του; ή τουλάχιστον να μου το πουν πιο διακριτικά, για να αποφασίσω εγώ αν θα βγάλω τα μάτια του παιδιού μου; ή ας μη μου έλεγαν τίποτα, ήταν δύσκολο να μιμηθούν την μέθοδο του συνοικιακού κινηματογράφου;
Ένα εύλογο ερώτημα για τον καθένα θα ήταν, γιατί δεν πήρες τον γιό σου και να φύγεις, αφού πρόσβαλαν το Θεό σου και λέρωναν το μυαλό του παιδιού σου. Εδώ αναλαμβάνω την ευθύνη μου, αλλά όχι λόγω ολιγωρίας, αλλά λόγω άγνοιας. Δεν είμαι ψυχολόγος και πολύ περισσότερο παιδοψυχολόγος. Είμαι γονιός που κάνω ότι νομίζω καλλίτερο κι αφού δεν έχω σπουδάσει τη θεωρία, αναγκάζομαι πολλές φορές να παίξω κορώνα γράμματα τις επιλογές μου, στην πλάτη των παιδιών μου.
Από την μία έλεγα να φύγω τρέχοντας, αλλά πώς να εξηγούσα στο παιδί μου ότι δεν του σφραγίζω το μυαλό και έτσι να το αναγκάσω αύριο να το ψάξει μόνο του, ζητώντας ενημέρωση από τύπους σαν τον Σίλα, μιας και ο πατέρας του κρατάει μυστικά και στεγανά;
Από την άλλη πάλι σκέφτηκα ότι, έκανα - που έκανα την κουταμάρα να έρθω σε ένα σιχαμερό θέαμα μαζί με το παιδί, για να μην πέσω στην προηγούμενη εκδοχή θα μείνω, κι ας ακούσει ότι ακούσει (είχε ήδη ακούσει ένα σορό αθλιότητες) και μετά θα καθίσω να συζητήσω μαζί του και να προσπαθήσω να του εξηγήσω, ότι σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν και οι ακαθαρσίες που πολλές φορές επιπλέουν ως φελλοί, άλλωστε οι άδειοι ντενεκέδες κάνουν περισσότερο θόρυβο.
Έτσι, στο δίλημμά μου ο χρόνος δούλευε γρήγορα και εις βάρος μου και η επιλογή μου να παραμείνω ίσως να ήταν λανθασμένη, αλλά αυτό έκανα.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω στον κύριο Σίλα μερικά πράγματα.
Αν νομίζει ότι κάνει χιούμορ, αρκεί να διαβάσει ένα ερμηνευτικό λεξικό για να δει ότι, χιούμορ είναι η άκακη ειρωνεία που προκαλεί στους άλλους ευχάριστη διάθεση. Δεν νομίζω ότι στην συγκεκριμένη παράσταση πέτυχε ούτε το «άκακη», ούτε το «ευχάριστη διάθεση».
Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να κατεβάσεις το επίπεδο του κοινού σου στο επίπεδο των λεγομένων σου. Αν δεν μπορείς να είσαι ποιοτικά πνευματώδης για να γελάσουν, άλλαξέ το στο να προσπαθείς να κάνεις τον κόσμο να κλαίει, είναι πιο εύκολο, θα έχεις σύμμαχο και την σημερινή κατάσταση και ίσως να τον ξαλαφρώσει.
Επίσης πρέπει να θυμόμαστε ότι, η Δημοκρατία δεν σου δίνει το δικαίωμα στη βλασφημία και δεν σου δίνει το δικαίωμα να προσβάλεις το κοινό σου, αυτό το δικαίωμα το παίρνεις φασιστικά μόνος σου, από την ανοχή του κόσμου. Όσο για τα όρια της σάτιρας που αναφέρθηκαν (υπάρχουν - δεν υπάρχουν) δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχει κάτι άνευ ορίων και ειδικά όταν αγγίζει τα θρησκευτικά ιδεώδη. Αν παρόλα αυτά συνεχίσει αυτή η τακτική θρησκευτικής σάτιρας, προτείνω να κάνετε μία δοκιμή και με άλλες θρησκείες (αν δεν σας ενοχλεί προσωπικά), για να δούμε πόσο γρήγορα μπορεί να εξαφανιστείτε από τον χώρο της δημοσιότητας, επειδή αλλού οι ανοχές είναι μικρότερες.
Μας είπες κύριε Σίλα στον επίλογό σου, ότι θέλαμε και ήρθαμε, ε και ; δεν σημαίνει κάτι, απλά μας κορόιδεψες. Την επόμενη φορά θα ξέρουμε. Δεν τόλμησες φαντάζομαι να διαφημίσεις την «τέχνη» σου δείχνοντας και την αντιχριστιανική σου πλευρά; Όχι, γιατί θα ήσουν μόνος σου. Κι αν κρίνουμε από το μέγεθος της λίστας των δωρεάν προσκλήσεων (των 2 ατόμων) που βρισκόταν στο ταμείο, μάλλον η πενία, σου πρόσφερε το ακροατήριο και όχι το ταλέντο.
Κλείνοντας, ως ανακεφαλαίωση κατηγορώ:
Τον εαυτό μου γιατί δεν φρόντισα να ενημερωθώ σωστά και να προστατέψω το παιδί μου.
Το κρατικό ραδιόφωνο που διαφήμισε και προώθησε ένα βλάσφημο κατασκεύασμα.
Τους υπευθύνους του θεάτρου Badminton και της παραγωγής, που επέτρεπαν την είσοδο σε ανήλικα.
Τον Σίλα Σεραφείμ για βλασφημία.
Διατηρώντας την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου, θα προσπαθήσω να βρω τις απαντήσεις.
Κ.Γ.
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=568693539822085&set=a.102900443068066.6433.100000443324801&type=1&theater