Όποιος είδε τα αντίσκηνα όπου διανυκτέρευσαν εκστασιασμένοι ρέκτες για να ξεχυθούν με το ξημέρωμα σαν αγέλη αγριμιών και να εξασφαλίσουν πρώτοι το νέο iPad. Όποιος έχει ακούσει την ποικιλία βρισιών σε στριμωξίδι διαγκωνιζομένων για να εξασφαλίσουν το μαγικό χαρτάκι του τελικού. Αυτός καταλαβαίνει καλύτερα τι έγινε χτες στην Κύπρο.
Η καρτερικότητα, η ηρεμία και ο πολιτισμός με τον οποίον άνθρωποι που έχασαν τις περιουσίες τους, συνταξιούχοι που είδαν την ασφάλειά τους να εξανεμίζεται, νέοι που είδαν το μέλλον τους να σκοτεινιάζει, πολίτες που είδαν τις ζωές τους να γίνονται συντρίμμια περίμεναν τη σειρά τους, για να μπουν στον χώρο που συντελέστηκε το έγκλημα και να πάρουν λίγα ευρώ, ήταν στην κυριολεξία παγκόσμιο μάθημα αξιοπρέπειας.
Φαίνεται ότι στο DNA των Κυπρίων έχει εγγραφεί η αντίληψη των πραγματικών μεγεθών της ζωής. Και ακόμα και αν για ένα διάστημα ο καταναλωτισμός και το εύκολο χρήμα έκανε τον πρόσφυγα, σερ Πάμπο, όπως προσφυώς έγραψε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο χαρακτήρας της κυπριακης κοινωνίας είναι πιο συμπαγής από ό,τι όλοι μας πιστεύαμε. Ίσως όταν έχεις αφήσει το πατρογονικό σου σπίτι στην Κερύνεια έχεις άλλο εξοπλισμό να αντιμετωπίσεις τη φούσκα των ακινήτων. Πιθανόν όταν προέρχεσαι από τα κατεχόμενα έχεις άλλη αντίληψη για τα κεκτημένα. Ενδεχομένως όταν έχεις μάθει να ζείς δίπλα στα Φυλακισμένα Μνήματα δεν δίνεις τη σημασία που δίνουν οι υπόλοιποι στα φυλακισμένα χρήματα.