Του Γιώργου Κράλογλου
Ο Καραμανλής μας έριξε να κολυμπάμε στην θάλασσα της ΕΟΚ και το χαρήκαμε. Ο Σημίτης μας έβαλε στην ευρωζώνη και το πανηγυρίσαμε. Ο Χριστόφιας στην Κύπρο συζήταγε και δημοσιονομικά με την Τρόικα από το 2011. Όμως ξαφνικά «ανακαλύψαμε» ότι βάλλεται ο ελληνισμός. Ας ακούγαμε λοιπόν το συνεπέστατο ΚΚΕ...
Γιατί με απλά λαϊκά λόγια το ΚΚΕ υποστήριζε και υποστηρίζει ότι τα μεταξωτά βρακιά...
Αν όμως, παρ΄ όλα αυτά, τόσο εμείς όσο και οι Κύπριοι θεωρούμε ότι ως κράτη έχουμε δύναμη και ισχύ να διεκδικούμε μια θέση στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή οικογένεια είμαστε αυτόματα υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τους ευρωπαϊκούς κανόνες ισότιμα με τα άλλα κράτη - μέλη και όχι να χαρακτηριζόμαστε «ξεχωριστές φυλές» επειδή στην Ελλάδα έχουμε την Ακρόπολη... και στην Κύπρο κοιτάσματα αερίου...
Ισότιμα με τα κράτη - μέλη που έχουν απαίτηση να γνωρίζουν που πηγαίνουν τα δανεικά τους και τι θα τα κάνουν αυτοί που τα παίρνουν.
Εάν αντιθέτως διαπιστώνουμε, έστω και κατόπιν εορτής, ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε το, αναμφίβολα άγριο, ευρωπαϊκό παιχνίδι ας μείνουμε στην Βαλκανική μας νιρβάνα... αναπολώντας τα χρόνια της δραχμής και των αγορών από την Ευρώπη με το ταξιδιωτικό συνάλλαγμα των 250 δολαρίων ή με το λαθραίο συνάλλαγμα.
Όλα τα άλλα τα αντριλίκια και οι «μαγκιές» είναι μόνο για εγχώρια πολιτική και κομματική κατανάλωση.
Γιατί αν μας αρέσουν εκείνα τα ωραία χρόνια της δραχμής... πρέπει να διαθέτουμε την οικονομία, την βιομηχανία, την ναυτιλία, την βιοτεχνία, αλλά και το εμπόριο εκείνης της εποχής.
Της εποχής του 1950-1975 που η Ελλάδα είχε τα κότσια να βρίσκεται εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε που η Ελλάδα είχε βαριά βιομηχανία και κάλυπτε τις ανάγκες της από κάλτσες, παπούτσια και εσώρουχα μέχρι ναυπηγήσεις, μέταλλα, ορυκτά, μεταλλουργικά, χημικά αλλά και αυτοκίνητα.
Αυτήν όμως την «επάρατη» ιδιωτική οικονομία την αφανίσαμε (μαζί με την συγκυρία βεβαίως) και την κάναμε κρατική για να βολέψουμε εκατοντάδες χιλιάδες κομματικούς αργόσχολους με το «όραμα» του σοσιαλισμού του Καραμανλή και της κοινωνικοποίησης του Παπανδρέου.
Σήμερα με τα «κουφάρια» που διαθέτουμε για εθνική παραγωγή ξεχάστε και αυτά που λέει το ΚΚΕ γιατί θα καταστραφούμε.
Αλλά ας μην κάνουμε και το «μεσογειακό κουτσαβάκι» του συρτάκι ντανς...
Παρακολούθησα το θεατρικό παραλήρημα και τους υστερικούς αλαλαγμούς του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Πάνου Καμμένου για το ηρωικό «Κυπριακό Όχι» και διερωτήθηκα αν θα συνέβαιναν όλα αυτά αν δεν υπήρχε τηλεοπτική μετάδοση της παράστασης... της Βουλής για την Κύπρο.
Άκουσα και σε ραδιοφωνικές εκπομπές όλα τα πυροτεχνήματα λόγου... ότι βάλλεται ο ελληνισμός και άλλες ανοησίες και απόρησα για το ποιοι είναι οι πραγματικά ανόητοι.
Εμείς επειδή έτσι μας θεωρούν κάποιοι πολιτικοί και η προπαγάνδα τους ή αυτοί που έχουν ανασφάλεια και δεν μπορούν να αποχωριστούν τον παλαιοκομματισμό και την φαυλοκρατία;
Το επιχείρημα της άγριας σφαγής που εισηγήθηκαν οι Γερμανοί στο Εurogroup για το Τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και το ανελέητο «ξυλοκόπημα» της Ελλάδας μέσω των μνημονίων δεν αρκεί να στερεώσει το βλακώδες πολιτικό πυροτέχνημα για δίωξη του ελληνισμού.
Μπορούμε βέβαια να ισχυρισθούμε ότι αν στην Ευρώπη υπήρχαν και σήμερα οι πολιτικοί του διαμετρήματος των οραματιστών της Ευρώπης θα είχαμε διαφορετική μεταχείριση και η συμπεριφορά ως κράτη - μέλη με δημοσιονομικά ή Τραπεζικά προβλήματα.
Ίσως, ακόμη, να μας δίνουν, οι Γερμανοί, το δικαίωμα να εξηγούμε τις απόψεις τους ως κυριαρχικές που θυμίζουν άθλιες εποχές.
Αλλά έως εκεί. Τίποτε περισσότερο.
Ας προσέχαμε όταν την δεκαετία του 1980 πετάγαμε τους κοινοτικούς πόρους των ΜΟΠ σε κομματικούς φίλους, σοσιαλιστικά πειράματα του κομματικού στρατού και σε επιδοτήσεις απατεώνων αντί να κάνουμε πραγματική ανάπτυξη όπως ήταν οι στόχοι του ΜΟΠ.
Ας προσέχαμε όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας ανακαλούσε στην τάξη γιατί επιδοτούσαμε με ευρωπαϊκά λεφτά την Ολυμπιακή, τα Ναυπηγεία και κρατικά συγκροτήματα που έπρεπε να είχαμε πουλήσει.
Ας προσέχαμε όταν μας μίλαγαν για άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων αλλά εμείς κοροϊδεύαμε τους «κουτόφραγκους» δίδοντας ψεύτικα στοιχεία για τις μπατιρισμένες ΔΕΚΟ που είχαν μπει στο χειραγωγημένο Χρηματιστήριο του 1998.
Ας πρόσεχαν και οι Κύπριοι όταν ξεπέρναγαν αδιάφορα τις δηλώσεις των Ευρωπαίων για το πρόβλημα του Τραπεζικού τους συστήματος. Η ύπαρξη και άλλων φορολογικών παραδείσων στην Ευρώπη δεν είναι ισχυρό επιχείρημα γιατί οι άλλοι δεν ζήτησαν δανεικά.
Ασφαλώς και μας την είχανε στημένη. Και τι μας λένε τώρα που ρίχνουν το άγριο ξύλο και στην Αθήνα και στην Λευκωσία.
Αν θέλετε να μείνετε στην ευρωζώνη και στο ευρώ θα κάνετε αναδρομικά ό,τι έπρεπε να έχετε κάνει ήδη τότε που μας λέγατε κουτόφραγκους. Τότε που μιλάγατε για ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... αλλά σπαταλούσατε τα λεφτά που σας δίναμε για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Ο Καραμανλής μας έριξε να κολυμπάμε στην θάλασσα της ΕΟΚ και το χαρήκαμε. Ο Σημίτης μας έβαλε στην ευρωζώνη και το πανηγυρίσαμε. Ο Χριστόφιας στην Κύπρο συζήταγε και δημοσιονομικά με την Τρόικα από το 2011. Όμως ξαφνικά «ανακαλύψαμε» ότι βάλλεται ο ελληνισμός. Ας ακούγαμε λοιπόν το συνεπέστατο ΚΚΕ...
Γιατί με απλά λαϊκά λόγια το ΚΚΕ υποστήριζε και υποστηρίζει ότι τα μεταξωτά βρακιά...
Αν όμως, παρ΄ όλα αυτά, τόσο εμείς όσο και οι Κύπριοι θεωρούμε ότι ως κράτη έχουμε δύναμη και ισχύ να διεκδικούμε μια θέση στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή οικογένεια είμαστε αυτόματα υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τους ευρωπαϊκούς κανόνες ισότιμα με τα άλλα κράτη - μέλη και όχι να χαρακτηριζόμαστε «ξεχωριστές φυλές» επειδή στην Ελλάδα έχουμε την Ακρόπολη... και στην Κύπρο κοιτάσματα αερίου...
Ισότιμα με τα κράτη - μέλη που έχουν απαίτηση να γνωρίζουν που πηγαίνουν τα δανεικά τους και τι θα τα κάνουν αυτοί που τα παίρνουν.
Εάν αντιθέτως διαπιστώνουμε, έστω και κατόπιν εορτής, ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε το, αναμφίβολα άγριο, ευρωπαϊκό παιχνίδι ας μείνουμε στην Βαλκανική μας νιρβάνα... αναπολώντας τα χρόνια της δραχμής και των αγορών από την Ευρώπη με το ταξιδιωτικό συνάλλαγμα των 250 δολαρίων ή με το λαθραίο συνάλλαγμα.
Όλα τα άλλα τα αντριλίκια και οι «μαγκιές» είναι μόνο για εγχώρια πολιτική και κομματική κατανάλωση.
Γιατί αν μας αρέσουν εκείνα τα ωραία χρόνια της δραχμής... πρέπει να διαθέτουμε την οικονομία, την βιομηχανία, την ναυτιλία, την βιοτεχνία, αλλά και το εμπόριο εκείνης της εποχής.
Της εποχής του 1950-1975 που η Ελλάδα είχε τα κότσια να βρίσκεται εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε που η Ελλάδα είχε βαριά βιομηχανία και κάλυπτε τις ανάγκες της από κάλτσες, παπούτσια και εσώρουχα μέχρι ναυπηγήσεις, μέταλλα, ορυκτά, μεταλλουργικά, χημικά αλλά και αυτοκίνητα.
Αυτήν όμως την «επάρατη» ιδιωτική οικονομία την αφανίσαμε (μαζί με την συγκυρία βεβαίως) και την κάναμε κρατική για να βολέψουμε εκατοντάδες χιλιάδες κομματικούς αργόσχολους με το «όραμα» του σοσιαλισμού του Καραμανλή και της κοινωνικοποίησης του Παπανδρέου.
Σήμερα με τα «κουφάρια» που διαθέτουμε για εθνική παραγωγή ξεχάστε και αυτά που λέει το ΚΚΕ γιατί θα καταστραφούμε.
Αλλά ας μην κάνουμε και το «μεσογειακό κουτσαβάκι» του συρτάκι ντανς...
Παρακολούθησα το θεατρικό παραλήρημα και τους υστερικούς αλαλαγμούς του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Πάνου Καμμένου για το ηρωικό «Κυπριακό Όχι» και διερωτήθηκα αν θα συνέβαιναν όλα αυτά αν δεν υπήρχε τηλεοπτική μετάδοση της παράστασης... της Βουλής για την Κύπρο.
Άκουσα και σε ραδιοφωνικές εκπομπές όλα τα πυροτεχνήματα λόγου... ότι βάλλεται ο ελληνισμός και άλλες ανοησίες και απόρησα για το ποιοι είναι οι πραγματικά ανόητοι.
Εμείς επειδή έτσι μας θεωρούν κάποιοι πολιτικοί και η προπαγάνδα τους ή αυτοί που έχουν ανασφάλεια και δεν μπορούν να αποχωριστούν τον παλαιοκομματισμό και την φαυλοκρατία;
Το επιχείρημα της άγριας σφαγής που εισηγήθηκαν οι Γερμανοί στο Εurogroup για το Τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και το ανελέητο «ξυλοκόπημα» της Ελλάδας μέσω των μνημονίων δεν αρκεί να στερεώσει το βλακώδες πολιτικό πυροτέχνημα για δίωξη του ελληνισμού.
Μπορούμε βέβαια να ισχυρισθούμε ότι αν στην Ευρώπη υπήρχαν και σήμερα οι πολιτικοί του διαμετρήματος των οραματιστών της Ευρώπης θα είχαμε διαφορετική μεταχείριση και η συμπεριφορά ως κράτη - μέλη με δημοσιονομικά ή Τραπεζικά προβλήματα.
Ίσως, ακόμη, να μας δίνουν, οι Γερμανοί, το δικαίωμα να εξηγούμε τις απόψεις τους ως κυριαρχικές που θυμίζουν άθλιες εποχές.
Αλλά έως εκεί. Τίποτε περισσότερο.
Ας προσέχαμε όταν την δεκαετία του 1980 πετάγαμε τους κοινοτικούς πόρους των ΜΟΠ σε κομματικούς φίλους, σοσιαλιστικά πειράματα του κομματικού στρατού και σε επιδοτήσεις απατεώνων αντί να κάνουμε πραγματική ανάπτυξη όπως ήταν οι στόχοι του ΜΟΠ.
Ας προσέχαμε όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας ανακαλούσε στην τάξη γιατί επιδοτούσαμε με ευρωπαϊκά λεφτά την Ολυμπιακή, τα Ναυπηγεία και κρατικά συγκροτήματα που έπρεπε να είχαμε πουλήσει.
Ας προσέχαμε όταν μας μίλαγαν για άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων αλλά εμείς κοροϊδεύαμε τους «κουτόφραγκους» δίδοντας ψεύτικα στοιχεία για τις μπατιρισμένες ΔΕΚΟ που είχαν μπει στο χειραγωγημένο Χρηματιστήριο του 1998.
Ας πρόσεχαν και οι Κύπριοι όταν ξεπέρναγαν αδιάφορα τις δηλώσεις των Ευρωπαίων για το πρόβλημα του Τραπεζικού τους συστήματος. Η ύπαρξη και άλλων φορολογικών παραδείσων στην Ευρώπη δεν είναι ισχυρό επιχείρημα γιατί οι άλλοι δεν ζήτησαν δανεικά.
Ασφαλώς και μας την είχανε στημένη. Και τι μας λένε τώρα που ρίχνουν το άγριο ξύλο και στην Αθήνα και στην Λευκωσία.
Αν θέλετε να μείνετε στην ευρωζώνη και στο ευρώ θα κάνετε αναδρομικά ό,τι έπρεπε να έχετε κάνει ήδη τότε που μας λέγατε κουτόφραγκους. Τότε που μιλάγατε για ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... αλλά σπαταλούσατε τα λεφτά που σας δίναμε για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr