ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ politesaristoteli: Πολλά είναι αλήθεια ότι διαφεύγουν της προσοχής μας, όπως και το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα της συγκέντρωσης των αντιδρώντων στη Μ. Παναγία στο protagon.gr.
Κατά τη γνώμη μας, σ' αυτό το άρθρο σηκώνεται ολόκληρο το σκουριόχρωμο πέπλο του αντιμεταλλευτικού μπλοκ, το οποίο καταφέρνει πολυ καλά μέχρι στιγμής (αλλά όχι για πολύ ακόμη) πως να εξαπατάει κοινωνίες και συνειδήσεις.
Ξεκινώντας πρώτα απ' όλα από τα «φίλτρα» των κοινωνιών τους δημοσιογράφους. Κάποιοι βέβαια δεν θέλουν... και πολύ κόπο για να εξαπατηθούν. Έρχονται συνειδητά... προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους εντολείς τους.
Αυτό το άρθρο όμως αποδεικνύει κατά τη γνώμη μας πως όλοι οι δημοσιογράφοι δεν είναι ίδιοι. Έχουν μάτια και... αυτιά και γράφουν αυτά που βλέπουν και ακούν. Αυτοί βέβαια που έχουν ήθος και συνείδηση και μένουν απρόσβλητοι από κάθε είδους εξαρτήσεις.
Ακολουθεί το άρθρο της Χριστίνας Ταχιάου
"Ήταν η πρώτη συγκέντρωση των κατοίκων της βόρειας Χαλκιδικής ενάντια στη λειτουργία των μεταλλείων της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., μετά τα γεγονότα της περασμένης Κυριακής, όταν - μετά τα μεσάνυχτα - εισέβαλαν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, στις Σκουριές, 40 κουκουκουλοφόροι, έβαλαν φωτιά σε μηχανήματα και οχήματα, έλουσαν με βενζίνη φύλακες απειλώντας να τους πυρπολήσουν κι εξαφανίστηκαν στο δάσος.
Ακολούθησαν προσαγωγές, ενώ υπάρχουν καταγγελίες για «απαγωγές» και ανακρίσεις κατοίκων από την αστυνομία. Οι κάτοικοι των χωριών είναι μοιρασμένοι: περιοχή που παραδοσιακά ζούσε από τα μεταλλεία, βλέπει στην επένδυση της Ελληνικός Χρυσός την ευκαιρία να γλιτώσει από την ανεργία. Οι πολέμιοι της επένδυσης ισχυρίζονται ότι ελάχιστοι θέλουν τα μεταλλεία, καθώς οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η περιβαλλοντική καταστροφή θα είναι τεράστια κι ανεπανόρθωτη.
Η συγκέντρωση ήταν προγραμματισμένη για τις 11, στο χωριό Μεγάλη Παναγία, ενώ στη 1 θα πραγματοποιούνταν συνέντευξη Τύπου. Οι φίλοι με τους οποίους πήγαμε είναι τακτικοί στις διαδηλώσεις ενάντια στη λειτουργία του εργοστασίου. Οι λόγοι τους οποίους επικαλούνται είναι κυρίως περιβαλλοντικοί, ενώ δεν παραβλέπουν την ηθική διάσταση του ζητήματος, το χαμηλό αντίτιμο παραχώρησης στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. Μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες στο antigold.wordpress.com και το ιστορικό της επένδυσης σε οποιοδήποτε site εφημερίδας.
Ήδη από τη διασταύρωση από Αρναία για Μεγάλη Παναγία, η αστυνομία μας σταματά και ρωτά πού πηγαίνουμε. «Καλό δρόμο», μας εύχονται ευγενέστατα, ενώ, λίγο παρακάτω, στην είσοδο του δασικού δρόμου που οδηγεί στις Σκουριές, βρίσκονται πάλι αστυνομικοί και μια κλούβα. Λίγο παρακάτω, πριν από την είσοδο για τη Μεγάλη Παναγία, μας σταματά και πάλι η αστυνομία και ζητά ταυτότητα του οδηγού και άδεια κυκλοφορίας. «Όλους τους ελέγχετε;», ρωτώ. «Μάλιστα, όλους. Να πάτε στο καλό».
Το «καλό» είναι ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, αλλά μόνο η αστυνομία, κάποια πανώ και μαύρες σημαίες, μαρτυρούν ότι εδώ «κάτι» γίνεται. Ούτε κόσμος, ούτε αυτοκίνητα, ούτε φασαρίες κι η ώρα είναι ήδη 11. Πίνουμε ένα καφέ, ρωτάμε τους ντόπιους «εσείς τι λέτε;», κάποιοι απαντούν διπλωματικά «ό,τι λέτε κι εσείς», κάποιοι πιο μαχητικά «να φύγουν, χθες, από τον τόπο μας».
Τα like στο facebook κοιμούνται τις Κυριακές
Έπειτα από, περίπου, ένα μισάωρο πηγαίνουμε στη διασταύρωση όπου ήταν η συγκέντρωση. Κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται. Βρίσκω γνωστούς: την Κατερίνα που ζει στην Ιερισσό - είναι ο άνθρωπος που, το 2010, ανέλαβε να με ενημερώσει για τις αντιδράσεις - γνωστούς από τη Θεσσαλονίκη, φίλους φυσιολάτρες. Η ώρα περνά και ο κόσμος έρχεται σιγά-σιγά. Η υγρασία, μας περονιάζει. Ανακοινώνεται από το μικρόφωνο ότι όπου να 'ναι φτάνουν τα λεωφορεία από την Ιερισσό που τα καθυστέρησε η αστυνομία, ενώ προσήγαγαν δυο άτομα επειδή «είπαν ότι τους θυμόντουσαν από άλλη φορά». Με τα πολλά, φτάνουν τα λεωφορεία από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Ιερισσό, η ώρα έχει πάει 13.30 και οι χαιρετισμοί αρχίζουν. Ο κόσμος δεν ξεπερνά τα 2.000 άτομα (ίσως να λέω και πολλά. Η αστυνομία τα υπολόγισε σε 1.200). Τα like στο facebook, τελικά, δημιουργούν πολλές προσδοκίες, αλλά δεν σηκώνονται εύκολα από τον καναπέ. Ρωτώ τον Νίκο, με τον οποίο γνωριστήκαμε λίγο πριν και γίναμε φίλοι, πού είναι οι ντόπιοι. «Είναι τρομοκρατημένοι, δεν έρχονται εύκολα», απαντά. Τον ρωτώ τι λέγεται στο χωριό. Πέρα από τα γνωστά για την περιβαλλοντική καταστροφή και τη χαριστική παραχώρηση από πλευράς του κράτους προς την εταιρεία, μου λέει τι κυκλοφορεί σχετικά με την επίθεση της περασμένης Κυριακής στις Σκουριές. Ότι, όπως φαίνεται στις κάμερες, οι φύλακες περίμεναν την επίθεση, ότι τα ακριβά μηχανήματα είχαν φύγει δυο μέρες πριν από τις εγκαταστάσεις κι ότι δυο μέρες πριν, επίσης, η εταιρεία είχε κάνει ασφάλεια, άρα θα εισπράξει τα χρήματα.
«Κάποιοι αποσκοπούν σε άλλου είδους συμφέροντα»
Ρώτησα σχετικά τον Γιώργο Γλυνιαδάκη, πρόεδρο των Μεταλλωρύχων Χαλκιδικής και εργαζόμενο στα μεταλλεία. «Καταρχάς, τα μηχανήματα ήταν μικροεργολάβων από την περιοχή που ήρθαν να πάρουν μια δουλειά και τα έχασαν. Δεν ήταν της εταιρείας, η εταιρεία δεν έχει φέρει ακόμη μηχανήματα και καμιά ασφαλιστική δεν ασφαλίζει τρομοκρατικές ενέργειες. Το τραγικό είναι ότι οι δράστες έλουσαν με βενζίνη εργαζομένους, σαν να μας λένε ότι ποινικοποιούν την εργασία. Η κατάσταση είναι τεχνητή, παίζονται πολιτικά παιχνίδια». Και αναφέρει ένα περιστατικό: «Το 1993, που θα έκλεινε η εταιρεία του Μποδοσάκη, για πρώτη φορά στα χρονικά κατεβήκαμε 3.000 άτομα από την περιοχή στην Αθήνα, προκειμένου να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της λειτουργίας των μεταλλείων. Κάποιοι από αυτούς, που σήμερα έχουν πάρει σύνταξη, φαίνεται να είναι ενάντια στην επένδυση. Δεν είναι λογικό όλο αυτό, κάποιοι αποσκοπούν σε άλλου είδους συμφέροντα».
«Τα τελικά απόβλητα δεν θα είναι επικίνδυνα»
Θέλησα να μάθω εάν ο ίδιος ανησυχεί για την περιβαλλοντική καταστροφή. «Για εμάς, η περιοχή δεν σημαίνει μόνο δουλειά: εδώ είναι η ζωή μας, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Όλα αυτά τα χρόνια, ξέρετε, εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε οι θεματοφύλακες του περιβάλλοντος. Απ’ τις 9 Ιανουαρίου του 2003, που έκλεισε η TVX, παραμείναμε και δουλεύαμε στον καθαρισμό των όξινων, δουλεύαμε σαββατοκύριακα και αργίες χωρίς να ξέρουμε αν θα πληρωθούμε ποτέ, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί το περιβάλλον. Αυτοί που σήμερα κινούνται εναντίον των μεταλλείων, τότε δεν φάνηκαν πουθενά. Απ’ το 2003 ως το 2004, που εμφανίστηκε η Ελληνικός Χρυσός, τότε παρουσιάστηκαν για να τα ξανακλείσουν. Αν δείτε στα blog τους, θα βρείτε δηλώσεις του είδους «πτωχεύσαμε την προηγούμενη εταιρεία, θα την πτωχεύσουμε και αυτήν». Αυτό εμένα μου δείχνει ότι το περιβάλλον είναι πρόσχημα και τα πραγματικά κίνητρα είναι άλλα».
Ένα από τα κύρια επιχειρήματα των αντιδρώντων είναι η χρήση κυανίου, που σημαίνει περιβαλλοντική καταστροφή. «Δεν θα χρησιμοποιείται κυάνιο. Η μελέτη του 2000 που είχε κάνει η TVX και στην οποία προβλεπόταν η χρήση του, απορρίφθηκε απ’ το ΣτΕ μετά από προσφυγή των κατοίκων. Σε αυτήν δεν προβλέπεται η καθίζηση των θειούχων θα γίνεται με επίπλευση, μόνο συλλέκτες θα υπάρχουν. Η μελέτη έχει εγκριθεί από πέντε υπουργεία».
Ο Σπύρος Παπαγρηγορίου, πολιτικός μηχανικός και μηχανικός περιβάλλοντος, που συνέταξε την εγκεκριμένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, δήλωσε - σε πρόσφατη ημερίδα που οργάνωσε η ΔΗΜΑΡ - ότι η περιβαλλοντική διάσταση είναι πλήρως ενσωματωμένη στο σχεδιασμό, οι απώλειες για το περιβάλλον θα είναι ελάχιστες με την εξόρυξη και ότι τα τελικά απόβλητα δεν θα είναι επικίνδυνα. Συγκεκριμένα, ότι «η επικινδυνότητα θα είναι χαμηλότερη από κάθε επίπεδο ρίσκου».
Ο πάτερ antigold
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με χαιρετισμούς, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η εμφάνιση του «αγωνιστή» (όπως αναφέρεται στο blog antigold) Αρχιμανδρίτη π. Χριστόδουλου, Πνευματικού και εφημέριου του Ησυχαστηρίου “Παναγία, η Φοβερά Προστασία”. Πραγματικά, κανείς μας δεν περίμενε ότι ένας ιερέας θα αναλύει επί μισή ώρα με λεπτομέρειες την προσωπική του περιπέτεια και τις δικαστικές περιπέτειες που έχει για τη μάχη του ενάντια στο χρυσό. Στα πρώτα λεπτά ακουγόταν γραφικό, μετά όμως άρχισαν οι φωνές από τα μετόπισθεν «άντε τέλειωνε» για να καταλήξει σ’ ένα χαβαλέ. Σε κάθε περίπτωση, ο εφημέριος του Ησυχαστηρίου παραήταν καλά ενημερωμένος για τα δρώμενα στη χώρα, καθώς δεν παρέλειψε να «λούσει» την τρόικα αλλά και «την τρόικα που μας κυβερνά», περνώντας τα όλα από το φίλτρο της αυτοαναφορικότητας και της δικής του περιπέτειας.
Το λόγο πήρε για συμπαράσταση ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, ακτιβιστές της περιοχής, ενώ ήταν εντυπωσιακή η αποστροφή κάποιου από τους ομιλούντες: «Μας κατηγορούν ότι μας στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι έτσι, υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Κάποια στιγμή, στις ανακοινώσεις όσων έστειλαν μηνύματα στήριξης, ακούστηκε και η Σπίθα του Μίκη Θεοδωράκη και συγχωρέστε με που δεν συγκράτησα όλα όσα ακούστηκαν αλλά - από την παγωνιά τόσων ωρών στο κρύο και την υγρασία - έγραφα πολύ αργά.
Παραλειπόμενα:
• Συνθήματα και εκφράσεις που ακούστηκαν: «Να φύγει αυτή η εταιρεία και να μην έρθει άλλη», «Αν θέλετε χρυσό ανοίξτε τις θυρίδες», «Εδώ είναι ο τόπος μας και κάνουμε κουμάντο», «Δικά μας είναι τα βουνά, δικά μας είναι τα νερά».
• Παραβρέθηκαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
• Το μοναδικό κομματικό πανώ που είδα ήταν ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επίσης, υπήρχαν πανώ ΟΓΕ και ΠΑΣΥ (του ΚΚΕ)
• Ο δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης ανέφερε «το κράτος της Αθήνας» και κάτι μου θύμισε.
• Τα περισσότερα «ου» συγκέντρωσε ο Χρήστος Πάχτας, δήμαρχος του δήμου Αριστοτέλη όπου βρίσκονται τα μεταλλεία. Ο δήμος παίρνει 3.000.000 το χρόνο από την Ελληνικός Χρυσός, ποσό που θα κυμαίνεται ανάλογα με την τιμή του χρυσού.
• Και το πλέον γραφικό της υπόθεσης: η μοναδική ταβέρνα της περιοχής, ακριβώς στο σημείο της συγκέντρωσης, σταμάτησε να μας δέχεται από τη 1 και μετά, διότι την είχαν κλείσει για γλέντι βάφτισης. Όντως, πέτυχα και απαθανάτισα την άφιξη των γονέων με το βρέφος."
Αναδημοσίευση από το www.protagon.gr