Για πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια ,στην πολιτική ιστορία της χώρας, μια πολιτική στρατηγική που υπηρετήθηκε με πάθος και κατέγραψε ισχυρά εκλογικά ποσοστά ,κατέρρευσε τόσο γρήγορα τόσο αποκαλυπτικά, τόσο εκκωφαντικά .
Μέσα σ’ αυτές τις μέρες πολλοί Έλληνες πολίτες –εκτιμώ- αντελήφθησαν τι θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα εάν υιοθετούσε η χώρα προτάσεις σύγκρουσης και εκβιασμού, χωρίς να έχει μελετήσει στη λεπτομέρειά του ένα δεύτερο σχέδιο που δεν θα ήταν άλλο , όπως αποδείχτηκε και την υπόθεση της Κύπρου , από την έξοδο από το ευρώ . Αν το ακολουθούσαμε σήμερα μπορεί να ήμασταν σαν την Αργεντινή , μπορεί να ήμασταν σαν την Κύπρο μεταξύ των δυο αποφάσεων του Eurogroup , μπορεί να παίρναμε εμείς τα μέτρα που μας επιβάλλει τώρα η τρόικα χωρίς τα χρήματα της τρόικας . Πάντως για να είχαμε σωθεί , το βλέπω μάλλον δύσκολο …
Θα μου πείτε, σιγά ρε φίλε , δεν υπάρχει άλλη πρόταση , όλα είναι άσπρο μαύρο ; Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση; Ή μέσα στο ευρώ τρώγοντας καρπαζιές η έξω τρώγοντας τις σάρκες μας;.
Εκτιμώ ότι οι άλλες λύσεις που και αυτές θα ήταν επώδυνες, λιγότερο ή περισσότερο , απαιτούσαν εθνική συναίνεση , εθνική συνεννόηση την οποία το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να υπηρετήσει.
Και φέρνω ως παράδειγμα τόσο την Ιρλανδία όσο και την Πορτογαλία όπου τα δυο μεγάλα κόμματα αποδέχτηκαν μια σκληρή δημοσιονομική πολιτική και την υπηρέτησαν από κοινού. Κατάφεραν, μάλιστα, να λάβουν τα μέτρα νωρίτερα από ό,τι εμείς και να αποτρέψουν έτσι επιδείνωση της κατάστασης - κάτι που δεν αποφύγαμε εμείς. Η Ιρλανδία ήδη βγαίνει από το Μνημόνιο παρότι περιέκοψε τις συντάξεις για να σώσει τις τράπεζές της.
Σ’ εμάς κόστισε κάτι τις παραπάνω η πολυτέλεια καθυστέρησης στη λήψη των μέτρων το 2010, η έλλειψη συναίνεσης στη διαπραγμάτευση του Μνημονίου, η πολεμική κατά της μείωσης του δημοσίου τομέα και των διαρθρωτικών αλλαγών, οι διπλές εκλογές του 2012 και τώρα η συνέχιση μιας διχαστικής πολιτικής .
Βλέπω τώρα τους Κυπρίους που συζητούν για τη δική τους κρίση σε ευπρεπή πλαίσια , τους βλέπω να κινούν αμέσως τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης κατάρρευσης των δυο τραπεζών με μια επιτροπή στην οποία συμμετέχουν και δικαστικοί, και εκτιμώ ότι το πόρισμα αυτής της επιτροπής κανείς Κύπριος δεν θα αμφισβητήσει , όπως έγινε και στην Ισλανδία που για τους ίδιους λόγους κατέρρευσε . Τους βλέπω να διαφωνούν για το εάν η χώρα θα πρέπει να βγει η να μείνει στο ευρώ , αλλά τους είδα και ψύχραιμους μπροστά στα γκισέ στέλνοντας έτσι μήνυμα σε όλο τον κόσμο ότι η Κύπρος δεν είναι Αργεντινή.
Αντίθετα, εδώ κόμματα και κοινωνία χωρίστηκαν σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς , σε πατριώτες και σε προδότες σε … υπάλληλους της τρόικας και σε …επαναστάτες ..
Δεν θέλω να παραδεχτώ πως σαν λαός έχουμε στο DNA μας το διχασμό , παρότι το 1823 εξ αίτιας του εμφυλίου παρολίγο να χαθεί η επανάσταση -σώθηκε από τις ξένες δυνάμεις με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου – το 1922 με τον εθνικό διχασμό χάσαμε τη Σμύρνη , το 1946 πολεμούσαμε μεταξύ μας άλλα τρία χρόνια όταν οι άλλοι στην Ευρώπη έχτιζαν τα γκρεμισμένα σπίτια τους .
Και δεν θέλω να πιστέψω πως κόμματα σήμερα εξακολουθούν και χαϊδεύουν αυτιά πολιτών μόνο και μόνο για να αυξήσουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους , όταν οι προτάσεις τους δεν οδηγούν σε λύσεις , όπως απέδειξε η δραματική υπόθεση της Κύπρου.
Ούτε, βεβαίως, λύση είναι να σκύβεις το κεφάλι. Λύση είναι να κάνεις το καλύτερο εφικτό για τη χώρα και το λαό της και να μην τον κοροϊδεύεις… πουλώντας φούμαρα για… μεταξωτές κορδέλες .
Ανδρέας Κωνσταντάτος
http://www.aixmi.gr/index.php/kypriakhevdomada-gremiseellmyth/