Ο αρθρογράφος, Πήτερ Απς, σημειώνει πως ο υπερδιογκωμένος χρηματοπιστωτικός τομέας, επτά με οκτώ φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της χώρας, και οι παραπαίουσες τράπεζες δημιουργούν αφόρητη πίεση στην κυβέρνηση της χώρας να βρεθεί μια λύση άμεσα.
Ασκεί κριτική στους πολιτικούς ιθύνοντες της Κύπρου τονίζοντας ότι ελπίζουν χρησιμοποιώντας ως διαπραγματευτικό χαρτί τις ανεκμετάλλευτες πηγές φυσικού αερίου θα μπορέσουν να πιέσουν την ΕΕ να ελαστικοποιήσει τη στάση της και να αλλάξει το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας.
Ωστόσο, επισημαίνει ο αρθρογράφος, τα οφέλη από τους υδρογονάνθρακες θα κεφαλαιοποιηθούν τουλάχιστον σε επτά χρόνια από τώρα γεγονός που δεν βοηθάει τη σημερινή κατάσταση του νησιού, συμπεραίνοντας ότι η Κύπρος έχει υπερεκτιμήσει τις διπλωματικές της δυνατότητες.
Παράλληλα η κυβέρνηση καλείται να πάρει μια σημαντική απόφαση καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε «σκύλλα και χάρυβδη» , καθώς θα πρέπει να διαλέξει αν θα συνεχίσει να ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη, βάζοντας βόμβα στα θεμέλια της ειδικής της σχέσης με τη Ρωσία, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθεί αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας και την ευρωπαϊκή απομόνωση.
Η Ρωσία, υποστηρίζει ο Πήτερ Απς, προβάλει μαξιμαλιστικές απαιτήσεις με παραχώρηση μέρους από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, αλλά και τη δημιουργία ναυτικής βάσης. π.χ. στο Μαρί.
Από την άλλη πλευρά η Ρωσία τα τελευταία χρόνια αποκτά όλο και μεγαλύτερη παρεμβατικότητα στις υποθέσεις της Ευρώπης, ενώ ήδη έχει εκφράσει έντονες αντιθέσεις στην απόφαση του Eurogroup.
Τα προβλήματα στην περιοχή είναι πολυδιάστατα, αναφέρει το Reuters, καθώς το νησί παραμένει διαιρεμένο με ισχυρή παρουσία τουρκικών στρατευμάτων , ενώ το 8% της Κύπρου αποτελεί βρετανικό έδαφος.
Η τουρκοκυπριακή πλευρά σε συνεργασία με την Τουρκία έχει εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ με τον κίνδυνο στρατιωτικής έντασης πάντα να ελλοχεύει με τις γειτονικές χώρες, όπως η Ελλάδα και το Ισραήλ να μην παραμένουν αμέτοχες.
Μέχρι και το τελευταίο Eurogroup οι Κύπριοι πολίτες ήταν έτοιμη να αγκαλιάσουν ακόμη περισσότερο την ΕΕ, αλλά πλέον το κλίμα στην κυπριακή κοινωνία μόνο ως εχθρικό προς την ΕΕ θα μπορούσε να εκλήφθεί, κατηγορώντας κυρίως την Γερμανία και τους δορυφόρους της ως όυτε λίγο, ούτε πολύ ως άρπαγες ξένων περιουσιών, αφού ακόμα και οι μικροκαταθέτες θα έπρεπε να υποστούν κούρεμα της τάξης του 6,75%!
Από την άλλη πλευρά ο ευρωπαϊκός βορράς, δηλαδή η Γερμανία και οι χώρες δορυφόροι της γίνονται έξαλλοι στο ενδεχόμενο να πρέπει να επαναχρηματοδοτήσουν ακόμα μια κατεστραμμένη οικονομία του ευρωπαϊκού νότου.
Απ' την άλλη πλευρά η Γερμανία θα επιθυμούσε με κάποιο τρόπο να εξευρεθεί μια λύση στην Κύπρο υπό τον φόβο της πλήρους επικράτησης των Ρώσων στο νησί, ανησυχίες που φυσικά εξίσου συμμερίζονται στον ίδιο βαθμό Βρετανία και ΗΠΑ.
H ρωσική πλευρά, ωστόσο, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε εύκολα να απορροφήσει το κόστος απώλειας της Κύπρου από το ευρώ και την Ευρώπη δεν δείχνει διατεθειμένη να συνδράμει σε αυτή την κατεύθυνση, παρά την κριτική που ασκεί στους χειρισμούς των Ευρωπαίων.