[Εξαιρετικό άρθρο που δείχνει ότι στην Κύπρο η δημοσιογράφοι είναι πολύ πιο σοβαροί από τους δικούς μας]
Μέσα σε αυτό το χάος υπάρχουν και οι φωνές σοβαρών και κυρίως έμπειρων ατόμων που καταλαβαίνουν που μας οδηγεί η κάθε λύση.
Απο αυτή την σοφία τους γράφουμε τα πιο κάτω.
Ας δούμε που βρισκόμαστε:
1. Εμείς φταίμε σαν χώρα, αφού επιτρέψαμε στις τράπεζες μας να επεκταθούν περισσότερο από ότι έπρεπε, αλόγιστα με αποτέλεσμα να είναι σήμερα υπό κατάρρευση και ουσιαστικά πτωχευμένες.
2. Η Ευρωπαίοι εταίροι μας όσο κι αν μας ενόχλησε ο τρόπος τους, τα στενά χρονικά πλαίσια, η έλλειψη ευαισθησίας κ.λ.π. ουσιαστικά μας λένε ότι δεν είναι διατεθειμένοι να μας βοηθήσουν αν δεν πεισθούν ότι θα λύσουμε τα προβλήματα μας και θα μπορέσουμε να τους ξοφλήσουμε, άσχετα αν σε αυτή την ομάδα υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να μας τιμωρήσουν ή να μας εκμεταλλευτούν για διαφορετικούς λόγους.
Η ουσία παραμένει η ίδια.
ΖΗΤΑΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΤΟΥΣ
Η αλληλεγγύη σταματά στο ότι είναι διατεθειμένοι να μας τα δώσουν και δεν προχωρά στο ότι εμείς θα καθορίσουμε τους όρους της δανειοδότησης. Δηλαδή όταν εμείς ως πρόσωπα ή ως επιχειρήσεις πάμε στην τράπεζα και ζητάμε δάνειο ποιος βάζει τους όρους;
Μήπως δεν υπογράφουμε ότι μας ζητήσουν;
Δεν βάζουμε υποθήκη τα πάντα;
Σπίτια οικόπεδα,μετοχές, κυμαινόμενες επιβαρύνσεις στις εταιρείες μας;
Εγγυητές δεν βάζουμε την γυναίκα μας, τα παιδιά μας και όποιον άλλο μας ζητήσουν;
Γιατί τότε διαμαρτυρόμαστε;
Εμένα θα μου έφτανε να ήξερα ότι έχω δίπλα μου μια τράπεζα έτοιμη να βοηθήσει με έγνοια της πως τελικά θα εξοφληθεί με το αζημίωτο.
3. Γιατι μας ξενίζει η συμπεριφορά των Γερμανών, των Ολλανδών, των Φιλανδών κλπ;
Ηταν καλύτερη από αυτή των Ισπανών που υποτίθεται συμπάσχουν; Είδαμε βέβαια και την... σίγουρη στήριξη των Ρώσων. Η πραγματικότητα είναι μια.
Ολοι αυτοί συμπεριφέρονται με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα, όπως συμπεριφέρονται και στην Κύπρο οι μεγάλες εταιρείες που ανταγωνίζονται τις μικρές ή αυτές που μεγαλώνουν και γίνονται αντίπαλοι.
Για σκεφτείτε λίγα παραδείγματα στην Κύπρο από αυτά που γνωρίζουμε.
Τι πόλεμο αντιμετωπίζουν εταιρείες κυπριακές από τους Μεγάλους και Ισχυρούς ομίλους της Κύπρου όταν προσπαθούν να μπουν στα πόδια τους;
Ποσά παραδείγματα ξέρουμε στο λιανικό εμπόριο;
Στο χονδρικό εμπόριο; Στα ακίνητα; Στις ίδιες τις Τράπεζες;
Πιο απλά ο πόλεμος στα αναψυκτικά και στα ποτά μεταξύ εταιρειών;
Στα μπακάλικα με τις τιμές;
Στις τράπεζες με τα επιτόκια και αλλά πολλά.
Εν κατακλείδι ότι παθαίνει η μικρή Κύπρος στην μεγάλη Ευρώπη το ζει εδώ και χρόνια στην Κύπρο ο μικρός επιχειρηματίας από τους μεγάλους ομίλους.
Ποιο είναι το μήνυμα; Ο κόσμος συμπεριφέρεται το ίδιο παντού και ας μην παραπονιόμαστε για όσα από μόνοι μας παθαίνουμε.
Ποιες είναι τώρα οι λύσεις;
1. Η θεωρία κάποιων στην Ευρώπη είναι απλή. Να πληρώσουν μόνο οι πελάτες των Τραπεζών που φταίνε. Το ζητούμενο το ξέρουμε. Ψάχνουμε 5,8 δις.
Με αυτή την λύση η Λαϊκή προχωρά σε δήθεν εξυγίανση δηλαδή με μαθηματική ακρίβεια θα παραμείνει ένα μικρό Ταμιευτήριο αφού θα ΚΛΕΨΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ όσοι έχουν εμπιστευτεί στην Τράπεζα πέραν των 100,000 και οι καταθέτες της Τράπεζας Κύπρου θα χάσουν το 25% των καταθέσεων τους πέραν των 100,000.
2. Να πληρώσουν όλοι οι καταθέτες με λιγότερο ποσοστό. Αυτή ήταν και η πρόταση που ΟΡΘΑ αποδέχθηκε ο Πρόεδρος μας την περασμένη βδομάδα.
Ας δούμε την πρώτη λύση:
Κάποιοι θα έλεγαν ότι είναι δίκαιη λύση. Οι Τράπεζες που τα έκαναν θάλασσα φταίνε γιατί να πληρώσουν όλοι οι άλλοι; Να πληρώσουν μόνο οι δυο Τράπεζες.
Το πρόβλημα είναι ότι ο καταθέτης είναι μεν Πιστωτης αλλά δεν είναι Επενδυτής.
ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΘΕΤΗΣ ΠΡΩΤΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ.
Οταν τιμωρήσουμε όπως φαίνεται τους πελάτες των δυο Τραπεζών πρώτα πλήττεται η αξιοπιστία μας σαν Κύπρος.
Αν δεν μιλούσαμε για Τράπεζες ή και Ασφαλιστικές, τότε ναι. Να πληρώσουν μόνο οι δυο οργανισμοί.
ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ. ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Δεν είναι τόσο απλή η εξίσωση. Εξάλλου οι άλλες τράπεζες δεν ακολουθούσαν σε επιτόκια τόσο καταθέσεων όσο και δανείων τις δυο πρώτες; Δεν επωφελούνταν όλοι οι καταθέτες όλων των Τραπεζών τα τελευταία χρόνια; Οι Τράπεζες μιας χώρας είναι όσο δυνατές είναι η ΧΩΡΑ. Τώρα τι θα φέρει η επόμενη μέρα;
Η Λαϊκή θα εξαφανιστεί.
Οσα περιοριστικά μέτρα και αν βάλουν θα κλείσει και η Τράπεζα Κύπρου.
Και πριν ξεκινήσουν να χαίρονται οι καταθέτες των άλλων Τραπεζών ότι γλίτωσαν τους ενημερώνω ότι τελικά θα χάσουν και αυτοί. Στο τέλος όλοι θα χάσουμε. Το θέμα είναι πόσο και για πόσο καιρό.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΟΥΝ ΑΠΛΑ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΛΛΑ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ.
Και αυτό θα επηρεάσει και τα μελλοντικά μας έσοδα από την Ενέργεια αλλά και την πορεία του Εθνικού μας προβλήματος.
Η δεύτερη λύση είναι πιο απλή και πιο δίκαιη μα το κυριότερο είναι λύση που αντέχουν όλοι. Αλλο να τρως λίγες μπουνιές να πέφτεις κάτω και μετά από λίγο να ξανασηκώνεσαι και άλλο να σου κόβουν το ένα πόδι.
Μπορούμε και πρέπει να σηκώσουμε το βάρος όλοι μαζί. Ετσι γίνετε σε όλο τον κόσμο.
Στις τελευταίες 150 περίπου Τραπεζικές κρίσεις είναι η πρώτη φορά που Χώρα της Ευρώπης βάζει χέρι τόσο βαθιά σε καταθέσεις.
Η αρχική πρόταση για κουρεμα 6,75% εώς 9,9% φαντάζει ως Παράδεισος στην Κόλαση που θα ζήσουμε όταν κλείσει η Λαϊκή και μετά ακολουθήσει η Τράπεζα Κύπρου.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.
ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ
ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ.
Βεβαίως να σμικρυνθούν οι Τράπεζες. Σωστά πουλήθηκαν τα ελληνικά κομμάτια.
Αν πουληθούν και τα περισσότερα καταστήματα στο Εξωτερικό τότε η εξυγίανσης θα γίνει χωρίς να αρπάξουμε κανενός όλες τις καταθέσεις.
ΥΓ:Ας σημειωθεί ότι ο γραφών δεν έχει καταθέσεις σε καμιά από τις δυο Τράπεζες
Πηγή: 24h.com.cy