Με τον τίτλο «Ζητείται δήμαρχος», ο Στέφανος Κασιμάτης αναφέρεται σήμερα στα ονόματα που κατά καιρούς έχουν πέσει στο τραπέζι ως υποψήφιοι δήμαρχοι της ΝΔ για την Αθήνα σε μια δύσκολη στιγμή για την πόλη, αλλά και για τη ΝΔ με την πιθανή υποψηφιότητα Κασιδιάρη από τη Χρυσή Αυγή να προβληματίζει σφόδρα.
Ο γνωστός και ως Φαληρεύς αρθογράφος, σημειώνει ότι έχουν αλλάξει πολλά από τις εποχές «αστακομακα-ρονάδας», πριν από την κρίση, όταν «η Ν.Δ. θα μπορούσε να κερδίσει τον δήμο σχεδόν με οιονδήποτε υποψήφιο.» Σημειώνει ότι ο υποψήφιος που αναζητά η ΝΔ για τον πρώτο δήμο της χώρας θα έχει πρέπει να έχει τα εξής τρία χαρακτηριστικά: «πρώτον, να διαθέτει τη συγκρότηση λόγου και πνεύματος ώστε να προσελκύσει τους κεντρώους ψηφοφόρους των μεσαίων στρωμάτων και άνω· δεύτερον, να είναι ανυποχώρητος σε ζητήματα εφαρμογής της έννομης τάξης, ώστε να εξασθενήσει την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Ηλία Κασιδιάρη από πλευράς της Χ.Α.· και, τρίτον, να είναι αποδεδειγμένη η ικανότητά του να παραγάγει έργο.»
Και στο σημείο αυτό αποκαλύπτει τις φήμες που κυκλοφορούν (και που ο ίδιος ο Φαληρεύς εντάσει στη σφαίρα της φαιδρότητας, αναφέροντας «πληροφορίες από τη Ν.Δ. φέρουν τον Δ.Λ. κ.λπ. Αβραμόπουλο να έχει την ευθύνη παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων με τον πρόεδρο Γεώργιο Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ, με σκοπό όχι μόνον την επανένταξή του στους κόλπους της Ν.Δ., αλλά κυρίως την κάθοδό του στις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα για λογαριασμό της Ν.Δ. Ως ρεαλιστής, οφείλω να παραδεχθώ -δυστυχώς- ότι από πλευράς αισθητικής και σοβαρότητας ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ταιριάζει απολύτως με την Αθήνα όπως έχει καταντήσει. Αν όμως το μήνυμα που θα επεδίωκε να περάσει η Ν.Δ. με τον υποψήφιό της είναι η προσπάθεια για την αναστροφή της παρακμής, όχι η αποδοχή και ο συμβιβασμός, τότε η επιλογή είναι κάθε άλλο παρά η αρμόζουσα. Το ιδεώδες για τη Ν.Δ. θα ήταν να προβάλει την υποψηφιότητα ενός σοβαρού δεξιού, με απήχηση στους λογικούς ανθρώπους. Το ιδεώδες όμως, για όσους και πέραν της Ν.Δ. καταλαβαίνουν ότι η εποχή και τα προβλήματά της απαιτούν να επικρατήσει η πολιτική της λογικής, θα ήταν μία κοινή υποψηφιότητα των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης.»