Ο Σαμαράς είναι ο νέος Παπαδόπουλος ή στην καλύτερη ο Ιωάννης Μεταξάς. Ο Δένδιας είναι φασίστας και οι υπόλοιποι υπουργοί, προεξάρχοντος του Στουρνάρα είναι τα εκτελεστικά όργανα ενός εγκληματικού καθεστώτος.
Η διακυβέρνηση της χώρας γίνεται με απόλυτα αυταρχικό τρόπο, έχουν φιμωθεί οι πάντες από τη… μνημονιακή κυβέρνηση η οποία είναι υποτελής της Μέρκελ.
Στην τρικομματική κυβέρνηση, η οποία καλώς ή κακώς έχει κοντά 170 βουλευτές, είναι όλοι προδότες, ανθέλληνες, ενδοτικοί και άλλα πολλά.
Δεν τα λέμε εμείς αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ τα λέει, η εφημερίδα του η Αυγή και τα αριστερά παπαγαλάκια τους. Παρά το γεγονός ότι είναι μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, μόλις ενός έτους, παρ’ ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερότητα στα ποσοστά, ειδικά της ΝΔ παρά τα σκληρά μέτρα, η Κουμουνδούρου επιμένει: Είστε όλοι προδότες και χουντικοί.
Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι μόνοι που πιστεύουν ότι αυτή η χώρα διαλύεται, καταστρέφεται, δεν έχει καμιά ελπίδα, δε θα υπάρχει στο μέλλον επειδή κάποιοι άθλιοι κυβερνούν και ξεπουλάνε την πατρίδα. Αυτά λένε όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, ακυρώνοντας έτσι την πρώτη τους πολιτική επιλογή για αντιπολίτευση. Λένε δηλαδή ότι η Ελλάδα βρίσκεται στον… γύψο, μόνο που αυτοί μπορούν και μιλάνε όποτε γουστάρουν και μάλιστα χωρίς συνέπειες.
Ας λένε ότι θέλουν, αλλά κατά τη γνώμη μας ούτε και οι ίδιοι τα πιστεύουν. Αντίθετα, εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδά τους και στην αδυναμία κατάθεσης κυβερνητικής πρότασης, δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν. Απλά παίζουν τη λογική του «σκληρού ροκ». Ήταν αυτό που εισήγαγε στην πολιτική ορολογία ο Κ. Λαλιώτης, απλά και μόνο διότι το ΠΑΣΟΚ ήταν γυμνό από επιχειρήματα. Χρόνια πριν είχε ακολουθήσει καθαρά νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αφού τα περί σοσιαλισμού έγιναν ανέκδοτο. Επομένως, αφού το ΠΑΣΟΚ είχε γίνει.. ΝΔ από το 1990 και μετά, δεν του έμεινε κάτι άλλο από τη σκληρή αντιπολίτευση. Το ίδιο κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς επιχειρήματα το μόνο που του μένει είναι η πόλωση. Κι ενώ βλέπει ότι κάτι πάει να γίνει, κάποιο φως υπάρχει στο τούνελ, επιμένει στο σκληρό ροκ.
Άλλωστε, τι του έμεινε; Κάνοντας συνεχώς φιγούρες τσάμικου και κολωτούμπες, η μόνη του ελπίδα είναι το ροκ. Κρίμα, όμως, γιατί σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα και η σοβαρή αντιπολίτευση είναι χρήσιμη. Όπως χρήσιμο είναι να χτίσει ο κ. Τσίπρας ένα στιβαρό και σοβαρό κόμμα που αν το θέλει ο λαός θα γίνει κυβέρνηση, και ο ίδιος πρωθυπουργός, όπως του ευχήθηκε ο Ο. Στόουν.
Αλλά που μυαλό εκεί στην Κουμουνδούρου.
Όταν έβρεχε μυαλά αυτοί φοράγανε κράνη.
http://www.antinews.gr/2013/05/17/216144