Συζητήθηκε, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η αγωγή του ελληνικού Δημοσίου, κατά της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Ορους, για την ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας με ακίνητα, σε περιοχές της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, που ανέπτυξε το ελληνικό Δημόσιο και η προτεινόμενη μάρτυράς του (σ.σ. Ελληνίδα καθηγήτρια του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στην Αγκυρα), η λίμνη Βιστωνίδα ποτέ δεν ανήκε στο μοναστήρι και τα χρυσόβουλα με το οποία παρουσίαζε η Μονή την ιδιοκτησία είναι άκυρα. Ως εκ τούτου, όπως κατέθεσε,θα πρέπει να επιστραφούν στο κράτος τα οικόπεδα, με τα οποία έγινε η ανταλλαγή.
Από την πλευρά του μοναστηριού, άλλος καθηγητής πανεπιστημίου, κατέθεσε ότι από τα ιστορικά στοιχεία προκύπτει η γνησιότητα των χρυσόβουλων.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, που είχε προετοιμαστεί να καταθέσει πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Βατοπεδίου, τελικά -δια του συνηγόρου της- δήλωσε ότι παραιτείται από το δικαίωμα αυτό.