Η ίδια αποδίδει την απόφασή της όχι τόσο στην κρίση που μαστίζει τη χώρα και τους νέους της, όσο στη διάθεσή της για αλλαγή. «Θέλω να τολμήσω να ζήσω στο εξωτερικό, τώρα που είμαι νέα. Από την άλλη, όλοι είμαστε πλέον πολίτες του κόσμου, πολίτες της Ευρώπης», δήλωσε στην «Καθημερινή». Βέβαια, «δεν θα βάλω πότε καμία χώρα πάνω από την Ελλάδα. Πάντα θα την κουβαλώ».
«Δεν νιώθω “φυτό”» απαντάει γελώντας στην ερώτηση πως προέκυψαν οι βαθμοί της. Μεταξύ των έξι μαθημάτων των πανελλαδικών εξετάσεων ο χαμηλότερος είναι το 19,3 στη Νεοελληνική Γλώσσα-Έκθεση. Ο γενικός βαθμός πρόσβασής της είναι έκλεισε στο 19,75, φέρνοντάς την στην κορυφή των πανελλαδικών εξετάσεων. «Είμαι υπερβολικά τελειομανής και έχω την αίσθηση του καθήκοντος», λέει στην «Κ» η Αλεξία που, μοναχοπαίδι όπως είναι, από μικρή, είχε πάντα κοντά της –σε σπίτι, αλλά και σε σχολείο- το άγρυπνο μάτι της δασκάλας μητέρας της, με τον πατέρα να εργάζεται στον τραπεζικό τομέα.
«Στην αρχή, στα πρώτα σχολικά χρόνια διαβάζεις, για να διαβάζεις. Σταδιακά νομίζω ότι ένας μαθητής μπορεί να εμβαθύνει στη σχολική γνώση, φτάνει να έχει ουσιαστικές βάσεις. Αυτές, άλλωστε, χρειάζονται για την επιτυχία στις εξετάσεις. Η παπαγαλία μπορεί να σε βοηθήσει ακόμη και να εισαχθείς σε κάποιο ΑΕΙ, όπως αποτελεί μία επιφανειακή, συγκυριακή γνώση», λέει.
Με τους βαθμούς της θα εισαχθεί στη Νομική Σχολή Αθηνών, αλλά και σε κάποια Ιατρική, από τις επτά της χώρας. «Ως επιστήμη η νομική είναι ενδιαφέρουσα. Θεωρώ ότι είναι ένα καλό πτυχία, όμως δεν θέλω να γίνω δικηγόρος. Μου αρέσει το γράψιμο, θα σκεφτόμουν ακαδημαϊκή καριέρα ή τη δημοσιογραφία», προσθέτει. Τα παρεϊστικα φοιτητικά στέκια της οδού Σόλωνος δεν θα γίνουν στέκια και της Αλεξίας. Εκείνη έχει επιλέξει να σπουδάσει ή στη Χαϊδελβέργη ή στο Μόναχο.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή