Η υπεξαίρεση αποκαλύφθηκε όταν ο προϊστάμενος Δ.Ο.Υ. της Αττικής, διαπίστωσε το 2001 έλλειμμα στη διαχείριση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
Οριστικά εκτός υπηρεσίας βρίσκεται, πλέον, (και) με τη «βούλα» του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) εφοριακός που κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση ποσού ύψους 948.892 ευρώ, αδίκημα για το οποίο είχε καταδικαστεί άλλωστε από την ποινική δικαιοσύνη σε κάθειρξη 12 ετών. Μόνο που η απόφαση με την οποία επικυρώνεται η η οριστική παύση του υπαλλήλου, ήρθε περίπου 13 χρόνια μετά την διάπραξη του αδικήματος της υπεξαίρεσης, το οποίο πράγματι τέλεσε όπως αμετάκλητα κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο!
Το Γ΄ Τμήμα του ΣτΕ επικύρωσε την απόφαση της οριστικής παύσης που του επέβαλλε το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, κρίνοντας ότι ο εν λόγω εφοριακός προσπόρισε στον εαυτό του παράνομο περιουσιακό όφελος σε βάρος των συμφερόντων του Δημοσίου ενώ παράλληλα διέπραξε και το αδίκημα της υπεξαίρεσης ποσού 948.892,8 ευρώ, κάνοντας μάλιστα χρήση ιδιαίτερων τεχνασμάτων.
Η υπεξαίρεση αποκαλύφθηκε όταν ο προϊστάμενος Δ.Ο.Υ. της Αττικής, διαπίστωσε, τον Σεπτέμβριο του 2001, έλλειμμα στη διαχείριση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.
Ακολούθησε διαχειριστικός έλεγχος κατά τον οποίο διαπιστώθηκε ότι την οκταετία 1993-2001, ο διαχειριστής του γραφείου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων της Δ.Ο.Υ. ιδιοποιήθηκε κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, παράνομο περιουσιακό όφελος σε βάρος των συμφερόντων του Ταμείου. «Ελάττωσε εν γνώσει του και για να ωφεληθεί ο ίδιος την περιουσία του επίμαχου Ταμείου με το ποσό των 323.335.239 δρχ. (948.892,8 ευρώ) εκτός τους νόμιμους τόκους που επωφελήθηκε», αναφέρεται σχετικά στη δικογραφία.
Ακολούθησε η διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης (1.4.2002), στο πόρισμα της οποίας αναφέρεται ότι μοναδικός υπεύθυνος για το έλλειμμα είναι ο συγκεκριμένος εφοριακός, ο οποίος ενήργησε κατά παράβαση των καθηκόντων του. Ο υπάλληλος παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο, το οποίο και του επέβαλλε την ποινή της οριστικής παύσης.
Όμως, σε βάρος του επίμαχου εφοριακού ασκήθηκε και ποινική δίωξη για υπεξαίρεση στην υπηρεσία κατ’ εξακολούθηση με ιδιαίτερα τεχνάσματα σε βάρος του Ταμείου Παρακαταθηκών και το 2010 το Πενταμελές Εφετείο τον καταδίκασε σε κάθειρξη 12 ετών (από τα 14 που ήταν η πρωτόδικη ποινή) και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για 3 χρόνια (από τα 5 που ήταν η πρωτόδικη απόφαση). Το 2012 ο Άρειος Πάγος κατέστησε αμετάκλητη την απόφαση του Εφετείου.
Τώρα, το Γ’ Τμήμα του ΣτΕ – ενώπιον του οποίου προσέφυγε ο εφοριακός ζητώντας να ακυρωθεί η πειθαρχική ποινή- απέρριψε την αίτησή του κρίνοντας ότι υπέπεσε στα πειθαρχικά αδικήματα που του αποδίδονται και συγκεκριμένα της παράβασης καθήκοντος κατά τον ποινικό νόμο και της ανάξιας υπαλλήλου διαγωγής εντός της υπηρεσίας, όπως έκριναν επίσης οι σύμβουλοι Επικρατείας ότι η πειθαρχική ποινή που του επιβλήθηκε είναι η προσήκουσα.
Ακόμη, το ΣτΕ απασχόλησε και άλλη υπόθεση εφοριακού ο οποίος είχε παραπεμφθεί στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο από τον υπουργό Οικονομικών για τέσσερα αδικήματα και συγκεκριμένα για: παράβαση καθήκοντος κατά τον ποινικό νόμο, σοβαρή απείθεια, τέλεση από δόλο πράξεων και παραλείψεων δυναμένων να θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της Πολιτείας και χαρακτηριστικά αναξιοπρεπής και ανάξιας υπαλλήλου διαγωγής εντός και εκτός υπηρεσίας. Στον συγκεκριμένο υπάλληλο ο οποίος υπηρετούσε εκτός Αττικής είχε επιβληθεί η πειθαρχική ποινή του υποβιβασμού, την οποία επικύρωσε επίσης το ΣτΕ με άλλη απόφασή του.
Στον εφοριακό αποδίδεται ότι δεν υπάκουσε σε εντολές της διεύθυνσης δημόσιας περιουσίας για ανάκληση εγγράφου του. Το έγγραφο απευθύνονταν σε ιδιώτες και αφορούσε στην ύπαρξη ή μη δικαιωμάτων του Δημοσίου σε εκτάσεις στις οποίες οι εν λόγω ιδιώτες φέρονταν να έχουν δικαιώματα κυριότητας. Μάλιστα, απέστειλε έγγραφο (2.3.1994) στο οποίο με «ύφος απαράδεκτο», όπως σημειώνεται στη δικαστική απόφαση, ανέφερε ότι δεν ανακαλεί το έγγραφό του γιατί οι εκτάσεις αυτές δεν αποτελούν δημόσια κτήματα.