Του Νάσου Θεοδωρίδη*
Ενας από τους θεμελιώδεις εθνικούς μύθους, στους οποίους στηρίζεται ο ελληνικός εθνικισμός, είναι η ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδας και η ανυπαρξία μειονοτήτων. Για παράδειγμα, μολονότι σωματεία της μειονότητας της Θράκης έχουν επανειλημμένα προσφύγει σε διεθνή δικαστήρια και έχουν δικαιωθεί, το ελληνικό κράτος, κατά παράβαση του δικαιώματος στον αυτοκαθορισμό, δεν αναγνωρίζει στους Ελληνες πολίτες τουρκικής καταγωγής ούτε καν το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι, παρά μόνο μουσουλμάνοι.
Μάλιστα, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, το κράτος εφάρμοσε μια καταστροφική για τη μειονότητα πολιτική, που οδήγησε στην εκποίηση λόγω ανάγκης των μειονοτικών περιουσιών σε Ελληνες (που το κράτος δανειοδοτούσε με χαριστικούς όρους επί τούτου), στη στέρηση της ελληνικής ιθαγένειας από πολλές δεκάδες χιλιάδες μειονοτικούς και στον αποκλεισμό οιασδήποτε ανεξάρτητης πολιτικής τους εκπροσώπησης.
Συγκεκριμένα, όταν το 1989 οι μειονοτικοί της Θράκης κατάφεραν να εκλέξουν ανεξάρτητο εθνικά Τούρκο βουλευτή, το ελληνικό κράτος απάντησε με φυλακίσεις του πιο δημοφιλούς υποψηφίου του συνδυασμού του, καθώς και του εκλεγμένου μουφτή της Κομοτηνής. Αυτός ήταν και ο λόγος που, κατά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ανόθευτης λαϊκής βούλησης, έγινε αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να μην μπορεί να εκλέγεται κάποιος που το κόμμα του δεν συγκεντρώνει το 3% πανελλαδικά. Και τον Ιανουάριο του 1990, το παρακράτος, με την ανοχή του βαθέος κράτους, οργάνωσε πογκρόμ ενάντια στη μειονότητα της Κομοτηνής, μεταφέροντας τραμπούκους από άλλα μέρη της Ελλάδας, οι οποίοι επιδόθηκαν σε καταστροφές σε πάνω από 400 μειονοτικά καταστήματα.
Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι μέχρι το 1996, οι τουρκικής καταγωγής κάτοικοι των παραμεθόριων χωριών της Θράκης δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν από τα χωριά τους χωρίς άδεια της ελληνικής αστυνομίας και αποκλείονταν με μπλοκάρισμα των δρόμων και με μπάρες που έλεγχαν η αστυνομία και ο στρατός. Ακόμη και σήμερα, τα σημεία όπου υπήρχαν οι μπάρες ελέγχονται από τα ειδικά σώματα του ελληνικού στρατού, και όποιος επιχειρήσει να τα φωτογραφίσει μπορεί να συλληφθεί.
Γενικά, οι διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας συνεχίζονται, καθώς, π.χ, ενώ οι Τούρκοι της ελληνικής Θράκης αποτελούν το 40% περίπου του τοπικού πληθυσμού, μόνο το 5% έχει διοριστεί στο Δημόσιο. Παράλληλα, απαγορεύεται από τα ελληνικά δικαστήρια η λειτουργία των πολιτιστικών συλλόγων της μειονότητας, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του Δικαστηρίου του Στρασβούργου. Την ίδια στιγμή, Ελληνες ακροδεξιοί δάσκαλοι μπορούν να επιβάλλουν στους εθνικά Τούρκους μαθητές τους εθνικιστική προπαγάνδα κατά της Τουρκίας και εθνικιστικές γιορτές μίσους, οι τουρκόφωνες τοπικές εφημεριδούλες καταδικάζονται σε εξοντωτικά πρόστιμα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, αν γράψουν για την πικρία και τη δυσαρέσκεια που προκαλούν στην τουρκική μειονότητα συμπεριφορές Ελλήνων δασκάλων, οι δημοσιογράφοι των τουρκόφωνων εφημερίδων οδηγούνται στα δικαστήρια, όπου τους περιμένουν φασίστες από άλλα μέρη της Ελλάδας για να τους κακοποιήσουν, τα παλιά τουρκικά νεκροταφεία ανασκάπτονται και χάνονται, ενώ τα εν λειτουργία νεκροταφεία, όπως και τα μουσουλμανικά τεμένη (τζαμιά), βεβηλώνονται και υφίστανται φθορές από φασιστικές ομάδες που ποτέ δεν συλλαμβάνονται κ.λπ.
Τέλος, η είσοδος της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στη Βουλή επιδείνωσε την κατάσταση, γιατί οι ντόπιοι φασίστες, με τη βοήθεια ακροδεξιών από άλλα μέρη της Ελλάδας και την ανοχή και κάλυψη της αστυνομίας, επιτίθενται σε στέκια της μειονότητας, τρομοκρατούν μειονοτικούς που επισκέπτονται τα τζαμιά τους κατά τη διάρκεια θρησκευτικών γιορτών, εκφοβίζουν μειονοτικές κοπέλες επειδή φοράνε μαντίλια, κακοποιούν μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων, φυλάνε εθελοντικά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, που το ελληνικό κράτος κατά προτίμηση δημιουργεί εκεί όπου υπάρχει μεγάλη αριθμητικά εκπροσώπηση της μειονότητας κ.λπ.
………………………………………………………………………………
* Δικηγόρος και μέλος του Τμήματος Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ.