Τον Ιούνιο του 2009 ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επισκεπτόταν την Αίγυπτο, αποδίδοντας εξαιρετική σημασία στις προοπτικές της χώρας, όπως και στο ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Έκτοτε τίποτε δεν είναι ίδιο.Η αραβική άνοιξη ανέτρεψε τα δεδομένα. Και εκεί που όλη η ζώνη έμοιαζε ειρηνική και έτοιμη για νέους ρόλους, ανεφλέγη στην κυριολεξία ανατρέποντας και τους σχεδιασμούς των ισχυρών του πλανήτη. Οι άλλοτε σταθερές χώρες είναι πνιγμένες στο αίμα και τις συγκρούσεις.
Η Τυνησία, δεν λέει να συνέλθει, η Λιβύη βιώνει εντάσεις,η Αίγυπτος βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου, η Συρία φλέγεται στην κυριολεξία και η Τουρκία ζει μοναδικές εσωτερικές αγωνίες και εξωτερικές απειλές.Σ' αυτό το περιβάλλον ακόμη και η σημερινή Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της ανέχειας παραμένει η σταθερότερη χώρα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ο γεωπολιτικός της ρόλος είναι κρισιμότερος από ποτέ.
Αυτό το πλεονέκτημα σταθερότητας δεν έχει αποτιμηθεί επαρκώς από την διεθνή κοινότητα. Ούτε οι ευρωπαίοι, ούτε οι αμερικανοί,αλλά ούτε και οι ρώσοι έχουν εκτιμήσει τη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας και το ρόλο της στην ισορροπία της ευρύτερης περιοχής.
Είναι αλήθεια ότι και η ελληνική διπλωματία δεν έκανε όσα θα έπρεπε προκειμένου να αναδείξει τη σημασία μιας εξελιγμένης και ανεπτυγμένης δημοκρατικής χώρας σ' αυτή τη ζώνη των τόσων συγκρούσεων.Ομως ποτέ δεν είναι αργά.
Το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ προσφέρει μια δυνατότητα. Είναι ευκαιρία να κατανοήσει η Ουάσιγκτον την αναβαθμισμένη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας και να συμπεριφερθεί αναλόγως.
ΤΟ ΒΗΜΑ