Κωστας Στουπας
Η μείωση του κρατικού ελλείμματος κατά το πρώτο εξάμηνο ήταν όντως «θηριώδης» καθώς έπεσε στα 4.991 εκατ. ευρώ από 12.477 εκατ. ευρώ ένα χρόνο νωρίτερα.
Το έλλειμμα δεν μειώθηκε όμως από την αύξηση των εσόδων, αφού αυτά μειώθηκαν στα 22.567 εκατ. ευρώ έναντι 23.192 εκατ. ευρώ πέρυσι, αποδεικνύοντας πως οι συνεχείς αυξήσεις φόρων δεν επιτυγχάνουν πάντα το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού στο ίδιο διάστημα έφτασαν τα 25.792 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 1.975 εκατ. ευρώ του στόχου και κατά 7.844 εκατ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι.
Η «θηριώδης» αυτή μείωση οφείλεται κατά 2.795 εκατ. ευρώ στη μείωση των πρωτογενών δαπανών και 5.680 εκατ. ευρώ λόγω της μείωσης των τόκων λόγω του «επάρατου» τρίτου μνημονίου που μας επέβαλαν οι τοκογλύφοι και λοιποί κατακτητές, (...στους τοκογλύφους βέβαια θαρραλέα απάντησε ο καπετάν Ρέμος από κάποιο «αλυχτάδικο» της αδούλωτης Μυκόνου, εν μέσω αναθυμιάσεων από πανάκριβα μολτ και σαμπάνιες και άλλα «φτηνιάρηκα» στερεότυπα με τα οποία βαυκαλίζεται η εγχώρια βλαχοπαρασιτοκρατία αναλώνοντας τα κλεμμένα της περιόδου της ευημερίας με δανεικά).
Αναλυτικά πέρυσι στο α΄ εξάμηνο πληρώσαμε για τόκους περί τα 9.160 εκατ. ευρώ και φέτος οι «ανάλγητοι» μας ανάγκασαν να πληρώσουμε περί τα 3.480 εκατ. ευρώ, ενώ το σχέδιο προβλέπει να πληρώσουμε για το σύνολο του έτους περί τα 6.400 εκατ. ευρώ, ποσό μικρότερο και από αυτά που πληρώναμε πριν χρεοκοπήσουμε, όταν δανειζόμασταν σχεδόν με επιτόκια Γερμανίας.
Υπάρχει όμως και μείωση των πρωτογενών δαπανών της τάξης των 2.795 εκατ. ευρώ. Ένα μέρος από το ποσό αυτό οφείλεται στη μείωση των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις, που έναντι στόχου 2.850 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν περί τα 1.772 εκατ. ευρώ (έναντι 2.033 εκατ. ευρώ στο εξάμηνο του 2013) στέλνοντας στα «θυμαράκια» τους οδηγούς που δεν πρόσεξαν τις με εκθετικό ρυθμό αύξησης λακκούβες στους δρόμους ή τα γεφύρια που δεν έγιναν και στέλνοντας επίσης στο «λουκέτο» τους εργολάβους και στην ανεργία μερικές χιλιάδες «ταλαίπωρους» υπανθρώπους που δεν βρήκαν «κατουρημένη» ποδιά να φιλήσουν και ξέπεσαν στον ιδιωτικό τομέα.
Το υπόλοιπα κόπηκαν από το δημόσιο τομέα. Κόπηκαν με οριζόντιες μειώσεις μισθών μεταξύ αυτών που εργάζονται φιλότιμα και παραγωγικά και αυτών που δεν εργάζονται καθόλου, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί πως το ελληνικό δημόσιο θα συνεχίσει να διαλύεται όντας ήδη παράλυτο...
Φυσικά ακόμη συζητάμε για απομακρύνσεις επίορκων και απολύσεις υπεράριθμων, τεμπέληδων και λοιπών, αλλά καθώς την χώρα αυτή δεν την κυβερνούν οι πολιτικοί που ορίζει το δημοκρατικό κοινοβούλιο, αλλά μια συνδικαλιστική παρασιτική μαφία πελατών του πολιτικού συστήματος αυτό μοιάζει αδύνατο να συμβεί.
Η βελτίωση του δημοσιονομικού ελλείμματος ποσοτικά είναι θεαματική, ποιοτικά όμως καταδεικνύει την έλλειψη προόδου των μεταρρυθμίσεων που θα αναδομούσαν τις βάσεις της ελληνικής οικονομίας από εισαγωβόρο παρασιτική σε εξαγωγόστραφη παραγωγική.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να μεταφερθούν πόροι από τον δημόσιο τομέα στο ιδιωτικό και ό,τι μείνει στο δημόσιο να εργάζεται παραγωγικά και με κριτήρια ανάλογα του ιδιωτικού τομέα.
Τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου δείχνουν επίσης το λάθος όσων μιλούσαν και κάποιων «ξεχασμένων» που μιλούν ακόμη για «τοκογλυφίες».
Ένας άλλος τρόπος να μειωθούν οι τόκοι που πληρώνουμε θα ήταν η μερική ή ολική εχθρική στάση πληρωμών σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους.
Μια εχθρική κίνηση όμως θα προκαλούσε κατά πάσα πιθανότητα το κλείσιμο της στρόφιγγας προς τις ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ. Οι ελληνικές τράπεζες διατήρησαν και διατηρούν ανοιχτά τα ΑΤΜ τα τελευταία χρόνια γιατί η ΕΚΤ κρατάει ανοιχτές της στρόφιγγες. Κάποια στιγμή οι ελληνικές τράπεζες είχαν αντλήσει από την ΕΚΤ περί τα 120 δισ. ευρώ, τώρα είναι περί τα 70 δισ. ευρώ.
Χωρίς τα 70-120 δισ. της ΕΚΤ να κινούν ό,τι έχει απομείνει όρθιο από την κρατική φοροεπιδρομή και την κρίση στην ελληνική οικονομία, πόσο θα ήταν το ΑΕΠ και κατά συνέπεια τα έσοδα του κράτους τα τελευταία χρόνια;
Τα έσοδα θα ήταν λιγότερα και κατά συνέπεια οι περικοπές και η διάλυση του κράτους μεγαλύτερη. Έχουμε αναφέρει παλιότερα τις συνέπειες που θα είχε ένα τέτοιο σοκ στις εισαγωγές καύσιμων, φαρμάκων και τροφίμων...
Χαρακτηριστικό της δικαίωσης των μνημονιακών επιλογών σε αυτό το ζήτημα είναι η προσπάθεια μετατόπισης της παλαβής αριστεράς, προς πιο ρεαλιστικές θέσεις, όπως αποτυπώθηκε στο τελευταίο της συνέδριο.
Το λάθος των μνημονιακών πολιτικών ήταν και συνεχίζει να είναι η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να μειώσει δραστικά και να εξορθολογίσει το δημόσιο. Οι οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και η αύξηση των φόρων φαλκιδεύει τις πιθανότητες ανάταξης και εξόδου από το φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας.
Τέλος, η μείωση των τόκων που καταβάλλει η Ελλάδα αποκαλύπτει και την κατεύθυνση που θα έχει οποιαδήποτε περαιτέρω αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές. Έκτος ενδεχομένως από το μέρος του χρέους που αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το υπόλοιπο θα «χαριστεί» μέσω της απόσβεσής του με αρνητικά επιτόκια σε βάθος χρόνου. Η άλλη επιλογή του άμεσου ονομαστικού «κουρέματος» θα είχε πολιτικό κόστος για τους δανειστές.
Θα είχε συνέπειες και για τους δανειζόμενους (εμάς) την αναγκαστική τους έξοδο στις αγορές η οποία θα ήταν ασύμφορη επιτοκιακά με την παρούσα κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Αυτό προφανώς εννοούσε ο Σόιμπλε όταν είπε πως το «κούρεμα» δεν σας συμφέρει... εισπράττοντας τη μνημειώδη απάντηση από τον καπετάν Ρέμο και το «κόμμα» του...
Πηγή:www.capital.gr