Ωστόσο, αν και οι προτιμήσεις μας στη μουσική διαφέρουν, αυτό δεν σημαίνει πως δεν τον θαυμάζω απεριόριστα.
Ο τραγουδιστής που έκλεψε την παράσταση αυτή την εβδομάδα, γιατί (όπως μας είπε) έκανε απλώς τη δουλειά του ενώ στα δυο μέτρα γινόταν όργιο φοροδιαφυγής, νομίζω πως αποτελεί θαυμαστό πρόσωπο για όλους εμάς -μισθωτούς και συνταξιούχους- που χρόνια τώρα πληρώνουμε φόρο, και μάλιστα προκαταβολικά και αδιαμαρτύρητα.
Ο άνθρωπος (μας πληροφόρησε πως) έκανε ό,τι ακριβώς είχε συμφωνήσει με τον εργοδότη του και πέραν τούτου ουδέν. Γι αυτό και δεν του αποδόθηκε καμία ευθύνη. Πήρε το μικρόφωνο, πάτησε πάνω στα λουλούδια, γονάτισε στην πίστα, έκανε κέφι …
Το γεγονός ότι το ΣΔΟΕ είχε βάλει λουκέτο λόγω φοροδιαφυγής στο μαγαζί που τραγουδούσε, δεν εμπόδισε τον Πάνο της καρδιάς μας (ας μου επιτραπεί η οικειότητα) να συνεχίσει να τραγουδάει εκεί και το επόμενο βράδυ, ενώ όλη η Ελλάδα ήξερε ότι το κέντρο έπρεπε να μείνει σφραγισμένο.
Του Πάνου εμφανώς του διέφυγε αυτό το…θεματάκι -κι ας ήταν πρώτη είδηση παντού.
Το ωραίο είναιι ότι συνέχισε στην ίδια γραμμή και μετά το χαμό που έγινε, με τις συλλήψεις και τη διαθεσιμότητα της διοικητού του αστυνομικού τμήματος, Δεν έκανα τίποτε άλλο -είπε- από αυτό για το οποίο με δέσμευε το συμβόλαιό μου.
Το διετύπωσε, μάλιστα, και γραπτώς για να μην ξεφύγει ούτε σημείο στίξης απο τη νομική ορολογία.
Κατόπιν τούτου ο Πάνος Κιάμος μπορεί να συνεχίσει να κάνει την ίδια δουλειά και σε άλλες τουριστικές περιοχές χωρίς να φέρει την παραμικρή ευθύνη για τους χώρους στους οποίους εμφανίζεται -σφραγισμένους ή μη, με άδεια ή χωρίς. Άξιος!
Ο Πάνος Κιάμος δεν είναι απλώς ένας λαϊκός βάρδος που απογειώνει την πίστα με τη απαραίτητη συνδρομή του αλκοόλ. Είναι σύμβολο μιας κατηγορίας συμπολιτών μας που, μαζί με άλλες και με την ανοχή του κράτους και των πολιτικών εννοείται, μας έφεραν ως εδώ.
Μπορεί να μην εκφωνεί πολιτικά συνθήματα απο μικροφώνου, όταν κάνει διάλειμμα απο τις επιτυχίες του, κλείνει όμως με μαεστρία και χωρίς ενοχή τα μάτια στην κλοπή που γίνεται -χρόνια τώρα- στις τσέπες των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Την ώρα που ο δικός του εργοδότης του δίνει την αμοιβή, δεν έχει κανένα προβληματισμό. Δεν έχει άσκοπες απορίες για το εάν πλήρωσε ή όχι ο επιχειρηματίας που τον αμείβει το φόρο. Δεν ασχολείται με αποδείξεις και αλλα ταπεινά. Παίρνει τα λεφτά μας και πάει.
Διότι τον «Πάνο της καρδιάς μας» εμείς τον πληρώνουμε, μαζί με τον εργοδότη του, φυσικά, και τους θαμώνες του μαγαζιού που δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να πάρουν απόδειξη…
Όλους εμείς τους πληρώνουμε για να μπορούν να ρίχνουν και μια γυροβολιά στην πίστα, για να μπορούν να μας κουνάνε το δάχτυλο, για να μπορούν όταν αρρωστήσουν να έχουν μια υποτυπώδη περίθαλψη στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, για να μπορούν να έχουν δρόμο να επιστρέψουν σπίτι τους τα χαράματα -μετά την ολονύχτια σπονδή στη φοροδιαφυγή…
Οπότε γιατί να μην αξίζουν όλοι αυτοί, με πρώτο τον Πάνο, τον διαρκή θαυμασμό μας;
Ελπίζω,τουλάχιστον, να πίνουν και ένα ποτηράκι εις υγείαν των κορόιδων…
Μαρία Σπυράκη
http://www.aixmi.gr/index.php/o-panos-kiamos-ths-kardias-ma/