Η αριστερά στην Ελλάδα αργεί συνήθως ή λησμονεί εντελώς να κάνει την αυτοκριτική της και να αναλάβει τις ευθύνες της. Αυτό συνέβη τόσο ιστορικά για εγκληματικά και καταστροφικά για τον τόπο σφάλματά της ηγεσίας της στον 20ο αιώνα (Μακεδονικό, Μικρασιατική εκστρατεία, Εμφύλιος, κλπ) όσο και στις μέρες μας, όταν μια φοβική και εγκλωβισμένη σε παρωχημένες αντιλήψεις περί επαναστατικής γυμναστικής και πεζοδρομιακής βίας αριστερά ή καλύτερα «αριστερά», αδυνατεί να αντιληφθεί τα προτάγματα των καιρών και εξακολουθεί να παρέχει στην καλύτερη περίπτωση ανοχή, στην χειρότερη κάλυψη και υποστήριξη σε μια σειρά τρομοκρατιών οργανώσεων, αναρχομπαχαλάκηδων και άλλων εξτρεμιστικών μορφωμάτων του «αριστερού» ή «αναρχικού» κοινού ποινικού δικαίου (ληστές τραπεζών, βομβιστές, εμπρηστές, κλπ). Κορυφαία δε έκφανση αυτής της «αριστερής» μικρόνοιας, αποτέλεσε η χαιρέκακη ανοχή και η εκ των υστέρων δικαστηριακή (με αθρόα μορφή συνηγορίας ή μαρτυρίας υπεράσπισης) υποστήριξη που παρείχε ικανή μερίδα του εν γένει αριστερού χώρου, ακόμη και στους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη!
Η θεωρία που ανέπτυξε η «αριστερά» στην Ελλάδα για να καλύπτει την ανοχή και την εύνοιά της προς ομάδες και άτομα που εμπλέκονται σε κραυγαλέες και εγκληματικές πράξεις βίας, είναι αυτή των «προβοκατόρων», που πάντα εμπλέκονται με έναν μαγικό και ακατανόητο τρόπο στις πορείες, στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, στις δράσεις των μελών και των οργανώσεών της και είναι ακριβώς αυτοί οι «προβοκάτορες» πάντα και ποτέ τα μέλη και οι συμπαθούντες της «αριστεράς», που προβαίνουν τελικά στις επονείδιστες και ποινικά κολάσιμες πράξεις. Η θεωρία αυτή, έχει τελειοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό από την «αριστερά» στην χώρα μας και ευνοήθηκε από την παράξενη ασυλία που απολαμβάνουν (ή τουλάχιστον απολάμβαναν μέχρι σήμερα) όλες οι κατάφωρα παραβατικές του κοινού ποινικού δικαίου δημόσιες συμπεριφορές των οργανωμένων οπαδών της (καταλήψεις, εισβολές σε δημόσια κτίρια, οδομαχίες με μολότοφ, κλπ). Αυτή η παράξενη ασυλία, είχε μέχρι τώρα απαγορεύσει την σύλληψη, την προσωποποίηση και την ποινική δίωξη των περίφημων «κουκουλοφόρων» αναρχομπάχαλων, των μελών του ΠΑΜΕ που κρατούσαν ομήρους ολόκληρους Υπουργούς ή Πρυτάνεις και έκλειναν παράνομα ολόκληρα λιμάνια, των μελών των «αριστερών» φοιτητικών νεολαιών (κυρίως) των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ που καταλάμβαναν Πανεπιστήμια και Λύκεια, που έχτιζαν καθηγητές στα γραφεία τους, που ξυλοκοπούσαν κάθε αντιφρονούντα και φίμωναν κάθε αντίθετη άποψη πατώντας πάνω στον επονείδιστο και διάτρητο θεσμό του «πανεπιστημιακού ασύλου».
Αυτή η παράταιρη ασυλία ήταν που επέτρεψε μέχρι τώρα να λειτουργήσει ικανοποιητικά και να περάσει εν μέρει σε μια μερίδα της κοινωνίας η θεωρία της προβοκάτσιας που επικαλείται η «αριστερά» κάθε φορά που στριμώχνεται από τα κραυγάζοντα και εγκληματικά γεγονότα. Αυτή την θεωρία είναι που επικαλούνται για την καταδρομική επιδρομή οπλισμένων εγκληματιών – μελών οργανωμένης συμμορίας στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Αυτή την ίδια πολυκαιρισμένη και θαυματουργή θεωρία επικαλούνται και για την δολοφονία των τεσσάρων αθώων (τρεις ενήλικες εργαζόμενοι και ένα αγέννητο έμβρυο) στην Μαρφίν. Παντού ο περίφημοι και μυστηριώδεις «προβοκάτορες» που προσπαθούν να σπιλώσουν τους δίκαιους και ειρηνικούς αγώνες της «αριστεράς». Παντού η θεωρία των «παρακρατικών» που προσπαθούν να «φορτώσουν» στους ώμους των ειρηνικών «αριστερών» αγωνιστών τις πιο βρώμικες, αποτρόπαιες και ποινικά κολάσιμες ακρότητες.
Πατώντας συνεχώς πάνω στο σαθρό σανίδι αυτής της απλοϊκής και πολύ βολικής για την ίδια θεωρίας, η «αριστερά» στην Ελλάδα αποφεύγει επιμελώς να καταδικάσει οποιαδήποτε μορφή βίας, ακόμη και την πιο ακραία όταν προέρχεται από τα «σπλάχνα» της. Ανεξάρτητα αν οι πρακτικές, οι δηλώσεις, οι προτροπές, η καθοδήγηση των οργανώσεων, των κομμάτων και των προβεβλημένων στελεχών της «αριστεράς» αποτελούν τον ορισμό της ηθικής αυτουργίας τόσο στα γεγονότα της Μαρφίν, όσο και στην καταδρομή στις Σκουριές, η «αριστερά» μισοκρύβεται πίσω από την θεωρία της «προβοκάτσιας», αρνείται να καταδικάσει ευθέως την εγκληματική βία που η ίδια υποθάλπει και ίσως κάποια ακραία στοιχεία της μετέρχονται κιόλας!
Τελευταίως, σε κάθε βήμα δημόσιου διαλόγου, βρίσκουμε «αριστερά» στελέχη κάθε αποχρώσεως να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αναπαλαιώσουν, να ρετουσάρουν και να αποκαταστήσουν στα μάτια της κουρασμένης και αηδιασμένης με την κάθε μορφή βίας κοινωνία, την θεωρία της «προβοκάτσιας». Ίσως επειδή, έρχεται η ώρα να προσωποποιηθούν και να αποκαλυφθούν από τις διωκτικές αρχές κάποια από τα μυστηριώδη πρόσωπα που υπήρξαν οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων της Μαρφίν και των Σκουριών. Ίσως επειδή, ο πολιτικός λόγος του Πρωθυπουργού και η αποφασιστική στάση της κυβέρνησης στην περίπτωση της ΧΑ, έχουν χτυπήσει καμπανάκι ή και ΚΑΜΠΑΝΑ στον χώρο της «ελληνικής αριστεράς», πως η παράξενη εκ μέρους της Πολιτείας και αδικαιολόγητη από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ασυλία που απολάμβαναν τα μέλη της, έχει πια περάσει ανεπιστρεπτί. Ίσως επειδή, ήδη νιώθουν πίσω τους οι τσάμπα μάγκες με τα συσσωρευμένα «είδη οικιακής χρήσης», την ανάσα του εισαγγελέα και το «δύσκολο» ενδεχόμενο της «μπουζούς».
Όλα δείχνουν για κακή τύχη των «αριστερών της ελληνικής τζαμαχιρίας», πως οι ανέμελες εποχές που βγαίνανε στους δρόμους και τις πλατείες οπλισμένοι με τα «είδη οικιακής χρήσης» (σφουγγαρίστρες, μάπες, κουβάδες και ξεσκονόπανα βρε κουτά!) και καίγανε και ρημάζανε την δημόσια περιουσία ή τις περιουσίες των νοικοκυραίων δεν πρόκειται να επαναληφθούν στο άμεσο μέλλον. Όλα δείχνουν πως επιτέλους θα καθίσουν στον πάγκο του κατή και «αριστεροί» εγκληματίες για να δώσουν λόγο για τις αποτρόπαιες πράξεις τους. Όλα δείχνουν πως η θεωρία της «προβοκάτσιας» τείνει να εκμετρήσει το ζειν της, ήγουν η κοινωνική «κατσίκα» δεν μασάει πλέον «αριστερό ταραμά».
Μένει για την πλήρη κονιορτοποίησή της, να γίνει πράξη η ξεκάθαρη προεκλογική εξαγγελία του Πρωθυπουργού. Να βγουν επιτέλους οι κουκούλες των περίφημων κουκουλοφόρων. Είναι το απόλυτο στοίχημα για την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και είμαι βέβαιος πως θα κερδηθεί, στην περίπτωση φυσικά, που τέτοιοι κουκουλοφόροι τολμήσουν να επανεμφανιστούν στο προσκήνιο, όποιος πολιτικός χώρος (μικρός ή μεγάλος) και αν τους παράσχει άσυλο και προστασία αυτή την φορά.
Akenaton
www.antinews.gr/2013/10/13/230394/