15 Νοεμβρίου 2013

Πέθανε ο «Υπερείδης» της ΕΟΚΑ, Γλαύκος Κληρίδης-σημαντικές στιγμές της ζωής του (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

Έφυγε από τη ζωή στις 18.20 της Παρασκευής ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου, Γλάυκος Κληρίδης. Ο Γλαύκος Κληρίδης, νοσηλευόταν από την Τετάρτη στο Ιατρικό Κέντρο Ευαγγελίστρια. Στο πλευρό του, τις τελευταίες του στιγμές, ήταν η κόρη του και στενοί του συνεργάτες.

Στις 6.20 έφυγε ο ηγέτης Γλαύκος Κληρίδης, Καίτη και Κώστας Σιαμμας ήταν κοντά του, δήλωσε ο προσωπικός του ιατρός Ιωσηφ Κάσιος.

Το βράδυ της Πέμπτης ο ίδιος είπε σε δικούς του ανθρώπους:
«Ξέρω ότι τελειώνω και όταν πέσω σε καταστολή δεν θέλω να με τοποθετήσετε στον αναπνευστήρα». Προηγουμένως ο προσωπικός ιατρός του, Ιωσήφ Κάσιος είχε δηλώσει στις Τομές Στα Γεγονότα ότι η φύση έχει φθάσει στο τέλος της. Είναι 95 χρονών και έχουμε φθάσει το τέλος, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα».



Συγκλονισμένος ο Νίκος Αναστασιάδης

Συγκλονισμένος και με δάκρυα στα μάτια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξέφρασε τη λύπη του για το θάνατο του Γλαύκου Κληρίδη. «Είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι ο Γλαύκος Κληρίδης δεν είναι πια μαζί μας», είπε.

Ποιος ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης

Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919. Είναι ο μεγαλύτερος γιος του διαπρεπούς δικηγόρου Γιάννη Κληρίδη QC., C.B.E.. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στην Αγγλία.

Κατά την έναρξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου κατατάγηκε, το 1939, στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος. Στην αιχμαλωσία παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως εξαίρετες και διακεκριμένες. Με Βασιλικό Διάταγμα το όνομά του δημοσιεύθηκε στο "London Gazette" διότι αναφέρθηκε σε πολεμικό ανακοινωθέν για μια εξαίρετη υπηρεσία.



Σπούδασε νομικά στο "Kings College" του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. τo 1948. Το 1951 αναγορεύθηκε Barrister-at-Law στο Gray's Ιnn. Από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην Ε.Ο.Κ.Α. με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., που είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους. Επίσης, ετοίμασε φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Άγγλους, τις οποίες παρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διατέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης. Την ίδια περίοδο διατέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Τον Ιούλιο του 1960 εξελέγη μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976.

Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό. Ανέλαβε την αρχηγία της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Λονδίνου, που συγκλήθηκε τον Ιανουάριο του 1964 για να μελετήσει το Κυπριακό πρόβλημα.



Στις 23 Ιουλίου 1974, υπό τραγικές για την Κύπρο συνθήκες, λόγω του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος, ως γνωστό, είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος, όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων ευχαρίστησαν δημόσια τον Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή.

Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα. Το Μάιο του 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.

Το 1968 ο Γλαύκος Κληρίδης ορίσθηκε εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον κ. Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Κατά τις συζητήσεις του Κυπριακού προβλήματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο Γλαύκος Κληρίδης εκπροσώπησε την Κύπρο αρκετές φορές.

Διατέλεσε Πρόεδρος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού από το 1961 μέχρι το 1963 και σε αναγνώριση των εξαίρετων υπηρεσιών του, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος.

Με την έγκριση της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Ιωάννη του 23ου του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου.

Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993.



Μετά την εκλογή του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του απονεμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή τα Διάσημα του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.

Ο Γλαύκος Κληρίδης επανεξελέγη Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 15 Φεβρουαρίου 1998.

Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Η Κατάθεση μου" σε τέσσερις τόμους, καθώς και το βιβλίο "Ντοκουμέντα μιας Εποχής 1993 - 2003".

Εκτός από την Ελληνική, κατέχει άριστα την Αγγλική γλώσσα.

Ήταν νυμφευμένος με τη Λίλα-Ειρήνη και έχει μια κόρη, την Καίτη Κληρίδου, η οποία είναι μέλος του πολιτικού γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού και διατέλεσε για χρόνια Βουλευτής.

Σημαντικές στιγμές από την πολιτική ζωή του Γλαύκου Κληρίδη

Είναι ο μόνος Κύπριος που υπηρέτησε σε όλα τα πολιτικά αξιώματα βουλευτής, Υπουργός και Συνομιλητής, Πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Έλαβε μέρος στις παρασκηνιακές επαφές στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Ζυρίχης και του Λονδίνου για την υπογραφή των συμφωνιών που οδήγησαν στην ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και ήταν μέλος της Συνταγματικής Επιτροπής για ετοιμασία του Κυπριακού Συντάγματος.

Επίσης είχε συνομιλίες με όλους σχεδόν τους Γενικούς Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών (Ου Θαντ, Κουρτ Βάνχαϊμ, Πέρεζ ντε Κουεγιάρ Μπούντρος Γκάλι και Κόφι Ανάν) και μίλησε επανειλημμένα είτε ως Πρόεδρος είτε ως αρχηγός Κυπριακής αποστολής στα Ηνωμένα Έθνη.










Σε όλη την πορεία της πολιτικής του ζωής ο Γλαύκος Κληρίδης έχει μερικές άλλες πρωτιές
Ο μοναδικός Πρόεδρος που διέταξε τον απαγχονισμό τριών δολοφόνων – των μοναδικών που απαγχονίστηκαν στην Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας
Επίσης ήταν ο άνθρωπος που κατείχε ανώτατη θέση σε μια παράνομη οργάνωση (ΑΚΡΙΤΑΣ) και τα έβαλε με δύο άλλες παράνομες οργανώσεις, το εθνικό Μέτωπο και την ΕΟΚΑ Β’.
Δεν απέφευγε να συγκρουστεί ανοικτά με τον πρώην Αρχηγό του στην ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα, όταν στις παραμονές του θανάτου του, τον Ιανουάριο του 1973 απείλησε ότι θα συγκαλούσε τη Βουλή για να τον κήρυξε ως κοινό δολοφόνο λόγω της δράσης της ΕΟΚΑ Β’.

To Mea Culpa του Κληρίδη

Όταν μετά την τουρκική ανταρσία του 1963 άρχισε δικοινοτικός διάλογος, τον Ιούνιο του 1968, σε μία προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο Πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί ήταν και πάλι ο Κληρίδης που συναντήθηκε με τον Ραούφ Ντενκτάς

Ο Κύκλος συνομιλιών που άρχισε στην Βηρυτό, συνεχίστηκε σε μια σειρά επαφών στην Κϋπρο μέχρι τις παραμονές της τουρκικής εισβολής και οι δύο πλευρές είχαν φτάσει πολύ κοντά σε κάποια μορφή λύσης.

Αυτή την περίοδο διαπράττει το μεγαλύτερο πολιτικό του σφάλμα, όπως αναφέρει ο ίδιος στον τρίτο τόμο της «κατάθεσής» του (σελ 207)

Ύστερα από επανειλημμένους γύρους συνομιλιών τα πράγματα είχαν οδηγηθεί σε κάποιο στάδιο σε καλό δρόμο κατά την άποψή του.

Όταν το 1974 έγινε πραξικόπημα και η Τουρκική Εισβολή, ο Γλαύκος Κληρίδης, ως προεδρεύων της Δημοκρατίας, μετά την αναγκαστική αποχώρηση στο εξωτερικό του Προέδρου Μακαρίου, λόγω πραξικοπήματος, ο Γλαύκος Κληρίδης είχε επανειλημμένες επαφές με το Ραούφ Ντενκτάς στην Κύπρο και τη Γενεύη σε μια προσπάθεια να αποτρέψει το χειρότερο.



Συμφωνία της Τρίτης Βιέννης

Όταν ο Πρόεδρος Μακάριος επανήλθε στην Κύπρο, ο Γλαύκος Κληρίδης κλήθηκε και πάλι να συνεχίζει από το πόστο του συνομιλητή με το Ράουφ Ντενκτάς.

Ακολούθησε ένας νέος κύκλος συνομιλιών στην Βιέννη αυτή τη φορά όπου ο Ντενκτάς με τον αέρα του νικητή απέφυγε να δεσμεύεται ή να δίνει προτάσεις.

Στον κύκλο των συνομιλιών αυτών, ο Γλαύκος Κληρίδης, κατόρθωσε ωστόσο να εξασφαλίσει μια συμφωνία με τον Ραούφ Ντενκτάς, τη συμφωνία που έγινε ως γνωστή ως η συμφωνία της Τρίτης Βιέννης και η οποία διασφάλισε την παροχή διευκολύνσεων στους Έλληνες εγκλωβισμένους της Καρπασίας.

Η συμφωνία αυτή επιτεύχθηκε τον Αύγουστο του 1975 επικρίθηκε όμως πολύ έντονα από τους πολιτικούς του αντιπάλους και ο ίδιος χαρακτηρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ως προδότης γιατί προέβλεπε ανταλλαγή πληθυσμών.

Με τη συμφωνία αυτή διασφαλιζόταν η παραμονή των ε/κ εγκλωβισμένων στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα της νήσου και η παροχή σε αυτούς κάθε βοήθειας για να διάγουν κανονική ζωή και να τυγχάνουν κάθε διευκόλυνσης.

Η συμφωνία αυτή που αφορούσε κυρίως την Καρπασία και έμεινε γνωστή ως Τρίτη Βιέννη, δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τους Τούρκους.

Όταν παρουσίασε τη συμφωνία στο Εθνικό Συμβούλιο, ξέσπασε θύελλα και κατηγορίες περί προδοσίας. Ωστόσο ο Γλαύκος Κληρίδης δέχθηκε αγόγγυστα όλες τις επικρίσεις των πολιτικών του αντιπάλων και συνέχισε να είναι συνομιλητής έχοντας εξασφαλισμένη την εμπιστοσύνη του Προέδρου Μακαρίου.





Όταν «θυσιάστηκε» από τον Ντενκτάς

Οι συνομιλίες Κληρίδη – Ντενκτάς, κράτησαν μέχρι τους πρώτους μήνες του 1976. Αποδείχθηκαν όμως άκαρπες γιατί ο Ντενκτάς συνέχισε να εφαρμόζει την τακτική της μη δέσμευσης.

Στα τέλη του 1975 ύστερα από μια σειρά διαβουλεύσεων και λόγω της στάσης του Ραούφ Ντενκτάς οι δύο πλευρές έφθασαν σε ένα σημείο που θεωρήθηκε πολύ σημαντικό το ποια από τις δύο πλευρές θα έδινε πρώτη προτάσεις.

Ο Γλαύκος Κληρίδης σε ένα ελιγμό που πολλοί θεώρησαν ως προσπάθεια να δεσμεύσει τον Ντενκτάς, προχώρησε στην υποβολή προτάσεων κρυφά από τον Μακάριο ( Ο ίδιος επέμενε ότι το γνώριζε όχι μόνο η Κυπριακή αλλά και η ελληνική Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή)

Ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής του, θέλοντας να δημιουργήσει κρίση στους κόλπους της ε/κ πλευράς και για να μην αναγκαστεί να δώσει προτάσεις «θυσίασε το συνομιλητή του Γλαύκο Κληρίδη αποκαλύπτοντας δημόσια ότι του είχε δώσει ήδη τις προτάσεις της ε/κ πλευράς.

Έτσι ο Γλαύκος Κληρίδης βρέθηκε εκτεθειμένος και υπό το βάρος των αποκαλύψεων Ντενκτάς και των επικρίσεων όλων των ε/κ κομμάτων αναγκάστηκε να παραιτηθεί από συνομιλητής.



Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας 1993

Με την άνοδο του στην Προεδρία της Δημοκρατίας ο Γλαύκος Κληρίδης το 1993, προσπάθησε να επιτύχει πανεθνική διάσκεψη αλλά η στάση της Ελλάδας δεν επέτρεψε την πραγματοποίησή της.



Στον τομέα της Άμυνας συνεργάστηκε με τις ελληνικές κυβερνήσεις ιδιαίτερα με εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου οπότε είχε εξαγγελθεί η κήρυξη του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου.

Ανάμεσα στα άλλα προχώρησε σε υλοποίηση προηγούμενων αποφάσεων για αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S300 και στη δημιουργία αεροπορικής και ναυτική βάσης στην Κύπρο.

Η αεροπορική βάση ολοκληρώθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1999, αλλά οι ρωσικοί πύραυλοι δεν ήρθαν ποτέ στην Κύπρο, λόγω της έντονης διαφωνίας της Ελληνικής Κυβέρνησης Σημίτη.

Στον τομέα της πορείας προς την ΕΕ εξασφάλισε τον Μάρτη του 1995 τη δέσμευση της ΕΕ ότι έξι μήνες μετά τη διακυβερνητική του 1997 θα άρχιζαν ενταξιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ Κύπρου και ΕΕ.

Αυτά έγιναν παράλληλα με την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό με συνομιλίες.

Λίγο μετά την άνοδό του στην εξουσία ο Γλαύκος Κληρίδης αποδέχθηκε πρόσκληση του Γ.Γ των ΗΕ Μπούτρος Γκάλι το 1993 για συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς ο οποίος όμως παραιτήθηκε από την θέση του συνομιλητή, δημιουργώντας αδιέξοδο.



Αυτό που πέτυχε ο Κληρίδης, ήταν για πρώτη φορά επίσημα, ο Γ.Γ του ΟΗΕ με μια έκθεσή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας να καταγγείλει τον Ντενκτάς ότι δεν τίμησε τη συμφωνία τους για την επανάληψη των συνομιλιών στις 14 Ιουνίου 1993



Το σχέδιο Ανάν

Το πρώτο σχέδιο Ανάν, επιδόθηκε στον Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη και τον Τουρκοκύπριο Ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς στις 11 Νοεμβρίου του 2002.

Η πρώτη αντίδραση των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας είναι θετική.

Η κυβέρνηση Σημίτη στην Ελλάδα πριν ακόμα μελετήσει το πολυσέλιδο και πολύπλοκο έγγραφο αποφάνθηκε ότι αποτελούσε ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού και ο Κληρίδης ζήτησε «να μη χάσουμε το δέντρο για το δάσος».

Αργότερα μετά την ανάληψη της Προεδρίας από τον Τάσσο Παπαδόπουλο και την πρωθυπουργία της Ελλάδας από τον Κώστα Καραμανλή, το σχέδιο Ανάν, απορρίπτεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού.




Από τη συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Γλαύκου Κληρίδη με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή, κατά την επίσκεψη του κ. Κληρίδη στην Αθήνα από 15-17 Νοεμβρίου 1993



Γλαύκος Κληρίδης και Κωνσταντίνος Καραμανλής τα λένε στο Προεδρικό Μέγαρο στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου 1993



Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γλαύκος Κληρίδης με τον Πρόεδρο της Γαλλίας κ. Ζακ Σιράκ, κατά την επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Κληρίδη στη Γαλλία το Μάρτιο του 2003



Συνάντηση του Προέδρου Κληρίδη με την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών



Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γλαύκος Κληρίδης με τον Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μπόρις Γέλτσιν



Υποδοχή της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας Ελισάβετ και του Δουκός του Εδιμβούργου Φίλιππου στο Προεδρικό Μέγαρο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Γλαύκο Κληρίδη και την κα Λίλα-Ειρήνη Κληρίδου, με την ευκαιρία της Διάσκεψης Κορυφής της Κοινοπολιτείας, τον Οκτώβριο του 1993



Ο Γλαύκος Κληρίδης με τη στολή του αεροπόρου στη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου

http://www.sigmalive.com/news/local/76612#sthash.hMdYKwmL.dpuf