Το συγκεκριμένο στιγμιότυπο είναι μέρος της Οδύσσειας του Σαλοπέκ στην Αφρική, σε ένα φωτογραφικό ταξίδι που ξεκίνησε από την Αιθιοπία και κατέληξε 7 χρόνια και 21.000 μίλια αργότερα στη Νότια Αμερική.
Στα πλαίσια του ταξιδιού του ο Σαλοπέκ βίωσε από κοντά μεγάλα ζητήματα του σύγχρονου κόσμου, από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής μέχρι την τεχνολογική καινοτομία και από τη μαζική μετανάστευση μέχρι την πολιτιστική απαλλοτρίωση.
Το συγκεκριμένο στιγμιότυπο, είναι αστείο και συγκλονιστικό ταυτόχρονα και φέρει τη λεζάντα «Χειμώνας στην έρημο του Τζιμπουτί . Ο ήλιος δεν λάμπει εξίσου για όλους» ενώ συνοδεύεται από την σχετική περιγραφή
«Μέχρι τις 9 π.μ., το θερμόμετρο σκαρφαλώνει στους 32 βαθμούς Κελσίου και αρχίζω να βράζω στον ιδρώτα μου. Οι οδηγοί λιώνουν κάτω από τα βαριά τους ρούχα. Ο μόνος αγόγγυστος ταξιδευτής είναι η Madoita, η επικεφαλής καμήλα που κουβαλάει μία κουβέρτα φωτοβολταϊκών κυψελών πυριτίου 600 δολαρίων, η οποία χρησιμεύει για την παραγωγή ενέργειας στην έρημο, για τη φόρτιση των συσκευών μας. Κάθε τόσο σκουπίζουμε εναλλάξ την άμμο και τη σκόνη από το ηλιακό πάνελ με ένα πανί. Μία new age αγγαρεία σε ένα αρχαίο μονοπάτι καραβανιών: σκουπίζοντας την ηλιακή καμήλα μας»
