Έπρεπε να το ακούσω πέντε φορές. Γιατί κακά τα ψέματα. Μία δεν έφθανε για να συνειδητοποιήσω το μέγεθος της ελληνικής βλακείας.
Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία ετησίως αποδίδει στο κράτος 162 εκατ. ευρώ σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Μια βιομηχανία με τζίρο περί τα...
350 εκατ. ευρώ δηλαδή δίνει πίσω το 50% περίπου του κύκλου εργασιών της.
Να σας το ξαναγράψω το ποσό για να μην έχετε καμία αμφιβολία. 162 εκατ. ευρώ!
Από εκεί και πέρα, ο όμιλος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει τις αμοιβές των εργαζόμενων, την αγορά πρώτων υλών, τα έξοδα λειτουργίας, την εξυπηρέτηση δανείων, την έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων, τις διανομές, την αγορά συσκευασιών, το κοινωνικό έργο της, το μάρκετινγκ κ.λ.π.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι επενδύσεις δεν έρχονται στην Ελλάδα. Γιατί η ανεργία σκαρφαλώνει χρόνο με το χρόνο, μήνα με το μήνα, ημέρα με την ημέρα.
Σε ένα Κράτος που έχει κόψει κάθε σχέση με τη λογική, σε μια αγορά που ως βαρίδι έχει το Δημόσιο, ζητούμε μετά από τις επιχειρήσεις να μην απολύουν, να παραμένουν ανταγωνιστικές και να πληρώνουν και τον λογαριασμό ενός φαύλου και υπερτροφικού Δημοσίου.
Κι αν αύριο η κάθε Αθηναϊκή Ζυθοποιία αποφασίσει να αποεπενδύσει από την Ελλάδα που της κατατρώει τα σωθικά, εμείς οι υποκριτές θα αρχίσουμε και τις κορώνες για μποϊκοτάζ κατά των «κακών» Ολλανδών που άφησαν την αγαπημένη μας πατρίδα για να βρουν βιομηχανική στέγη σε κάποια από τις ευθέως ανταγωνιστικές άλλες βαλκανικές χώρες.
Δημήτρης Μαρκόπουλος
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ